Historia rodziny Świerczyńskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
 
(Nie pokazano 55 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Ostoja labry plaszczowe malowane.jpg|130px|right|]]
+
[[Plik:Ostoja wyciety.jpg|180px|right|]]
'''[[Świerczyński]]''' - [[odwieczna szlachta]], rodzina [[Rycerstwo|rycerska]] pochodzenia holenderskiego z [[garbowo|Garbowa]] (Garbowski - akta poznanskie). Nazwisko pochodzi od gniazda rodzinnego [[Świerczyn]] którego to właścicielem był w roku 1307 [[Świerczyński Jan|Jan ze Świerczyna]]. Syn Jana, [[Comes|komes]] [[Świerczyński Maciej|Maciej]] był właścicielem majątków [[Garby]] i [[Zieleniec]], nabyte od Mleczka.
+
[[Plik:Swierczynsko mapa Gilly.jpg|200px|thumb|right|Świerczyńsko i Gieski na mapie D. Gilly z początków XIX w.]]
 +
[[Plik:Jozef Swierczynski autograf z 1840.jpg|200px|thumb|right|Autograf sędziego [[Józef Gabriel Świerczyński|Józefa Gabriela Świerczyńskiego]] z 1840 r.]]
 +
[[Plik:Poddebski Henryk przed 1939 Gmach Ministerstwa Kom.jpg|200px|thumb|right|[https://pl.wikipedia.org/wiki/Gmach_Ministerstwa_Komunikacji Gmach Ministerstwa Komunikacji] wg projektu [[Rudolf Świerczyński|Rudolfa Świerczyńskiego]].]]
  
[[Świerczyn]] jest jedną z najstarszych miejscowości kujawskich, ponieważ z źródłach wspomniano o niej już w 1282r. Powstanie parafii nastąpiło po 1325r., ale dokładniej daty nie można ustalić (w źródłach po raz pierwszy występuje w 1427r.). Ponieważ Świerczyn był wsią szlachecką, spodziewac sie należy, że to właśnie jej właściciele wybudowali tu kościół p.w. św. Mateusza i mieli nad nim prawo patronatu.
+
'''[[Świerczyński]]''' - [[odwieczna szlachta]], rodzina [[Rycerstwo|rycerska]] pieczętująca się herbem Ostoja. Nazwisko pochodzi od gniazda rodzinnego Świerczyńska położonego koło Rozprzy w dawnym powiecie piotrkowskim województwa sieradzkiego.
  
==Jan z Jani==
+
==Historia rodziny==
  
Wielką postacią w rodzinie jest osoba [[Świerczyński Jan z Jani|Jana z Jani]] z holenderskiej rodziny von der Jane. Urodziny ok. 1400, zm. 29 marca 1461. Rycerz z ziemi nowskiej, współtwórca [http://pl.wikipedia.org/wiki/Zwi%C4%85zek_Pruski Związku Pruskiego], członek Towarzystwa Jaszczurczego, przywódca w wojnie 13-letniej, starosta środkowego Pomorza, starosta gniewski W dowód uznania za zasługi w walkach z zakonem krzyżackim został mianowany przez króla Kazimierza IV Jagiellończyka 10 maja 1454 r. pierwszym wojewodą gdańskim (pomorskim). Pełnił tą funkcję aż do swojej śmierci 1461 r. Był Panem na Świerczynie i Turze. W roku 1457 otrzymał w posesję miasto Starogard Gdański a w roku 1458 wsie Rabelnaw, Robaw, Pancze, Wonental, Szwarczenwalt, Weisenwalt, Moealwalt i Landesende. Ożenił się z siostrą Mikołaja Szalejskiego herbu Ostoja, wojewody kujawskiego, przez co został dopuszczony do rodu i herbu Ostoja. Od posiadłości Świerczyn rodzina wzieła nazwisko Ostoja Świerczyński.
+
Najstarsza wzmianka dotycząca Świerczyńskich pieczętujących się herbem Ostoja pochodzi z 1402 roku, z dokumentu, w którym Andrzej, syn Stanisława ze Świerczyńska dowiódł, że należy do rodu Ostojów (Mościców). W połowie XV wieku występuje w źródłach Stanisław ze Świerczyńska zwany ''Świnia'', mąż Jadwigi z Widawy. W połowie XVI wieku na Świerczyńsku dziedziczył Marcin Świerczyński. W roku 1552 w księgach poborowych województwa sieradzkiego wymienieni są trzej bracia, właściciele dóbr w Świerczyńsku Małym. Są to: Wojciech, Marcin i Jan Świniowie. Sygnatariuszem uchwały sejmiku sieradzkiego z roku 1575 był Sebastian Świerczyński.
  
