Historia rodziny Tumiłowiczów: Różnice pomiędzy wersjami
(Nie pokazano 55 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | + | [[Plik:English flag.png|link=History of Tumiłowicz family|20px]] | |
− | + | [[Plik:Ostoja wyciety.jpg|180px|right|]] | |
− | |||
− | + | '''[[Tumiłowicz]]''' – polska szlachta, stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)], wywodząca się z Wielkiego Księstwa Litewskiego. | |
− | + | ==Historia rodziny== | |
− | + | Według strony internetowej Tumiłowiczów protoplastą rodziny był Marcin, porucznik armii koronnej, który otrzymał od króla polskiego za zasługi wojenne (w 1432 lub 1492<sup>1</sup>) tytuł szlachecki i 20 włók ziemi w Skorodnie w obwodzie czernihowskim (prawdopodobnie chodzi o [https://pl.wikipedia.org/wiki/Skorodno_(obw%C3%B3d_mi%C5%84ski) Skorodno] w obwodzie mińskim, gdzie były rozlokowane też inne majątki Tumiłowiczów). | |
− | - | + | Na podstawie wniosku DDS Mińsk z 27.11.1802 rodzina Tumiłowicz do X pokolenia (t.j. dwa pokolenia po Kazimierzu i Eliaszu) uzyskała potwierdzenie szlachectwa dekretem Senatu z 17.12.1859. |
+ | Potomkowie rodziny mieszkają obecnie nie tylko w Polsce, ale także w Australii, Białorusi, Brazylii, Kanadzie, Litwie, Łotwie, Rosji i USA. | ||
+ | |||
+ | <gallery> | ||
+ | Plik:NIAB LA 319 2 3293 308 copy.jpg | ||
+ | Plik:Rodzina Tumilowicz - wywód 1802 str1.JPG | ||
+ | Plik:Rodzina Tumilowicz - wywód 1802 str2.JPG | ||
+ | Plik:Rodzina Tumilowicz - wywód 1802 str3.JPG | ||
+ | Plik:Tumiłowicz przodkowie.JPG | ||
+ | </gallery> | ||
+ | |||
+ | Dokumenty wywodowe Tumiłowiczów. | ||
+ | |||
+ | ==Znani przedstawiciele rodziny Tumiłowiczów== | ||
+ | |||
+ | Poniżej prezentowana jest lista znanych członków rodziny (wg strony internetowej Tumiłowiczów i innych informacji w XVII/XVIII stuleciu) | ||
+ | |||
+ | * '''Marcin Tumiłowicz''' (XV w.) – protoplasta rodziny, porucznik armii koronnej, właściciel dóbr ziemskich we wsi Skorodno. | ||
+ | * '''Tadeusz Tumiłowicz''' (ok. 1590-1660) – podczaszy smoleński, zarządca majątku Hodolewszczyzna w pow. grodzieńskim (być może chodzi o Godlewszczyznę w pow. nowogrodzkim?). | ||
+ | * '''Bazyli Tumiłowicz''' (zm. po 1696) – właściciel Hodolewszczyzny (od 1688) oraz zaścianka Świeparadowszczyzna w pow. nowogródzkim (od 1696). | ||
+ | * '''Józef Tumiłowicz''' (zm. po 1779) – właściciel majątku w Łoszycy w pow. mińskim (do 1779) oraz Holbowszczyzny (od 1761). | ||
+ | * '''Jan Tumiłowicz''' (1675–1730) – właściciel majątków Żyżma, Gimbuty, Melenkowszczyzna w pow. lidzkim (od 1707). | ||
+ | * '''Leon Tumiłowicz''' (zm. przed 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy (do 1779), wojski miński, otrzymał przywileje generalskie. | ||
+ | * '''Andrzej Tumiłowicz''' (ur. 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777). | ||
+ | * '''Diamenty Tumiłowicz''' (1732–1781) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777). | ||
+ | * '''Kazimierz Tumiłowicz''' (zm. przed 1752) – rotmistrz JKM (od 1778). | ||
+ | * '''Eliasz Tumiłowicz''' (ur. 1758) – właściciel majątku w Borsukowej Grzędzie. | ||
+ | * '''Józef Tumiłowicz''' (1900–1999) – inż. leśnik, mąż Julii ks. Massalskiej h. własnego. | ||
+ | |||
+ | <gallery> | ||
− | + | </gallery> | |
− | + | ==Majątki ziemskie Tumiłowiczów== | |
− | + | Skorodno, Hodolewszczyzna (Godlewszczyzna?), Świeparadowszczyzna, [https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0%BE%D1%88%D0%B8%D1%86%D0%B0_(%D0%9C%D0%B8%D0%BD%D1%81%D0%BA) Łoszyca], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Horbowszczyzna Holbowszczyzna], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Swierynowo Świrynowo], Żyżma, [https://pl.wikipedia.org/wiki/Gimbuty Gimbuty], Melenkowszczyzna, Borsukowa Grzęda. | |
− | + | <gallery> | |
− | + | </gallery> | |
− | + | ==Przypisy== | |
