Historia rodziny Politalskich: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „180px|right| link=Politalski of Ostoja|20px '''Politalski''' - . ==Historia== . ==Wybitni przedstawicie...”) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Plik:English flag.png|link=Politalski of Ostoja|20px]] | [[Plik:English flag.png|link=Politalski of Ostoja|20px]] | ||
| − | '''[[Politalski]]''' - . | + | '''[[Politalski]]''' (także Politański) - [[odwieczna szlachta]], stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina Panów Rzeczpospolitej. Zacna i dla Polski wielce zasłużona rodzina wywodząca się z [http://pl.wikipedia.org/wiki/Wojew%C3%B3dztwo_sieradzkie_%28I_Rzeczpospolita%29 dawnego województwa sieradzkiego], powiatu piotrkowskiego. ''[[Barones|Barones Regni Poloniae]]''. Nazwisko pochodzi od wsi [https://pl.wikipedia.org/wiki/Politanice Politanice] (dawniej Politalice), która jest gniazdem rodowym Politalskich. |
==Historia== | ==Historia== | ||
| − | . | + | Pierwsza wzmianka dotycząca Politalic pochodzi z 1393 roku. Pod rokiem 1488 wzmiankowany był Mikołaj z Politanic. Jego synowie - Mikołaj, Piotr, Stanisław i Szczepan dziedziczyli Politalice w 1534 roku. Piotr Politalski wzmiankowany był w roku 1531. Hieronim i Jakub, synowie Piotra dziedziczyli Politalice w 1529 roku. |
==Wybitni przedstawiciele rodziny Politalskich== | ==Wybitni przedstawiciele rodziny Politalskich== | ||
| − | * | + | * Mikołaj z Politalic (zm. po 1488) - dziedzic Politalic. Jego synami byli: Mikołaj, Piotr, Stanisław i Szczepan, dziedzice Politalic w 1534 roku. |
| + | * Piotr z Politalic Politalski - dziedzic na Politalicach, wzmiankowany był w 1531 roku, w związku ze sprawą o ustalenie granic dóbr: Politalice, Bełchatów i Dobrzelów. Obok Politalskiego w dokumencie dotyczącym tej sprawy wymienieni zostali: Jan Dobiecki, Małgorzata Krewczyna z bratem Maciejem Bełchackim, Wito i Albert z Wielkiego Bełchatowa oraz Stanisław i Jan z Dobrzelowa. | ||
<gallery widths=120 heights=120> | <gallery widths=120 heights=120> | ||
| Linia 25: | Linia 26: | ||
* S. Uruski, ''Rodzina. Herbarz szlachty polskiej'', Warszawa 1904-1931, t. XIV, s. 196-197. | * S. Uruski, ''Rodzina. Herbarz szlachty polskiej'', Warszawa 1904-1931, t. XIV, s. 196-197. | ||
* B. H. Łuszczyński, ''Silva heraldica'', Biblioteka Narodowa, rkps, t. VI, k. 300. | * B. H. Łuszczyński, ''Silva heraldica'', Biblioteka Narodowa, rkps, t. VI, k. 300. | ||
| + | * Archiwum Narodowe w Krakowie, ''Dobieccy h. Osorya. Sprawa z Politelskimi o granice Bełchatowa (piotrkowskie)'', "Zbiór Zygmunta Glogera", sygnatura: 29/678/0/2/122. | ||
Wersja z 11:47, 3 sie 2022
Politalski (także Politański) - odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina Panów Rzeczpospolitej. Zacna i dla Polski wielce zasłużona rodzina wywodząca się z dawnego województwa sieradzkiego, powiatu piotrkowskiego. Barones Regni Poloniae. Nazwisko pochodzi od wsi Politanice (dawniej Politalice), która jest gniazdem rodowym Politalskich.
Historia
Pierwsza wzmianka dotycząca Politalic pochodzi z 1393 roku. Pod rokiem 1488 wzmiankowany był Mikołaj z Politanic. Jego synowie - Mikołaj, Piotr, Stanisław i Szczepan dziedziczyli Politalice w 1534 roku. Piotr Politalski wzmiankowany był w roku 1531. Hieronim i Jakub, synowie Piotra dziedziczyli Politalice w 1529 roku.
Wybitni przedstawiciele rodziny Politalskich
- Mikołaj z Politalic (zm. po 1488) - dziedzic Politalic. Jego synami byli: Mikołaj, Piotr, Stanisław i Szczepan, dziedzice Politalic w 1534 roku.
- Piotr z Politalic Politalski - dziedzic na Politalicach, wzmiankowany był w 1531 roku, w związku ze sprawą o ustalenie granic dóbr: Politalice, Bełchatów i Dobrzelów. Obok Politalskiego w dokumencie dotyczącym tej sprawy wymienieni zostali: Jan Dobiecki, Małgorzata Krewczyna z bratem Maciejem Bełchackim, Wito i Albert z Wielkiego Bełchatowa oraz Stanisław i Jan z Dobrzelowa.
Majątki ziemskie Politalskich
Politanice (dawniej Politalice), .
Linki zewnętrzne, źródła i literatura
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. XVII, s. 361.
- S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. XIV, s. 196-197.
- B. H. Łuszczyński, Silva heraldica, Biblioteka Narodowa, rkps, t. VI, k. 300.
- Archiwum Narodowe w Krakowie, Dobieccy h. Osorya. Sprawa z Politelskimi o granice Bełchatowa (piotrkowskie), "Zbiór Zygmunta Glogera", sygnatura: 29/678/0/2/122.