==Informacje z herbarzy==
+
==Znani przedstawiciele rodziny Świerczyńskich==
  
[[Świerczyńska Janina Karolina|Janina Karolina Świerczyńska]] h. Ostoja ur. 1877 zm. 1966 w [[Brwinów|Brwinowie]], żona [[Kowalewski Stanisław|Stanisława Kowalewskiego]] h. Dołęga, ur. 1866 w Żydowie, zm. 1941 w Brwinowie. [[Świerczyński Jan|Jan Świerczyński]] h. Ostoja w [[Borzewo|Borzewie]], mąż [[Zboińska Kazimiera Maria Magdalena|Kazimiery Marii Magdaleny Zboińskiej]] h. Ogończyk, ur. 1849 zm. 1878.
+
* '''Adam Świerczyński''' (zm. po 1650) - dziedzic dóbr w Świerczyńsku Mniejszym, Gieskach i Truszczanku. Sprzedał swoje części w tych wsiach w roku 1650. Jego potomkowie, w XIX wieku, legitymowali się ze szlachectwa przed Heroldią Królestwa Polskiego jako szlachta herbu Ostoja.
  
[[Świerczyński Antoni|Antoni]] rzadził kollegium bydgoskie i nowicjat krakowski, zmarł w r. 1727. [[Świerczyński Henryk Józef|Henryk Józef Świerczyński]] h. Ostoja, syn [[Świerczyński Piotr Paweł|Piotra Paweła Świerczyńskiego]], ur. 1863 w majątku [[Teresin]], pow. Sochaczewski i hrabiny  [[Łubieńska Aniela|Aniely Łubieńskiej]] z [[Łubnej]] h. Pomian. Z tej linii, [[Świerczyński Edward|Edward Świerczyński]] h. Ostoja 1957-1998. [[Świerczyński Jerzy|Jerzy Świerczyński]] h. Ostoja, syn [[Świerczyński Henryk Józef II|Henryka Józefa Świerczyńskiego]], ur 19 VI 1902 w [[Michałowie]], gm. Błonie i [[Walburg Genowefa|Genowefy Walburg]], 1914-1981, ur w majątku [[Jagniątki]], gm. Kutno 19 II, zm. w Łódzi 27 XII. Z tej linii, [[Świerczyński Mariusz|Mariusz Ostoja Świerczyński]] ur. 1981, [[Świerczyński Marcin|Marcin Ostoja Świerczyński]] ur. 1987. [[Świerczyńska Hanna|Hanna Świerczyńska]] h. Ostoja, ur. 20 V 1961 w Łódzi, córka [[Świerczyński Jerzy|Jerzego Świerczyńskiego]], ur. 6 VII 1940 w Łódzi, zm. 19 III 1999 w Łódzi i [[Frankowska Jadwiga|Jadwigi Frankowskiej]], ur. 23 XII 1940.
+
* '''Marcin Świerczyński''' (zm. po 1673) - dziedzic części dóbr w Świerczyńsku Mniejszym. Wymieniony został w rejestrach pogłównego generalnego województwa sieradzkiego w roku 1673.
 +
 
 +
* '''[[Antoni Świerczyński]]''' (Świrczyński) (1670-1727) – ksiądz katolicki, jezuita, profesor etyki i matematyki w Lublinie, filozofii w Poznaniu i Kaliszu, teologii w Krakowie i we Lwowie, prefekt studiów w Krakowie i Sandomierzu, rektor kolegium jezuitów w Bydgoszczy oraz rektor i mistrz nowicjatu w Krakowie, autor książek. Jego rodzicami byli - Stanisław Antoni Świerczyński i Katarzyna z Przeborowskich, dziedzice Chwalibogowa i Chwalibogówka koło Wrześni.
 +
 
