Ostaszewski Michał: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Michał [[Ostaszewski]]''' herbu Ostoja (ur. ok. 1735, zm. 5 października 1816), syn [[Ostaszewski Józef|Józefa]] i [[Skrzetuska Anna|Anny ze Skrzetuskich]], organizator i jeden z przywódców konfederacji barskiej 1768-1772 na Podkarpaciu, zwolennik Konstytucji 3 maja, inicjator budowy uzdrowiska Iwonicz-Zdrój. | '''Michał [[Ostaszewski]]''' herbu Ostoja (ur. ok. 1735, zm. 5 października 1816), syn [[Ostaszewski Józef|Józefa]] i [[Skrzetuska Anna|Anny ze Skrzetuskich]], organizator i jeden z przywódców konfederacji barskiej 1768-1772 na Podkarpaciu, zwolennik Konstytucji 3 maja, inicjator budowy uzdrowiska Iwonicz-Zdrój. | ||
| − | Jego udział w konfederacji barskiej – zbrojnym ruchu obrony przeciw despotyzmowi rosyjskiemu – upamiętnił zbieracz tradycji barskich, Feliks Jan Szczęsny Morawski (1818-1898), czyniąc go jednym z bohaterów powieści historycznej '''Pobitna pod Rzeszowem'''. | + | Jego udział w [http://pl.wikipedia.org/wiki/Konfederacja_barska konfederacji barskiej] – zbrojnym ruchu obrony przeciw despotyzmowi rosyjskiemu – upamiętnił zbieracz tradycji barskich, Feliks Jan Szczęsny Morawski (1818-1898), czyniąc go jednym z bohaterów powieści historycznej '''[http://pl.wikipedia.org/wiki/Pobitno Pobitna pod Rzeszowem]'''. |
| − | Ostaszewski był właścicielem rozległych dóbr w ziemi sanockiej (włączonej w pierwszym rozbiorze 1772 roku do Austrii). W roku 1775 nabył od Magdaleny z Uniatyckich Orzechowskiej wieś Jabłonka (województwo podkarpackie); w 1793 od Teresy z Ossolińskich Potockiej majątki Klimkówka (województwo podkarpackie) i Iwonicz-Zdrój | + | Ostaszewski był właścicielem rozległych dóbr w [http://pl.wikipedia.org/wiki/Ziemia_sanocka ziemi sanockiej] (włączonej w pierwszym rozbiorze 1772 roku do Austrii). W roku 1775 nabył od Magdaleny z Uniatyckich Orzechowskiej wieś [http://pl.wikipedia.org/wiki/Jab%C5%82onka_%28wojew%C3%B3dztwo_podkarpackie%29 Jabłonka] (województwo podkarpackie); w 1793 od Teresy z Ossolińskich Potockiej majątki [http://pl.wikipedia.org/wiki/Klimk%C3%B3wka_%28wojew%C3%B3dztwo_podkarpackie%29 Klimkówka] (województwo podkarpackie) i [http://pl.wikipedia.org/wiki/Iwonicz-Zdr%C3%B3j Iwonicz-Zdrój], a w 1794 od tejże samej Teresy Potockiej dobra '''[[Wzdów]]''' i [http://pl.wikipedia.org/wiki/Sieniawa_%28powiat_kro%C5%9Bnie%C5%84ski%29 Sieniawa] (powiat krośnieński). |
W Iwoniczu, bogatym w wody mineralne, założył pierwsze instalacje zdrojowe i kąpielowe (potem znacznie rozbudowane przez kolejnych właścicieli Iwonicza – rodzinę Załuskich). | W Iwoniczu, bogatym w wody mineralne, założył pierwsze instalacje zdrojowe i kąpielowe (potem znacznie rozbudowane przez kolejnych właścicieli Iwonicza – rodzinę Załuskich). | ||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
[[Kategoria:Index]] | [[Kategoria:Index]] | ||
[[Kategoria:Ostaszewski]] | [[Kategoria:Ostaszewski]] | ||
| − | [[Kategoria:Bar | + | [[Kategoria:Bar confederation]] |
[[Kategoria:Uprising]] | [[Kategoria:Uprising]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:21, 12 maj 2012
Michał Ostaszewski herbu Ostoja (ur. ok. 1735, zm. 5 października 1816), syn Józefa i Anny ze Skrzetuskich, organizator i jeden z przywódców konfederacji barskiej 1768-1772 na Podkarpaciu, zwolennik Konstytucji 3 maja, inicjator budowy uzdrowiska Iwonicz-Zdrój.
Jego udział w konfederacji barskiej – zbrojnym ruchu obrony przeciw despotyzmowi rosyjskiemu – upamiętnił zbieracz tradycji barskich, Feliks Jan Szczęsny Morawski (1818-1898), czyniąc go jednym z bohaterów powieści historycznej Pobitna pod Rzeszowem.
Ostaszewski był właścicielem rozległych dóbr w ziemi sanockiej (włączonej w pierwszym rozbiorze 1772 roku do Austrii). W roku 1775 nabył od Magdaleny z Uniatyckich Orzechowskiej wieś Jabłonka (województwo podkarpackie); w 1793 od Teresy z Ossolińskich Potockiej majątki Klimkówka (województwo podkarpackie) i Iwonicz-Zdrój, a w 1794 od tejże samej Teresy Potockiej dobra Wzdów i Sieniawa (powiat krośnieński).
W Iwoniczu, bogatym w wody mineralne, założył pierwsze instalacje zdrojowe i kąpielowe (potem znacznie rozbudowane przez kolejnych właścicieli Iwonicza – rodzinę Załuskich).
Zmarł w 1816 w Krościenku Wyżnym. Pochowany został w Klimkówce.
Z pierwszego małżeństwa z Marią Krynicką pozostawił dwóch synów: Sebastiana (1755-1826), żonatego z Wiktorią Łubkowską (1769-1827) i Kazimierza (1756-1845), żonatego z Heleną Załęską (1778-1862), a z drugiego małżeństwa z Marią Zielińską syna Józefa (1765-1854), żonatego z Franciszką Skarbek-Woyczyńską (1780-1843) oraz cztery córki.
Bibliografia
- Teodor Żychliński, "Złota księga szlachty polskiej", tom 10, wyd. Poznań 1888.
- Janusz Michalak, "Historia Iwonicza Zdroju". W pracy zbiorowej pt. "Iwonicz Zdrój. Monografia", wyd. II, Kraków – Iwonicz 1984, s. 48