Historia rodziny Gajewiczów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 4: Linia 4:
 
'''[[Gajewicz]]''' - polska szlachta, stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)].
 
'''[[Gajewicz]]''' - polska szlachta, stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)].
  
==Historia rodziny==
+
==Historia rodziny==
  
Przedstawiciele rodziny Gajewiczów byli wzmiankowani w herbarzach szlachty polskiej. Adam Boniecki w ''Herbarzu polski'' wspomniał Michała Gajewicza, stronnika króla Augusta III. Seweryn hr Uruski w ''Rodzinie. Herbarzu szlachty polskiej'' wymienił Włodzimierza i Polikarpa, synów Szymona Gajewiczów, którzy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w latach 1842-1844.
+
Przedstawiciele rodziny Gajewiczów byli wzmiankowani w herbarzach szlachty polskiej. Adam Boniecki w ''Herbarzu polskim'' wspomniał Michała Gajewicza, stronnika króla Augusta III. Seweryn hr Uruski w ''Rodzinie. Herbarzu szlachty polskiej'' wymienił Włodzimierza i Polikarpa Gajewiczów, synów Szymona, którzy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w latach 1842-1844.
 
:
 
:
W spisie szlachty guberni podolskiej wymienieni są członkowie rodziny Gajewiczów, którzy zostali wpisani do szlacheckiej księgi genealogicznej guberni podolskiej, są to: Szymon i Mikołaj Jan Nepomucen, synowie Adama, wnukowie Józefa Maciejewicza; Włodzimierz, Polikarp, Adam i Wiera, dzieci Szymona Adamowicza; Bazyli, syn Szymona Adamowicza; Aleksander, syn Szymona Adamowicza<sup>1</sup>.
+
W spisie szlachty guberni podolskiej wymienieni są członkowie rodziny Gajewiczów, którzy zostali wpisani do szlacheckiej księgi genealogicznej guberni podolskiej, są to: Szymon i Mikołaj Jan Nepomucen (trzech imion), synowie Adama, wnukowie Józefa Maciejewicza; Włodzimierz, Polikarp, Adam i Wiera, dzieci Szymona Adamowicza; Bazyli, syn Szymona Adamowicza; Aleksander, syn Szymona Adamowicza<sup>1</sup>.
  
 
==Znani przedstawiciele rodziny Gajewiczów==
 
==Znani przedstawiciele rodziny Gajewiczów==

Wersja z 09:44, 17 maj 2023

English flag.png

Ostoja wyciety.jpg

Gajewicz - polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców).

ℳ==Historia rodziny==

Przedstawiciele rodziny Gajewiczów byli wzmiankowani w herbarzach szlachty polskiej. Adam Boniecki w Herbarzu polskim wspomniał Michała Gajewicza, stronnika króla Augusta III. Seweryn hr Uruski w Rodzinie. Herbarzu szlachty polskiej wymienił Włodzimierza i Polikarpa Gajewiczów, synów Szymona, którzy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w latach 1842-1844.

W spisie szlachty guberni podolskiej wymienieni są członkowie rodziny Gajewiczów, którzy zostali wpisani do szlacheckiej księgi genealogicznej guberni podolskiej, są to: Szymon i Mikołaj Jan Nepomucen (trzech imion), synowie Adama, wnukowie Józefa Maciejewicza; Włodzimierz, Polikarp, Adam i Wiera, dzieci Szymona Adamowicza; Bazyli, syn Szymona Adamowicza; Aleksander, syn Szymona Adamowicza1.

Znani przedstawiciele rodziny Gajewiczów

  • Michał Gajewicz (zm. po 1733) - elektor Augusta III w 1733 roku.
  • Maciej Gajewicz (zm. po 1748) - dziedzic dóbr Bańkowce w województwie ruskim w roku 1748.

Majątki ziemskie Gajewiczów

Bańkowce.

Przypisy


1. Spis szlachty, zawarty w szlacheckiej księdze genealogicznej guberni podolskiej, Kamieniec Podolski 1897, s. 23.

Źródła i literatura

  • S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 76.
  • A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. V, s. 343.
  • Spis szlachty, zawarty w szlacheckiej księdze genealogicznej guberni podolskiej, Kamieniec Podolski 1897, s. 23.
  • Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. Tom I.—Rok 1908/9, Lwów 1910, s. 51.