 +
* '''Walenty Świerczyński''' (ur. 1766) - dziedzic Zakrzewa, zastawny posiadacz majątku Kotfin koło Radomska. Był synem Stanisława i Agaty Kaczorowskiej. Ożenił się w 1809 roku z Wiktorią Lenczowską. Wylegitymowany ze szlachectwa (z herbem Ostoja) w roku 1848.
 +
 
 +
* '''Antoni Świerczyński''' (zm. po 1774) - łowczy latyczowski (miał sprawować ten urząd w 1774 roku).
 +
 
 +
* '''Franciszek Świerczyński''' (zm. po 1779) - dziedzic dóbr Wiszczelice i Błenna. Jego syn Wojciech Rafał (ur. 1779), ożeniony z Justyną Ubysz, dziedziczył majątek Dziewczopólko koło Przedecza.
 +
 
 +
* '''Wincenty Świerczyński''' (zm. 1808) - kapitan 3 pułku piechoty wojsk Księstwa Warszawskiego. Według Stupnickiego poległ podczas oblężenia Saragossy w 1808 roku.
 +
 
 +
* '''[[Józef Gabriel Świerczyński]]''' (1800-1858) – sędzia prezydujący w Sądzie Policji Poprawczej w Kaliszu, prokurator Sądu Kryminalnego w Lublinie, profesor w gimnazjum gubernialnym w Piotrkowie (wykładał prawo), radca kolegialny, członek Deputacji Szlacheckiej. Był synem Franciszka Świerczyńskiego, posesora klucza krzykowskiego ekonomii koronnej wolborskiej i Antoniny z Kamińskich. Ożenił się z Emilią Bayer (Amelią Bajer).
 +
 
 +
* '''Antoni Jan Świerczyński''' (ur. ok. 1804) - sekretarz Głównego Urzędu Pocztowego Nadwornego w Warszawie. Był synem Jana i Magdaleny Świerczyńskich, prawnukiem (po mieczu) Wojciecha i Felicjany ze Świeżawskich. Ożenił się z Anielą Kuśmierską. Jego ojciec Jan Świerczyński był archiwistą Trybunału Cywilnego Województwa Kaliskiego.
 +
 
 +
* '''Romuald Józef Julian Świerczyński''' (1837-1906) - sędzia śledczy, radca stanu, rejent hipoteczny m. Warszawy. Był synem Józefa Gabriela i Emilii Bayer. Ożenił się z Albertyną Bóbr. Zachował się pomnik nagrobny jego rodziny na Starych Powązkach w Warszawie.
 +
 
 +
* '''Aleksandra Świerczyńska''' (1842-1898) – założycielka i przełożona pierwszej w Lublinie, prywatnej, wyższej pensji żeńskiej, jednej z pierwszych na ziemiach polskich. Była córką Józefa Gabriela i Emilii Bayer.
 +
 
 +
* '''[[Rudolf Świerczyński]]''' (1887-1943) – polski architekt, współtwórca Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, którego był profesorem, a w latach 1931–1934 dziekanem. Był synem Teodora, właściciela majątku Rudnik (obecnie Piaski Rudnickie) i Heleny z Myszkiewiczów. Zachował się pomnik nagrobny jego rodziny na Starych Powązkach w Warszawie.
 +
 
 +
* '''[[Józef Świerczyński]]''' (1893-1940) – generał brygady, pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej. W 2007 roku został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady. Był synem Józefa i Heleny Plichty.
 +
 
 +
* '''Wincenty Bonawentura Świerczyński''' (1894-1940) - kapitan Wojska Polskiego, zamordowany w Charkowie w 1940 roku. Był synem Józefa i Heleny Plichty. Do Wojska Polskiego wstąpił w 1918 jako ochotnik. W czasie wojny polsko-bolszewickiej pełnił służbę w Wojskowej Dyrekcji Telegrafu i Telefonów, a następnie w VII Brygadzie Jazdy. Po wojnie służył w 13 pap, 8 pap, 21 pap i 9 pap. Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych i Krzyżem Zasługi.
 +
 
