Majątki ziemskie Ostaszewskich

Ostaszewo Wielkie

Ostaszewo Wielkie – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Gzy. W okresie staropolskim Ostaszewo Wielkie i przyległe tereny należały do rodziny Ostaszewskich herbu Ostoja. Najstarszym źródłem są akta kancelarii książąt mazowieckich w Metryce Koronnej. Zawierają przywilej księcia Bolesława IV z 1446 zwalniający poddanych Ścibora z Ostaszewa z prac przy odnawianiu grodu i przywilej księcia Janusza II z 1473 przenoszący Ostaszewo na prawo chełmińskie. Do Ostaszewa Wielkiego należał majątek Wola Rańcza.

Wola Ostaszewska

Wola Ostaszewska – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Sońsk. Wola Ostaszewska sąsiaduje z Ostaszewem i z Koźniewem Wielkim. Jest to niewielka, spokojna wieś oddalona od Ciechanowa o ok. 25 km. Po wojnie cała miejscowość uległa spaleniu. We wsi znajduje się również budynek OSP (Ochotnicza Straż Pożarna).

Wola Ostaszewska sąsiaduje z Ostaszewem i z Koźniewem Wielkim. Jest to niewielka, spokojna wieś oddalona od Ciechanowa o ok. 25 km. Po wojnie cała miejscowość uległa spaleniu. We wsi znajduje się również budynek OSP (Ochotnicza Straż Pożarna).

Wzdów

Wzdów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Haczów. Pierwsze wzmianki o Wzdowie pochodzą z 1402 roku, kiedy właścicielem wsi był Piotr Wzdowski. Do rodu Wzdowskich wieś należała do XVII wieku. W XVIII właścicielką była krajczyna koronna Anna Teresa z Ossolińskich Potocka, od której zakupił ją w 1794 roku Michał Ostaszewski, jeden z przywódców konfederacji barskiej na Podkarpaciu. W 1823r. dobra we Wzdowie odziedziczył jego wnuk Teofil Ostaszewski, działacz społeczny i gospodarczy, a po nim jego syn Adam, wynalazca i autor przebudowy pałacu wzdowskiego.

W roku 1883 jeden z pierwszych w Galicji ludowych zespołów amatorskich w Jasionowie, wystawił we wzdowskiej stajni wyścigowej Teofila Ostaszewskiego sztukę Władysława Anczyca "Flisacy". Organizatorem tego amatorskiego ruchu teatralnego był syn miejscowego organisty i nauczyciela szkoły parafialnej Adam Froń. W 1911 r. odbyło się tu przedstawienie Wesela Wyspiańskiego

Iwonicz-Zdrój

Iwonicz-Zdrój – miasto w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Iwonicz-Zdrój. Iwonicz to jedno z najstarszych w Polsce uzdrowisk. Z 1413 r. pochodzi wzmianka o istnieniu w miejscowości wód mineralnych. W 1464 zbudowano we wsi modrzewiowy kościół parafialny. W wieku renesansu, gdy rozwijały się nauki przyrodnicze, wzrosło zainteresowanie leczniczymi właściwościami wód mineralnych i uzdrowiskiem.

Sieniawa

Sieniawa – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Rymanów. Leży przy drodze z Rymanowa do Bukowska. Dokumenty wymieniają Sieniawę w 1437 r. Wieś została założona w roku 1438 i należała do Dobiesława z Sienna h. Dębno (zm. 1440, kasztelana wojnickiego (1411-1433), lubelskiego (1433), sandomierskiego (1435), starosty krakowskiego(1438), uczestnika bitwy pod Grunwaldem i dowódcy oblężenia Malborka, budowniczego nowego zamku w Rymanowie. W 1794 r., Sieniawa została sprzedana przez ówczesną właścicielkę tych dóbr, Teresę z Ossolińskich Potocką, jednemu z byłych przywódców konfederacji barskiej na Podkarpaciu, Michałowi Ostaszewskiemu. Od 1799 roku właścicielką była córka Michała, Anna Ostaszewska (ur. 1768), zamężna za Tomaszem Sikorskim (1743-1808).

