Historia rodziny Kiedrzyńskich

Kiedrzyński - odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina Panów Rzeczpospolitej. Zacna i dla Polski wielce zasłużona rodzina wywodząca się z dawnego województwa krakowskiego, powiatu lelowskiego. Barones Regni Poloniae. Nazwisko pochodzi od wsi Kiedrzyń (obecnie dzielnica Częstochowy), która jest gniazdem rodowym Kiedrzyńskich.

Najstarsze świadectwa źródłowe

• Pierwsza wzmianka dotycząca Kiedrzyna pochodzi z roku 1398, kiedy tenutariuszem Kiedrzyna był Pietrasz Stroszocic (Stroszoczicz, syn Strasza). Jako wieś królewską odnotował Kiedrzyn Jan Długosz w Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis.
• Pierwszym znanym przedstawicielem rodu Ostojów (Mościców) będącym tenutariuszem Kiedrzyna był Mikołaj Biel z Błeszna (występujący w źródłach w latach 1424-1428). Tenutę Kiedrzyn po Bielu w roku 1432 dzierżył Mikołaj z Pierzchna herbu Ostoja.
• W roku 1468 tenutariuszem Kiedrzyna był Jan Koziegłowski herbu Lis, który zastawił tę wieś za 100 florenów węgierskich i 10 grzywien Jakubowi z Wierzchowiska herbu Ostoja. Jakub z Wierzchowiska, tego roku, zapisał swej żonie Katarzynie 40 grzywien z racji wiana na dobrach dziedzicznych w Kiedrzynie.
• Po roku 1475 występowali w Kiedrzynie bracia - Jakub i Mikołaj z Kiedrzyna oraz i ich siostra Katarzyna, dzieci Jakuba z Kiedrzyna.
• w roku 1480 występował Mikołaj z Kiedrzyna i Wierzchowiska.
• W roku 1504 Małgorzata Kiedrzyńska herbu Ostoja dostała od króla Aleksandra Jagiellończyka 10 grzywien.

Majątki ziemskie Kiedrzyńskich

Poniżej wymienione są ważniejsze dobra ziemskie, które posiadali przedstawiciele rodziny Kiedrzyńskich herbu Ostoja.

Linki zewnętrzne, źródła i literatura

• K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. XVII, s. 361.
• S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. XIV, s. 196-197.