 +
* '''[[Jan Świerczyński]]''' (1897-1969) – generał brygady Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej, II wojny światowej (kampanii wrześniowej, kampanii włoskiej). Był synem Józefa i Heleny Plichty.
 +
 
 +
==Majątki ziemskie Świerczyńskich==
 +
 
 +
[https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awierczy%C5%84sko Świerczyńsko], Świerczyńsko Mniejsze, [https://pl.wikipedia.org/wiki/Gieski Gieski], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Truszczanek Truszczanek], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Chwalibogowo_(powiat_wrzesi%C5%84ski) Chwalibogowo], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Chwalibog%C3%B3wko Chwalibogówko], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wiszczelice Wiszczelice], [https://pl.wikipedia.org/wiki/B%C5%82enna Błenna], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Dziewczop%C3%B3lko Dziewczopólko], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Piaski_Rudnickie Rudnik], Zakrzew.
 +
 
 +
==Linki zewnętrzne==
 +
 
 +
* [https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awierczy%C5%84scy_herbu_Ostoja Świerczyńscy herbu Ostoja, Wikipedia]
 +
 
 +
==Bibliografia==
 +
 
 +
* K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 579.
 +
* A. Boniecki, ''Herbarz polski'', Warszawa 1913, t. XVI, s. 64.
 +
* E. Sęczys, ''Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861'', Warszawa 2000, s. 703-704.
 +
* S. Kozierowski, ''Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski'', Poznań 1926, t. A-O, s. 159-160.
 +
* M.J. Minakowski, ''Genealogia potomków Sejmu Wielkiego''.
 +
* A. Kulecka, ''Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów'', Warszawa 2019, s. 2903-2904.
 +
* R. Gerber, ''Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny'', Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1977, s. 217.
 +
* A. Gąsiorowski (red.), ''Urzędnicy podlascy XIV-XVIII wieku. Spisy'', Kórnik 1998, s. 168, 236.
 +
* B. Gembarzewski, ''Wojsko polskie. Księstwo Warszawskie 1807-1814'', Warszawa 1912, s. 66.
 +
* A. Z. Helcel, ''Starodawne prawa polskiego pomniki. Tom II'', Kraków 1870, s. 140.
 +
* T. Stolarczyk, ''Szlachta wieluńska od XIV do połowy XVI wieku'', WTN, Wieluń 2005, s. 66, 69, 215.
 +
* J. Kobierzycki, ''Przyczynki do dziejów ziemi sieradzkiej'', Warszawa 1915, cz. I, s. 21.
 +
* S. Zajączkowski, S. M. Zajączkowski, ''Materiały do słownika geograficzno-historycznego dawnych ziem łęczyckiej i sieradzkiej do 1400 roku. Część II'', Łódź 1970, s. 143.
 +
* ''Polski Słownik Biograficzny'', t. LI, Warszawa-Kraków 2016-2017.
 +
* ''Encyklopedia Warszawy'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994.
 +
* ''Biogramy Ofiar Zbrodni Katyńskiej'', MWP.
 +
* AGAD, ''Rejestry pogłównego generalnego woj. kaliskiego, sieradzkiego, łęczyckiego i brzesko-kujawskiego'', sygn. 74, k. 336v. ''Rejestry poborowe woj. sieradzkiego'', sygn. 25, k. 133v.
 +
* Biblioteka Kórnicka, PAN, ''Teki Dworzaczka''.
 +
* Fragment mapy D. Gilly, ''Special Karte von Südpreussen : mit Allergrösster Erlaubniss aus der Königlichen grossen topographischen Vermessungs-Karte, unter Mitwürkung des Directors Langner'', Berlin 1802-1803, arkusz: C4.

Aktualna wersja na dzień 12:05, 23 cze 2023

Ostoja wyciety.jpg
Świerczyńsko i Gieski na mapie D. Gilly z początków XIX w.
Autograf sędziego Józefa Gabriela Świerczyńskiego z 1840 r.

Świerczyński - odwieczna szlachta, rodzina rycerska pieczętująca się herbem Ostoja. Nazwisko pochodzi od gniazda rodzinnego Świerczyńska położonego koło Rozprzy w dawnym powiecie piotrkowskim województwa sieradzkiego.

