Historia rodziny Gajewiczów

Gajewicz - polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców).

Historia rodziny

Przedstawiciele rodziny Gajewiczów byli wzmiankowani w herbarzach szlachty polskiej. Adam Boniecki w „Herbarzu polskim” wspomniał Michała Gajewicza, stronnika króla Augusta III. Seweryn hr Uruski w „Rodzinie. Herbarzu szlachty polskiej” wymienił Włodzimierza i Polikarpa Gajewiczów, synów Szymona, którzy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w latach 1842-1844.

W spisie szlachty guberni podolskiej wymienieni są członkowie rodziny Gajewiczów, którzy zostali wpisani do szlacheckiej księgi genealogicznej guberni podolskiej, są to: Szymon i Mikołaj Jan Nepomucen (trzech imion), synowie Adama, wnukowie Józefa Maciejewicza; Włodzimierz, Polikarp, Adam i Wiera, dzieci Szymona Adamowicza; Bazyli, syn Szymona Adamowicza; Aleksander, syn Szymona Adamowicza¹.

Znani przedstawiciele rodziny Gajewiczów

• Michał Gajewicz (zm. po 1733) - elektor Augusta III w 1733 roku.

• Maciej Gajewicz (zm. po 1748) - dziedzic dóbr Bańkowce w województwie ruskim w roku 1748.

Majątki ziemskie Gajewiczów

Bańkowce.

Przypisy

1. Spis szlachty, zawarty w szlacheckiej księdze genealogicznej guberni podolskiej, Kamieniec Podolski 1897, s. 23.

Źródła i literatura

• S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 76.
• A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. V, s. 343.
• Spis szlachty, zawarty w szlacheckiej księdze genealogicznej guberni podolskiej, Kamieniec Podolski 1897, s. 23.
• Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. Tom I.—Rok 1908/9, Lwów 1910, s. 51.