Historia rodziny Siedlikowskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 24 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
[[Plik:Ostoja wyciety.jpg|180px|right|]]
 
[[Plik:Ostoja wyciety.jpg|180px|right|]]
 
+
[[Plik:English flag.png|link=Siedlikowski of Ostoja|20px]]
  
 
'''[[Siedlikowski]]''' - [[odwieczna szlachta]] polska, stara rodzina [[Rycerstwo|rycerska]], zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z [https://pl.wikipedia.org/wiki/Powiat_lidzki_(I_Rzeczpospolita) powiatu lidzkiego] w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wielkie_Ksi%C4%99stwo_Litewskie Wielkim Księstwie Litewskim].
 
'''[[Siedlikowski]]''' - [[odwieczna szlachta]] polska, stara rodzina [[Rycerstwo|rycerska]], zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z [https://pl.wikipedia.org/wiki/Powiat_lidzki_(I_Rzeczpospolita) powiatu lidzkiego] w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wielkie_Ksi%C4%99stwo_Litewskie Wielkim Księstwie Litewskim].
Linia 7: Linia 7:
 
== Pochodzenie rodziny Siedlikowskich herbu Ostoja ==
 
== Pochodzenie rodziny Siedlikowskich herbu Ostoja ==
  
* W związku z pochodzeniem rodziny Siedlikowskich hebu Ostoja należy powiedzieć, że najodleglejsze ślady historyczne prowadzą do powiatu lidzkiego województwa wileńskiego [https://pl.wikipedia.org/wiki/Rzeczpospolita_Obojga_Narod%C3%B3w Rzeczpospolitej Obojga Narodów]. Według rejestrów podymnego województwa wileńskiego w roku 1690 do Siedlikowskich należało '''Poradunie Strzeżmińskie''' znajdujące się w parafii nackiej.
+
* Odnośnie pochodzenia rodziny Siedlikowskich hebu Ostoja należy powiedzieć, że najodleglejsze ślady historyczne prowadzą do Wielkiego Księstwa Litewskiego. W roku 1661 posesorem dóbr królewskich w województwie połockim był '''Wojciech Kazimierz Siedlikowski'''. Według rejestrów podymnego województwa wileńskiego w roku 1690 do Siedlikowskich należało '''Poradunie Strzeżmińskie''' znajdujące się w parafii nackiej, powiatu lidzkiego, województwa wileńskiego.
 
* Wśród elektorów Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku znalazło się dwóch '''Antonich''' oraz '''Marcin Siedlikowscy''', wszyscy z województwa wileńskiego.
 
* Wśród elektorów Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku znalazło się dwóch '''Antonich''' oraz '''Marcin Siedlikowscy''', wszyscy z województwa wileńskiego.
 
* W roku 1820 pochodzenie szlacheckie udowodnił w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Gubernia_wile%C5%84ska guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego] '''Mikołaj Siedlikowski''' '''herbu Ostoja''', syn '''Jerzego Tadeusza Siedlikowskiego'''.
 
* W roku 1820 pochodzenie szlacheckie udowodnił w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Gubernia_wile%C5%84ska guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego] '''Mikołaj Siedlikowski''' '''herbu Ostoja''', syn '''Jerzego Tadeusza Siedlikowskiego'''.
Linia 17: Linia 17:
 
==Znani przedstawiciele rodziny Siedlikowskich==
 
==Znani przedstawiciele rodziny Siedlikowskich==
  
 +
* '''Wojciech Kazimierz Siedlikowski''' (zm. po 1661) – dzierżawca dóbr królewskich w wojew. połockim. Jego małżonką była Halszka Dobronianka.
 
* '''N. Siedlikowski'''<sup>1</sup> (zm. po 1690) – właściciel dóbr Poradunie Strzeżmińskie w parafii nackiej.
 
* '''N. Siedlikowski'''<sup>1</sup> (zm. po 1690) – właściciel dóbr Poradunie Strzeżmińskie w parafii nackiej.
 
* '''Mikołaj Antoni Siedlikowski''' (zm. po 1719) – krajczy lidzki. Jego małżonką była Barbara Żuchorska. Miał syna Benedykta Siedlikowskiego.
 
* '''Mikołaj Antoni Siedlikowski''' (zm. po 1719) – krajczy lidzki. Jego małżonką była Barbara Żuchorska. Miał syna Benedykta Siedlikowskiego.
* '''Józef Siedlikowski''' (zm. po 1802) – chorąży brygady husarskiej Wielkiego Księstwa Litewskiego, sędzia ziemski ejszyski, właściciel posesji Poraduń z wsią Sierbiniszki. Jego małżonką była Salomea Osmanówna.
+
* '''Józef Siedlikowski''' (zm. po 1802) – chorąży brygady husarskiej Wielkiego Księstwa Litewskiego, generał major w powstaniu kościuszkowskim, sędzia ziemski ejszyski, właściciel posesji Poraduń z wsią Sierbiniszki. Jego małżonką była Salomea Osmanówna.
 
* '''Mikołaj Siedlikowski''' (zm. po 1816) – krajczy ejszyski, właściciel folwarku Poraduń Strzeczowski i wsi Sierbiniszki. Jego małżonką była Rozalia Hausman herbu własnego.
 
