Historia rodziny Leskich: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
* S. Uruski, ''Herbarz szlachty polskiej'', Warszawa 1904-1931, t. VIII, s. 345, 346, t. XIX, s. 337, 338. | * S. Uruski, ''Herbarz szlachty polskiej'', Warszawa 1904-1931, t. VIII, s. 345, 346, t. XIX, s. 337, 338. | ||
* E. Sęczys, ''Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861'', Warszawa 2007, s. 374. | * E. Sęczys, ''Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861'', Warszawa 2007, s. 374. | ||
| − | E. Sęczys, Szlachta guberni augustowskiej, lubelskiej i radomskiej wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, Warszawa 2018, s. 245. | + | * E. Sęczys, ''Szlachta guberni augustowskiej, lubelskiej i radomskiej wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861'', Warszawa 2018, s. 245. |
* ''[https://www.jezuici.krakow.pl/bibl/enc.htm Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564–1995]'', oprac. L. Grzebień SJ, Kraków 1996, hasło: ''Leski''. | * ''[https://www.jezuici.krakow.pl/bibl/enc.htm Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564–1995]'', oprac. L. Grzebień SJ, Kraków 1996, hasło: ''Leski''. | ||
| − | * M.J. Minakowski, ''Wielka Genealogia Minakowskiego'', nazwiska: ''Leski'', Łęski. | + | * M.J. Minakowski(a), ''[https://wielcy.pl/ Wielka Genealogia Minakowskiego(j)]'', nazwiska: ''Leski'', ''Łęski''. |
Aktualna wersja na dzień 12:52, 22 wrz 2025
Leski (Łęski, Łęcki, Łącki) – odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z miejscowości Leszcze1, położonej w przedrozbiorowym powiecie bydgoskim województwa inowrocławskiego.
Pochodzenie rodziny Leskich
Lescy pieczętowali się herbem Ostoja.
Znani przedstawiciele rodziny Leskich
- Samuel Leski (1611–1687) – kaznodzieja i misjonarz litewski, superior w Worniach, w Dyneburgu oraz Kownie, misjonarz dworski Alberta Radziwiłła, rektor w Poszawszu, prefekt szkół w Poszawszu, operariusz w Pińsku.
Majątki ziemskie Leskich
Przypisy
1. A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. XIV, s. 97.
Źródła i literatura
- Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Regesty, Monografie (Lescy ze wsi Leszcze, Łęscy h. Dołęga).
- K. Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VI s. 46, 47.
- A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. XIV, s. 97, 98, t. XV, s. 325, 326.
- S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. VIII, s. 345, 346, t. XIX, s. 337, 338.
- E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2007, s. 374.
- E. Sęczys, Szlachta guberni augustowskiej, lubelskiej i radomskiej wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, Warszawa 2018, s. 245.
- Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564–1995, oprac. L. Grzebień SJ, Kraków 1996, hasło: Leski.
- M.J. Minakowski(a), Wielka Genealogia Minakowskiego(j), nazwiska: Leski, Łęski.