Raczko Jerzy: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 9 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Jerzy Saczkowicz [[Raczko]]''' - z Puczyc, [[sędzia ziemski]] bielski (1514-1533) , [[Rycerstwo|rycerz]] zacny w r. 1506 pod [http://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Kleckiem Kleckiem] „dzielności dokazował” walcząc z Tatarami przy boku [http://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Radziwi%C5%82%C5%82_(marsza%C5%82ek_ziemski_litewski) Jana Radziwiłła]. Sekretarz króla [http://pl.wikipedia.org/wiki/Zygmunt_Stary Zygmunta Starego I] ( | + | '''Jerzy Saczkowicz [[Raczko]]''' - z Puczyc, [[sędzia ziemski]] bielski (1514-1533) , [[Rycerstwo|rycerz]] zacny w r. 1506 pod [http://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Kleckiem Kleckiem] wg [http://pl.wikipedia.org/wiki/Maciej_Stryjkowski Stryjkowskiego] „dzielności dokazował” walcząc z Tatarami przy boku [http://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Radziwi%C5%82%C5%82_(marsza%C5%82ek_ziemski_litewski) Jana Radziwiłła]. Sekretarz króla [http://pl.wikipedia.org/wiki/Zygmunt_Stary Zygmunta Starego I] (do 1533), który w 1530 polecił jemu udać się do majętności goniądzkiej i przejąć na rzecz królewicza Zygmunta Augusta dobra Knyszyna przekazane mu przez zmarłego biskupa żmudzkiego. Właściciel Puczyc i Turośni. W Turośni założył w r. 1515 siedzibę dworską i ufundował kościół, z żoną Jadwigą Piotrówną Glińską i synami: Rafałem, Mikołajem i Pawłem. Po jego śmierci po 1533 r. Puczyce przejęła córka Róża, a Turośń syn Paweł (do 1544), a po nim jego córka Benigna Jundziłłowa. Pozostali synowie byli bezdzietni. Brak potomków męskich spowodował, że gałąź podlaska stworzyli potomkowie jego brata Pawła. Uczestniczył w [http://kdkv.narod.ru/1528-VKL/index.htm spisie wojska 1528.] Syn [[Raczko Rafał Saczkowicz |Rafała]] z [[Puczyc|Puczyc]] i Anastazyi. Pisał się także jako Michnowicz. |
| + | Jego oryginalna pieczęć z herbem Gozdawa z 1530 r. znajduje się w Archiwum w Warszawie | ||
Aktualna wersja na dzień 18:25, 18 lip 2013
Jerzy Saczkowicz Raczko - z Puczyc, sędzia ziemski bielski (1514-1533) , rycerz zacny w r. 1506 pod Kleckiem wg Stryjkowskiego „dzielności dokazował” walcząc z Tatarami przy boku Jana Radziwiłła. Sekretarz króla Zygmunta Starego I (do 1533), który w 1530 polecił jemu udać się do majętności goniądzkiej i przejąć na rzecz królewicza Zygmunta Augusta dobra Knyszyna przekazane mu przez zmarłego biskupa żmudzkiego. Właściciel Puczyc i Turośni. W Turośni założył w r. 1515 siedzibę dworską i ufundował kościół, z żoną Jadwigą Piotrówną Glińską i synami: Rafałem, Mikołajem i Pawłem. Po jego śmierci po 1533 r. Puczyce przejęła córka Róża, a Turośń syn Paweł (do 1544), a po nim jego córka Benigna Jundziłłowa. Pozostali synowie byli bezdzietni. Brak potomków męskich spowodował, że gałąź podlaska stworzyli potomkowie jego brata Pawła. Uczestniczył w spisie wojska 1528. Syn Rafała z Puczyc i Anastazyi. Pisał się także jako Michnowicz. Jego oryginalna pieczęć z herbem Gozdawa z 1530 r. znajduje się w Archiwum w Warszawie