Historia rodziny

Najstarsza wzmianka dotycząca Świerczyńskich pieczętujących się herbem Ostoja pochodzi z 1402 roku, z dokumentu, w którym Andrzej, syn Stanisława ze Świerczyńska dowiódł, że należy do rodu Ostojów (Mościców). W połowie XV wieku występuje w źródłach Stanisław ze Świerczyńska zwany Świnia, mąż Jadwigi z Widawy. W połowie XVI wieku na Świerczyńsku dziedziczył Marcin Świerczyński. W roku 1552 w księgach poborowych województwa sieradzkiego wymienieni są trzej bracia, właściciele dóbr w Świerczyńsku Małym. Są to: Wojciech, Marcin i Jan Świniowie. Sygnatariuszem uchwały sejmiku sieradzkiego z roku 1575 był Sebastian Świerczyński.

Znani przedstawiciele rodziny Świerczyńskich

  • Adam Świerczyński (zm. po 1650) - dziedzic dóbr w Świerczyńsku Mniejszym, Gieskach i Truszczanku. Sprzedał swoje części w tych wsiach w roku 1650. Jego potomkowie, w XIX wieku, legitymowali się ze szlachectwa przed Heroldią Królestwa Polskiego jako szlachta herbu Ostoja.
  • Marcin Świerczyński (zm. po 1673) - dziedzic części dóbr w Świerczyńsku Mniejszym. Wymieniony został w rejestrach pogłównego generalnego województwa sieradzkiego w roku 1673.
  • Antoni Świerczyński (Świrczyński) (1670-1727) – ksiądz katolicki, jezuita, profesor etyki i matematyki w Lublinie, filozofii w Poznaniu i Kaliszu, teologii w Krakowie i we Lwowie, prefekt studiów w Krakowie i Sandomierzu, rektor kolegium jezuitów w Bydgoszczy oraz rektor i mistrz nowicjatu w Krakowie, autor książek. Jego rodzicami byli - Stanisław Antoni Świerczyński i Katarzyna z Przeborowskich, dziedzice Chwalibogowa i Chwalibogówka koło Wrześni.
  • Walenty Świerczyński (ur. 1766) - dziedzic Zakrzewa, zastawny posiadacz majątku Kotfin koło Radomska. Był synem Stanisława i Agaty Kaczorowskiej. Ożenił się w 1809 roku z Wiktorią Lenczowską. Wylegitymowany ze szlachectwa (z herbem Ostoja) w roku 1848.
  • Antoni Świerczyński (zm. po 1774) - łowczy latyczowski (miał sprawować ten urząd w 1774 roku).
  • Franciszek Świerczyński (zm. po 1779) - dziedzic dóbr Wiszczelice i Błenna. Jego syn Wojciech Rafał (ur. 1779), ożeniony z Justyną Ubysz, dziedziczył majątek Dziewczopólko koło Przedecza.
  • Wincenty Świerczyński (zm. 1808) - kapitan 3 pułku piechoty wojsk Księstwa Warszawskiego. Według Stupnickiego poległ podczas oblężenia Saragossy w 1808 roku.
  • Józef Gabriel Świerczyński (1800-1858) – sędzia prezydujący w Sądzie Policji Poprawczej w Kaliszu, prokurator Sądu Kryminalnego w Lublinie, profesor w gimnazjum gubernialnym w Piotrkowie (wykładał prawo), radca kolegialny, członek Deputacji Szlacheckiej. Był synem Franciszka Świerczyńskiego, posesora klucza krzykowskiego ekonomii koronnej wolborskiej i Antoniny z Kamińskich. Ożenił się z Emilią Bayer (Amelią Bajer).
  • Antoni Jan Świerczyński (ur. ok. 1804) - sekretarz Głównego Urzędu Pocztowego Nadwornego w Warszawie. Był synem Jana i Magdaleny Świerczyńskich, prawnukiem (po mieczu) Wojciecha i Felicjany ze Świeżawskich. Ożenił się z Anielą Kuśmierską. Jego ojciec Jan Świerczyński był archiwistą Trybunału Cywilnego Województwa Kaliskiego.
  • Romuald Józef Julian Świerczyński (1837-1906) - sędzia śledczy, radca stanu, rejent hipoteczny m. Warszawy. Był synem Józefa Gabriela i Emilii Bayer. Ożenił się z Albertyną Bóbr. Zachował się pomnik nagrobny jego rodziny na Starych Powązkach w Warszawie.
  • Aleksandra Świerczyńska (1842-1898) – założycielka i przełożona pierwszej w Lublinie, prywatnej, wyższej pensji żeńskiej, jednej z pierwszych na ziemiach polskich. Była córką Józefa Gabriela i Emilii Bayer.
  • Rudolf Świerczyński (1887-1943) – polski architekt, współtwórca Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, którego był profesorem, a w latach 1931–1934 dziekanem. Był synem Teodora, właściciela majątku Rudnik (obecnie Piaski Rudnickie) i Heleny z Myszkiewiczów. Zachował się pomnik nagrobny jego rodziny na Starych Powązkach w Warszawie.
  • Józef Świerczyński (1893-1940) – generał brygady, pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej. W 2007 roku został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady. Był synem Józefa i Heleny Plichty.
  • Wincenty Bonawentura Świerczyński (1894-1940) - kapitan Wojska Polskiego, zamordowany w Charkowie w 1940 roku. Był synem Józefa i Heleny Plichty. Do Wojska Polskiego wstąpił w 1918 jako ochotnik. W czasie wojny polsko-bolszewickiej pełnił służbę w Wojskowej Dyrekcji Telegrafu i Telefonów, a następnie w VII Brygadzie Jazdy. Po wojnie służył w 13 pap, 8 pap, 21 pap i 9 pap. Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych i Krzyżem Zasługi.
  • Jan Świerczyński (1897-1969) – generał brygady Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej, II wojny światowej (kampanii wrześniowej, kampanii włoskiej). Był synem Józefa i Heleny Plichty.

