Historia rodu Ostoja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
[[Plik:Ostoja labry plaszczowe malowane.jpg|160px|right|]]
 
[[Plik:Ostoja labry plaszczowe malowane.jpg|160px|right|]]
 
Historia jednego z najznakomitszych rodów średniowiecznej Wielkopolski, wielkich Panów rządząch jako dynastia plemiona słowiańskiego szczepu Goplanow na Kujawach-Wielkopolsce do czasu zjednoczenia szczepów i plemion w jedno państwo pod wodzą Piastów - Polski.
 
Historia jednego z najznakomitszych rodów średniowiecznej Wielkopolski, wielkich Panów rządząch jako dynastia plemiona słowiańskiego szczepu Goplanow na Kujawach-Wielkopolsce do czasu zjednoczenia szczepów i plemion w jedno państwo pod wodzą Piastów - Polski.
 +
 +
== Początki =
 +
 +
Najważniejszą instytucją plemienną był początkowo wiec, skupiający wszystkich dorosłych mężczyzn – wojowników. Gdy jednak nastała epoka wędrówek i walki, wiec przekazywał władzę księciu. Był on początkowo wybierany tylko na czas wojny, ponieważ jednak ten czas się wydłużał, jego władza stawała się permanentna. Ukształtował się więc następujący model władzy plemiennej: wiec decydował o strategii plemienia, natomiast realną bieżącą władzę wykonawczą dzierżył w swych rękach książę.
 +
 +
Doradcy księcia i dowódcy wojskowi tworzyli wraz z nim plemienną elitę, która bogaciła się podczas walk w znacznie większym stopniu niż reszta plemienia. To pogłębiające się zróżnicowanie majątkowe stało się z kolei czynnikiem utrwalającym władzę księcia i kształtującej się warstwy wielmożów.

Wersja z 23:01, 15 mar 2012

Ostoja labry plaszczowe malowane.jpg

Historia jednego z najznakomitszych rodów średniowiecznej Wielkopolski, wielkich Panów rządząch jako dynastia plemiona słowiańskiego szczepu Goplanow na Kujawach-Wielkopolsce do czasu zjednoczenia szczepów i plemion w jedno państwo pod wodzą Piastów - Polski.

= Początki

Najważniejszą instytucją plemienną był początkowo wiec, skupiający wszystkich dorosłych mężczyzn – wojowników. Gdy jednak nastała epoka wędrówek i walki, wiec przekazywał władzę księciu. Był on początkowo wybierany tylko na czas wojny, ponieważ jednak ten czas się wydłużał, jego władza stawała się permanentna. Ukształtował się więc następujący model władzy plemiennej: wiec decydował o strategii plemienia, natomiast realną bieżącą władzę wykonawczą dzierżył w swych rękach książę.

Doradcy księcia i dowódcy wojskowi tworzyli wraz z nim plemienną elitę, która bogaciła się podczas walk w znacznie większym stopniu niż reszta plemienia. To pogłębiające się zróżnicowanie majątkowe stało się z kolei czynnikiem utrwalającym władzę księcia i kształtującej się warstwy wielmożów.