Historia rodziny Bielów: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Plik:English flag.png|link=Biel of Ostoja|20px]] | [[Plik:English flag.png|link=Biel of Ostoja|20px]] | ||
| − | '''[[Biel]]''' - [[odwieczna szlachta]], stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina | + | '''[[Biel]]''' - [[odwieczna szlachta]], stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodzący się z Błeszna (obecnie dzielnica Częstochowy, znajdująca się w południowej części miasta). |
==Najstarsze świadectwa źródłowe== | ==Najstarsze świadectwa źródłowe== | ||
Wersja z 10:03, 21 gru 2022
Biel - odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodzący się z Błeszna (obecnie dzielnica Częstochowy, znajdująca się w południowej części miasta).
Najstarsze świadectwa źródłowe
- Pierwszym potwierdzonym w źródłach przedstawicielem rodu Bielów herbu Ostoja był Abel Biel, który w roku 1373 kupił od Bieńka ze Skowronowa i jego syna Marcina wieś Kakawę. Potwierdził tę transakcję książę Władysław Opolczyk w dniu 23 III tego roku.
- Dnia 20 I 1377 roku na dokumencie starosty opolsko-wieluńskiego Hinczki Czambora został odnotowany Abel Biel jako burgrabia wieluński.
- W roku 1832 występował Henryk Biel z Błeszna jako pleban w Starej Częstochowie. Tego roku zrezygnował za zgodą biskupa krakowskiego Jana Radlicy, w obecności księcia Władysława Opolczyka z kościoła parafialnego Najświętszej Maryi Panny w Częstochowie na rzecz sprowadzonych przez księcia paulinów z Węgier. Parafię przeniesiono natomiast do filialnego kościoła św. Zygmunta w Częstochowie. Od roku 1387 Henryk Biel występował jako kanonik gnieźnieński.
- Dnia 21 X 1382 roku został odnotowany Abel Biel jako świadek na dokumencie lokacyjnym w Wyszogrodzie. Pełnił wówczas funkcję starosty inowrocławskiego. Biel objął ten urząd po przejęciu Kujaw inowrocławskich przez księcia Władysława Opolczyka. W roku 1383 rozstrzygał spór między komturem nieszawskim Rüdgerem von Ostischau a Waszkiem z Markowa, chorążym bydgoskim i rycerzami z Branna. W latach 90. XIV wieku występował jako starosta krzepicki.
- W roku 1407 bp krakowski Piotr Wysz zatwierdził dokument wystawiony przez Abla Biela z Błeszna, wedle którego Biel ufundował i uposażył kościół parafialny w Białej Wielkiej.
Wybitni przedstawiciele rodziny Bielów
Majątki ziemskie Bielów
Poniżej wymienione są ważniejsze dobra ziemskie, które posiadali przedstawiciele rodziny Bielów herbu Ostoja.
Zobacz też
Linki zewnętrzne, źródła i literatura
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VII, s. 173.
- A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. I, s. 212.
- S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. I, s. 174.
- J. Laberschek, Bielowie herbu Ostoja i ich zamek w Błesznie na tle polityki obronnej panujących w drugiej połowie XIV wieku, [w:] Zeszyty Historyczne, T. 1, Częstochowa 1993, s. 291-306.
- J. Laberschek, Częstochowa i jej okolice w średniowieczu, Kraków 2006, s. 97, 99, 117-121, 125-138, 151.
- J. Korytkowski, Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, Gniezno 1883, T. 1, s. 119-120.
- J. Sperka, Otoczenie Władysława Opolczyka w latach 1370-1401, Katowice 2006, s. 175-177.
- T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, Kraków 2010-2019.
- Bielowie herbu Ostoja