Majątki ziemskie Świerczyńskich

Świerczyńsko, Świerczyńsko Mniejsze, Gieski, Truszczanek, Chwalibogowo, Chwalibogówko, Wiszczelice, Błenna, Dziewczopólko, Rudnik, Zakrzew.

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 579.
  • A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1913, t. XVI, s. 64.
  • E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2000, s. 703-704.
  • S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski, Poznań 1926, t. A-O, s. 159-160.
  • M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego.
  • A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów, Warszawa 2019, s. 2903-2904.
  • R. Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1977, s. 217.
  • A. Gąsiorowski (red.), Urzędnicy podlascy XIV-XVIII wieku. Spisy, Kórnik 1998, s. 168, 236.
  • B. Gembarzewski, Wojsko polskie. Księstwo Warszawskie 1807-1814, Warszawa 1912, s. 66.
  • A. Z. Helcel, Starodawne prawa polskiego pomniki. Tom II, Kraków 1870, s. 140.
  • T. Stolarczyk, Szlachta wieluńska od XIV do połowy XVI wieku, WTN, Wieluń 2005, s. 66, 69, 215.
  • J. Kobierzycki, Przyczynki do dziejów ziemi sieradzkiej, Warszawa 1915, cz. I, s. 21.
  • S. Zajączkowski, S. M. Zajączkowski, Materiały do słownika geograficzno-historycznego dawnych ziem łęczyckiej i sieradzkiej do 1400 roku. Część II, Łódź 1970, s. 143.
  • Polski Słownik Biograficzny, t. LI, Warszawa-Kraków 2016-2017.
  • Encyklopedia Warszawy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994.
  • Biogramy Ofiar Zbrodni Katyńskiej, MWP.
  • AGAD, Rejestry pogłównego generalnego woj. kaliskiego, sieradzkiego, łęczyckiego i brzesko-kujawskiego, sygn. 74, k. 336v. Rejestry poborowe woj. sieradzkiego, sygn. 25, k. 133v.
  • Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka.
  • Fragment mapy D. Gilly, Special Karte von Südpreussen : mit Allergrösster Erlaubniss aus der Königlichen grossen topographischen Vermessungs-Karte, unter Mitwürkung des Directors Langner, Berlin 1802-1803, arkusz: C4.