Historia rodziny Słuszków: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Linia 24: | Linia 24: | ||
==Majątki ziemskie Słuszków== | ==Majątki ziemskie Słuszków== | ||
+ | Poniżej wymienione są ważniejsze dobra ziemskie i nieruchomości miejskie należące do Słuszków herbu Ostoja. | ||
+ | * Ciapin, Hatawa, Nowy Dwór, Orzeszkowicze, Muchojedowicze (Muchojedy), Wiazyń, Skryhałów, dwór w Mińsku, pałac w Wilnie, pałac w Warszawie, Hołowczyn, Sielec, Smolańce, Wołożyn, Zerzeń, Opaczycze, Stołpce, Świerżeń, Szatrowo, Chołchło, Tajmanów, Czaszniki, Terespol. | ||
<gallery> | <gallery> |
Wersja z 11:06, 31 paź 2023
Słuszka - litewska szlachta, zacna i dla Rzeczpospolitej wielce zasłużona, stara rycerska rodzina, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców).
Historia rodziny
Poniżej wymienione są najdawniejsze świadectwa źródłowe dotyczące Słuszków herbu Ostoja.
- Kasper Niesiecki twierdził, że do herbu Ostoja został przyjęty w czasie unii horodelskiej Jan Słuszka.
- W roku 1516 bojar królewski Hrehory Omelanowicz Słuszka miał sprawę z Okuszkowiczem.
- Na podstawie zachowanych źródeł obecność Słuszków w W. Ks. Litewskim i na Rusi można stwierdzić dopiero w XVI wieku. Za pierwszych, znanych Słuszków, uchwytnych w źródłach, należy uznać Pawła i Iwana (Jana), synów Hrehorego Słuszki Omelanowicza. Paweł Hrehorowicz Słuszka występuje w latach 1538-1571 a Iwan Hrehorowicz Słuszka obecny jest w aktach w latach 1538-1559.
Znani przedstawiciele rodziny Słuszków
Majątki ziemskie Słuszków
Poniżej wymienione są ważniejsze dobra ziemskie i nieruchomości miejskie należące do Słuszków herbu Ostoja.
- Ciapin, Hatawa, Nowy Dwór, Orzeszkowicze, Muchojedowicze (Muchojedy), Wiazyń, Skryhałów, dwór w Mińsku, pałac w Wilnie, pałac w Warszawie, Hołowczyn, Sielec, Smolańce, Wołożyn, Zerzeń, Opaczycze, Stołpce, Świerżeń, Szatrowo, Chołchło, Tajmanów, Czaszniki, Terespol.
Przypisy
Bibliografia
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 413-416.
- A. Boniecki, Poczet rodów w Wielkim Księstwie Litewskim w XV i XVI wieku, Warszawa 1887, s. 322.
- W. Wijuk Kojałowicz, Herbarz rycerstwa W. Ks. Litewskiego tak zwany Compendium, [w:] „Herold Polski”, Kraków 1897, s. 207.
- C. Sadkowska, Genealogia rodu Słuszków i ich archiwum (szkic genealogiczno-archiwalny), [w:] „Archeion”, t. LII, Warszawa 1969, s. 57-82.
- Polski Słownik Biograficzny, t. XXXIX, s. 134-156.
- A. Walden, Marszałkowie świeccy Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w latach 1633–1648, [w:] „Czasopismo Prawno-Historyczne”, t. LXV, 2013, z. 1, s. 169.
- Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo trockie XIV-XVIII wiek, t. 2, pod redakcją A. Rachuby, Warszawa 2009, s. 651.
- Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo Wileńskie XIV-XVIII wiek, t. 1, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 727.
- Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku, spisy opracowali H. Lulewicz i A. Rachuba, Kórnik 1994, s. 241.
- Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego Spisy. Ziemia połocka i województwo połockie XIV–XVIII wiek, t. 5, pod redakcją H. Lulewicza, Warszawa 2018, s. 294.
- N. Rouba, Przewodnik po Litwie i Białejrusi, Wilno 1909, s. 36-37.
- Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka, PAN.
- Słuszkowie herbu Ostoja - Wikipedia