Historia rodziny Kowalskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 33: Linia 33:
 
==Majątki ziemskie Kowalskich==
 
==Majątki ziemskie Kowalskich==
  
Przedrzymichy [https://pl.wikipedia.org/wiki/Przedrzymichy_Wielkie Wielkie] i [https://pl.wikipedia.org/wiki/Przedrzymichy_Ma%C5%82e Małe], Czernichowce koło [https://pl.wikipedia.org/wiki/Brody_(obw%C3%B3d_lwowski) Brodów],
+
Kowala-Duszocina, Przedrzymichy [https://pl.wikipedia.org/wiki/Przedrzymichy_Wielkie Wielkie] i [https://pl.wikipedia.org/wiki/Przedrzymichy_Ma%C5%82e Małe], Czernichowce koło [https://pl.wikipedia.org/wiki/Brody_(obw%C3%B3d_lwowski) Brodów],
  
 
<gallery>
 
<gallery>

Wersja z 16:02, 7 lis 2025

English flag.png

Ostoja wyciety.jpg

Kowalskiodwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców).

Pochodzenie rodziny Kowalskich

O pochodzeniu Ostojów Kowalskich pisali znani twórcy polskich herbarzy.

Znani przedstawiciele rodziny Kowalskich

  • Piotr Kowalski (zm. po 1782) – właściciel dóbr ziemskich w Przedrzymichach koło Żółkwi. Legitymował się ze szlachectwa w sądzie ziemskim lwowskim w 1782 r. Syn Michała Kowalskiego i Marianny z Wołosowiczów Jaśniskich. Mąż Marianny Przedrzymirskiej.
  • Jan Kowalski (zm. po 1782) – wylegitymowany ze szlachectwa w sądzie ziemskim lwowskim w 1782 r. Syn Michała Kowalskiego i Marianny z Wołosowiczów Jaśniskich.
  • Atanazy Kowalski (zm. 1803) – ksiądz, proboszcz w Radenicach.
  • Franciszek Salezy Ostoja-Kowalski (zm. po 1831) – powstaniec listopadowy, zesłany na Sybir, skonfiskowano mu majątek Czernichowce koło Brodów. Legitymował się ze szlachectwa w Wydziale Stanów galicyjskich, w 1820 r. Syn Marcina Ostoja-Kowalskiego. Wnuk Piotra Kowalskiego i Marianny Przedrzymirskiej.
  • Felicjan Ostoja-Kowalski (zm. II poł. XIX w.) – prawnik, adwokat w Żółkwi. Syn Franciszka Salezego Ostoja-Kowalskiego.
  • Kazimierz Erazm Ostoja-Kowalski (zm. 1923) – urzędnik Dyrekcji Skarbu we Lwowie, oficer w armii cesarskiej, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Był synem Felicjana Ostoja-Kowalskiego.
  • Tadeusz Rajmund Ostoja-Kowalski (1911-2003) – inżynier, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, autor wspomnień pt. Historia mojego życia. Syn Kazimierza Ostoja-Kowalskiego i Eugenii z Riemierów.
  • Ludmiła Ostoja-Kowalska (zm. 2014) – jedna z liderek strajku tarnowskich kobiet w obronie katechezy w szkołach w 1956 r. Małżonka Tadeusza Rajmunda Ostoja-Kowalskiego.

Majątki ziemskie Kowalskich

Kowala-Duszocina, Przedrzymichy Wielkie i Małe, Czernichowce koło Brodów,

Przypisy


1. .

Źródła i literatura

  • A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. XII, s. 16-18, 20.
  • S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. VII, s. 347.
  • J. Krzepela, Małopolskie rody ziemiańskie, Kraków 1928, uzupełnienie, s. 5.
  • Poczet szlachty galicyjskiej i bukowieńskiej, Lwów 1857, s. 121.
  • E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2007, s. 328.
  • Źródła dziejowe, t. XII, Warszawa 1883, s. 160; t. XIV, Warszawa 1886, s. 300, 301; t. XV, Warszawa 1886, s. 471.
  • W. J. Skowroński, Rody szlacheckie w Wielkopolsce w XVI – XIX w., Biblioteka Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Litera K cz. II, s. 71.
  • A. Sypek, O pamiętnikach inż. Tadeusza Kowalskiego, [w:] Rocznik Tarnowski, 2017-2018/21-22, s. 89-97.
  • B. Romaniewska, Oto historia lwowiaka: Tadeusz Ostoja Kowalski, [w:] Semper Fidelis, 2018, nr 2, s. 13-19.
  • D. R. Ostoja-Kowalski, Effects of speech rate and elicitation methods on Polish Voice Onset Time, Amsterdam 2023.
  • Teki Dworzaczka - Regesty.
  • Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564–1995, oprac. L. Grzebień SJ, Kraków 1996, hasło: Kowalski.
  • M.J. Minakowski(a), Wielka Genealogia Minakowskiego(j), nazwisko: Kowalski.