Klimkówka

Klimkówka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Rymanów Klimkówka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Rymanów. W 1730 r. właścicielem Klimkówki był Józef Kanty Ossoliński h. Topór (1707 – 1780), konfederat barski. Po nim Klimkówkę otrzymała jego córka, Anna Teresa Potocka z Ossolińskich (zm. w 1803 r.), która w 1760 r. wyszła za mąż za Józefa Potockiego, krajczego wielkiego koronnego. W 1793 r. sprzedała ona Klimkówkę wraz z sąsiednim Iwoniczem Michałowi Ostaszewskiemu h. Ostoja (zm. 1816), skarbnikowi owruckiemu, ożenionemu z Marią Krynicką, a potem z Marią Zielińską. Od tego momentu, aż do 1945 dobra w Klimkówce należały do rodziny Ostaszewskich.

Gołotczyzna

Gołotczyzna – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Sońsk. Położona nad rzeką Soną, ok. 11 km na południowy wschód od Ciechanowa. Od drugiej połowie XVIII w. wieś należała do rodu Ostaszewskich: w 1757 r. zakupił ją od Wawrzyńca Celińskiego, skarbnika czernichowskiego, Florian Antoni Ostaszewski, skarbnik bracławski, a następnie wojski ciechanowski[1]. Z jego synów zasłużyli się poseł na Sejm Czteroletni Nereusz Ostaszewski i biskup płocki Tomasz Ostaszewski. Następni właściciele pozostają nieznani (prawdopodobnie w I poł. XIX w. byli nimi nadal Ostaszewscy).

Biała

Biała – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, siedziba gminy Stara Biała. Królewszczyzna Jana Ostaszewskiego.

Maszewo

Maszewo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Stara Biała. Królewszczyzna Jana Ostaszewskiego.

Pyszki

Pyszki (Пышки, Pishki) - wieś na Ukrainie, dawniej w powiecie Nowogród Wołyński, obecnie w obwodzie chmielnickim w rejonie starokonstantynowskim. W XIX w. własność rodziny Ostaszewskich. Na pocz. XIX w. od ówczesnej właścicielki Józefy z Lubomirskich Walewskiej (zmarłej 1851), majętność tę kupił Adam Ostaszewski (1750-1829), oficer kościuszkowski. Prawdopodobnie to on wzniósł tam dwór drewniany, zachowany do pierwszej wojny światowej. Budynek ten był parterowy, z trójosiową częścią środkową piętrową, poprzedzoną czterokolumnowym portykiem i balkonem od strony podjazdu. Elewacje miał tynkowane gładko na kolor biały. Dwór nakrywał gładki, czterospadowy dach gontowy, nad częścią piętrową dwuspadowy. Z Pyszek pochodzili m.in. Roman Ostaszewski, poseł na Sejm II RP w latach 1938-1939 i Adam Ostaszewski, prezydent Płocka w latach 1930-1934.

Pyszki należały w XIX w. do gminy Mszaniec (Мшaнeц) i podlegały pod parafię rzymsko-katolicką w Ostropolu w dekanacie żytomierskim.

Awratyn

Awratyn (Avratin, Авратин) - wieś na Ukrainie w obwodzie żytomierskim, 7 km. na pd.-wsch. od Lubaru (Любарський район – Житомирська область). Wieś była wymieniona w akcie z 1585 r. jako należąca do Cudnowa, nadanego ks. Zuzannie Ostrogskiej, żonie wojewody wołyńskiego Janusza Ostrogskiego, przez jej teścia ks. Konstantyna Ostrogskiego, wojewodę kijowskiego. W 1601 r. wymieniona w liczbie wsi zniszczonych przez Tatarów. Następnie wchodziła w skład ordynacji ostrogskiej, przy rozdaniu której na mocy transakcji kolbuszowskiej 1753 r. dostał ją razem z Lubarem ks. Marcin Lubomirski, od którego nabył podskarbi Adam Poniński. Ten ostatni, skazany przez Sejm Czteroletni na wygnanie i pozbawienie wszystkich tytułów, sprzedał ją Protowi Potockiemu. Przy eksdywizji (podziale) dóbr tego ostatniego nabyło Awratyn trzech właścicieli. W XIX wieku wieś należała do rodzin Ostaszewskich (zob.Spirydion Ostaszewski) i Berezowskich.