− | + | <br><small>1. Wg autora strony Tumiłowiczów (Ints'a Tumilovicsa) były trudności z odczytaniem w tekście rękopisu dokumentu roku nadania (1432 czy 1492).</small> | |
− | + | ==Źródła i literatura== | |
+ | * NIAB, 319/2/3293, k. 308 (drzewo genealogiczne Tumiłowiczów h. Ostoja), 715–719 (genealogia rodziny Tumiłowiczów h. Ostoja). | ||
+ | * T. Lenczewski, ''Genealogie rodów utytułowanych w Polsce'', ADIUTOR 1996, s. 63. | ||
+ | * M. K. Pawlikowski, ''Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego'', Wydawnictwo CZAS, Wilno, s. 71-76. | ||
+ | * M. J. Minakowski, ''Wielka Genealogia Minakowskiego'', strona internetowa: [https://wielcy.pl/ Wielcy.pl]. | ||
+ | * Strona internetowa Tumiłowiczów: (http://home.mira.net/~larat/ - strona obecnie nieaktywna, patrz: [https://web.archive.org/web/20180830185837/http://home.mira.net/~larat/ archive]). |
Aktualna wersja na dzień 09:08, 1 sie 2024
Tumiłowicz – polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Historia rodziny
Według strony internetowej Tumiłowiczów protoplastą rodziny był Marcin, porucznik armii koronnej, który otrzymał od króla polskiego za zasługi wojenne (w 1432 lub 14921) tytuł szlachecki i 20 włók ziemi w Skorodnie w obwodzie czernihowskim (prawdopodobnie chodzi o Skorodno w obwodzie mińskim, gdzie były rozlokowane też inne majątki Tumiłowiczów).
Na podstawie wniosku DDS Mińsk z 27.11.1802 rodzina Tumiłowicz do X pokolenia (t.j. dwa pokolenia po Kazimierzu i Eliaszu) uzyskała potwierdzenie szlachectwa dekretem Senatu z 17.12.1859. Potomkowie rodziny mieszkają obecnie nie tylko w Polsce, ale także w Australii, Białorusi, Brazylii, Kanadzie, Litwie, Łotwie, Rosji i USA.
Dokumenty wywodowe Tumiłowiczów.
Znani przedstawiciele rodziny Tumiłowiczów
Poniżej prezentowana jest lista znanych członków rodziny (wg strony internetowej Tumiłowiczów i innych informacji w XVII/XVIII stuleciu)
- Marcin Tumiłowicz (XV w.) – protoplasta rodziny, porucznik armii koronnej, właściciel dóbr ziemskich we wsi Skorodno.
- Tadeusz Tumiłowicz (ok. 1590-1660) – podczaszy smoleński, zarządca majątku Hodolewszczyzna w pow. grodzieńskim (być może chodzi o Godlewszczyznę w pow. nowogrodzkim?).
- Bazyli Tumiłowicz (zm. po 1696) – właściciel Hodolewszczyzny (od 1688) oraz zaścianka Świeparadowszczyzna w pow. nowogródzkim (od 1696).
- Józef Tumiłowicz (zm. po 1779) – właściciel majątku w Łoszycy w pow. mińskim (do 1779) oraz Holbowszczyzny (od 1761).
- Jan Tumiłowicz (1675–1730) – właściciel majątków Żyżma, Gimbuty, Melenkowszczyzna w pow. lidzkim (od 1707).
- Leon Tumiłowicz (zm. przed 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy (do 1779), wojski miński, otrzymał przywileje generalskie.
- Andrzej Tumiłowicz (ur. 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777).
- Diamenty Tumiłowicz (1732–1781) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777).
- Kazimierz Tumiłowicz (zm. przed 1752) – rotmistrz JKM (od 1778).
- Eliasz Tumiłowicz (ur. 1758) – właściciel majątku w Borsukowej Grzędzie.
- Józef Tumiłowicz (1900–1999) – inż. leśnik, mąż Julii ks. Massalskiej h. własnego.
Majątki ziemskie Tumiłowiczów
Skorodno, Hodolewszczyzna (Godlewszczyzna?), Świeparadowszczyzna, Łoszyca, Holbowszczyzna, Świrynowo, Żyżma, Gimbuty, Melenkowszczyzna, Borsukowa Grzęda.
Przypisy
1. Wg autora strony Tumiłowiczów (Ints'a Tumilovicsa) były trudności z odczytaniem w tekście rękopisu dokumentu roku nadania (1432 czy 1492).
Źródła i literatura
- NIAB, 319/2/3293, k. 308 (drzewo genealogiczne Tumiłowiczów h. Ostoja), 715–719 (genealogia rodziny Tumiłowiczów h. Ostoja).
- T. Lenczewski, Genealogie rodów utytułowanych w Polsce, ADIUTOR 1996, s. 63.
- M. K. Pawlikowski, Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego, Wydawnictwo CZAS, Wilno, s. 71-76.
- M. J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego, strona internetowa: Wielcy.pl.
- Strona internetowa Tumiłowiczów: (http://home.mira.net/~larat/ - strona obecnie nieaktywna, patrz: archive).