Raczko Benigna: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Benigna zd. Raczko z Puczyc (ok. 152-po 1581) po dziadku Jerzym Saczkowiczu i ojcu Pawle została właścicielką Turośni. Była zamężna co najmniej dwa razy. Pierwszym mężem był Daniel Dziadkowski, drugi raz była żoną marszałka litewskiego Macieja Jundziłła herbu Łabędź, a prawdopodobnie trzeci raz była żoną Kaspra Monwida Irzykowicza herbu Leliwa, który posłował na sejmie unii lubelskiej razem z dziadkiem Benigny, Jerzym Saczkowiczem. Należy przyjąć, że po śmierci syna z pierwszego małżeństwa, Andrzeja Jundziłła, któremu przekazała Turośń, ale który nie miał potomstwa, przekazała Turośń synowi z trzeciego małżeństwa - Przecławowi Monwidowi Irzykowiczowi, którego potomkowie byli późniejszymi właścicielami Turośni. | Benigna zd. Raczko z Puczyc (ok. 152-po 1581) po dziadku Jerzym Saczkowiczu i ojcu Pawle została właścicielką Turośni. Była zamężna co najmniej dwa razy. Pierwszym mężem był Daniel Dziadkowski, drugi raz była żoną marszałka litewskiego Macieja Jundziłła herbu Łabędź, a prawdopodobnie trzeci raz była żoną Kaspra Monwida Irzykowicza herbu Leliwa, który posłował na sejmie unii lubelskiej razem z dziadkiem Benigny, Jerzym Saczkowiczem. Należy przyjąć, że po śmierci syna z pierwszego małżeństwa, Andrzeja Jundziłła, któremu przekazała Turośń, ale który nie miał potomstwa, przekazała Turośń synowi z trzeciego małżeństwa - Przecławowi Monwidowi Irzykowiczowi, którego potomkowie byli późniejszymi właścicielami Turośni. | ||
| − | Drugi jej mąż był potomkiem Jakuba Tabutowicza Raczko, z odrębnej rodziny Raczkowiczów i Jundziłłów herbu Łabędź, z których ci drudzy są | + | Drugi jej mąż był potomkiem Jakuba Tabutowicza Raczko, z odrębnej rodziny Raczkowiczów i Jundziłłów herbu Łabędź, z których ci drudzy są potomkami Jakuba (Jundziłła) Raczkowicza, syna wymienionego wcześnie Jakuba Tabutowicza Raczko. |
| − | Raczkowicze z tej rodziny wymarli ze względu na brak potomków męskich. Pozostali tylko Jundziłowie oraz Raczko- | + | Na epitafium w kościele w Turośni wśród innych herbów znajduje się jej herb Gozdawa. |
| + | Raczkowicze z tej rodziny wymarli ze względu na brak potomków męskich. Pozostali tylko Jundziłowie oraz Raczko-Mosalscy, po ślubie Maryny, prawnuczki Jakuba Tabutowicza, z Hryhorykiem Massalskim herbu Ostoja. Rodzina Raczko-Mosalski jest często mylona ze żmudzko-litewską rodziną Raczko herbu Ostoja, prawdopodobnie ze względu na ten sam herb. | ||
Wersja z 10:37, 17 lip 2013
Benigna zd. Raczko z Puczyc (ok. 152-po 1581) po dziadku Jerzym Saczkowiczu i ojcu Pawle została właścicielką Turośni. Była zamężna co najmniej dwa razy. Pierwszym mężem był Daniel Dziadkowski, drugi raz była żoną marszałka litewskiego Macieja Jundziłła herbu Łabędź, a prawdopodobnie trzeci raz była żoną Kaspra Monwida Irzykowicza herbu Leliwa, który posłował na sejmie unii lubelskiej razem z dziadkiem Benigny, Jerzym Saczkowiczem. Należy przyjąć, że po śmierci syna z pierwszego małżeństwa, Andrzeja Jundziłła, któremu przekazała Turośń, ale który nie miał potomstwa, przekazała Turośń synowi z trzeciego małżeństwa - Przecławowi Monwidowi Irzykowiczowi, którego potomkowie byli późniejszymi właścicielami Turośni. Drugi jej mąż był potomkiem Jakuba Tabutowicza Raczko, z odrębnej rodziny Raczkowiczów i Jundziłłów herbu Łabędź, z których ci drudzy są potomkami Jakuba (Jundziłła) Raczkowicza, syna wymienionego wcześnie Jakuba Tabutowicza Raczko. Na epitafium w kościele w Turośni wśród innych herbów znajduje się jej herb Gozdawa. Raczkowicze z tej rodziny wymarli ze względu na brak potomków męskich. Pozostali tylko Jundziłowie oraz Raczko-Mosalscy, po ślubie Maryny, prawnuczki Jakuba Tabutowicza, z Hryhorykiem Massalskim herbu Ostoja. Rodzina Raczko-Mosalski jest często mylona ze żmudzko-litewską rodziną Raczko herbu Ostoja, prawdopodobnie ze względu na ten sam herb.