* '''Mikołaj Siedlikowski''' (zm. po 1816) – krajczy ejszyski, właściciel folwarku Poraduń Strzeczowski i wsi Sierbiniszki. Jego małżonką była Rozalia Hausman herbu własnego.
 
* '''Romuald Piotr Siedlikowski''' (1815–1852) – właściciel folwarków Poraduń i Sierbiniszki. Był synem Mikołaja Siedlikowskiego i Rozalii Hausman. Wstępował w związki małżeńskie dwukrotnie: z Julią Krahelską i Amelią Kuncewiczówną.
 
* '''Romuald Piotr Siedlikowski''' (1815–1852) – właściciel folwarków Poraduń i Sierbiniszki. Był synem Mikołaja Siedlikowskiego i Rozalii Hausman. Wstępował w związki małżeńskie dwukrotnie: z Julią Krahelską i Amelią Kuncewiczówną.
Linia 26: Linia 27:
 
* '''Wincenty Siedlikowski''' (zm. 1868) – powstaniec listopadowy, porucznik artylerii w Królestwie Polskim, emigrant popowstaniowy.
 
* '''Wincenty Siedlikowski''' (zm. 1868) – powstaniec listopadowy, porucznik artylerii w Królestwie Polskim, emigrant popowstaniowy.
 
* '''Leokadia Siedlikowska''' z '''Turskich''' (zm. po 1930) – właścicielka dóbr Raubiszki. Jej mężem był Lucjan Siedlikowski, syn Jana Ludwika i Ireny Dowgird. W roku 1915 Lucjan Siedlikowski był ofiarodawcą na rzecz Polaków zubożałych przez wojnę.
 
* '''Leokadia Siedlikowska''' z '''Turskich''' (zm. po 1930) – właścicielka dóbr Raubiszki. Jej mężem był Lucjan Siedlikowski, syn Jana Ludwika i Ireny Dowgird. W roku 1915 Lucjan Siedlikowski był ofiarodawcą na rzecz Polaków zubożałych przez wojnę.
* '''Piotr Romuald Siedlikowski''' (1849–1931) – właściciel dóbr Zubiszki i folwarku w Wersoce, fundator kościoła w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Kole%C5%9Bniki_(Litwa) Koleśnikach]. Był synem Romualda Piotra Siedlikowskiego i Amelii Kuncewicz. Wstępował w związki małżeńskie dwukrotnie: z Idalią Ludwiką Szukiewicz i Janiną Nowacką.
+
* '''Piotr Romuald Siedlikowski''' (1849–1931) – właściciel dóbr Zubiszki, folwarku w Wersoce i części w Sznurach, fundator kościoła w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Kole%C5%9Bniki_(Litwa) Koleśnikach]. Był synem Romualda Piotra Siedlikowskiego i Amelii Kuncewicz. Wstępował w związki małżeńskie dwukrotnie: z Idalią Ludwiką Szukiewicz i Janiną Nowacką.
  
 
<gallery>
 
<gallery>
Linia 36: Linia 37:
 
==Majątki ziemskie Siedlikowskich==
 
==Majątki ziemskie Siedlikowskich==
  
Poradunie Strzeżmińskie (folwark [https://pl.wikipedia.org/wiki/Poradu%C5%84 Poraduń]), [https://pl.wikipedia.org/wiki/Sierbieniszki Sierbieniszki], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Zubiszki Zubiszki], folwark [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wersoka_Pierwsza Wersoka], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Bandziszki Bandziszki], Bociulence, dwór [https://pl.wikipedia.org/wiki/Korsaki Korsaki], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Bartoszyszki Bartoszyszki], Tobolicze (dziś Nielubowce koło [https://pl.wikipedia.org/wiki/Pierszamajsk_(obw%C3%B3d_grodzie%C5%84ski) Pierszamajska]), [https://pl.wikipedia.org/wiki/Raubiszki Raubiszki].  
+
Poradunie Strzeżmińskie (folwark [https://pl.wikipedia.org/wiki/Poradu%C5%84 Poraduń]), [https://pl.wikipedia.org/wiki/Sierbieniszki Sierbieniszki], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Zubiszki Zubiszki], folwark [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wersoka_Pierwsza Wersoka], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Bandziszki Bandziszki], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Sznury_%28gmina_Kole%C5%9Bniki%29 Sznury], Bociulence, dwór [https://pl.wikipedia.org/wiki/Korsaki Korsaki], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Bartoszyszki Bartoszyszki], Tobolicze (dziś Nielubowce koło [https://pl.wikipedia.org/wiki/Pierszamajsk_(obw%C3%B3d_grodzie%C5%84ski) Pierszamajska]), [https://pl.wikipedia.org/wiki/Raubiszki Raubiszki].  
  
 
<gallery>
 
<gallery>
 +
Plik:Poraduń Serbeniszki 1907 BN.jpg|Poraduń i Sierbieniszki (na mapie Serbeniszki). Fragment mapy z 1907 r. Zbiory Biblioteki Narodowej.
 
Plik:Wersoka Bandziszki Korsaki 1872.jpg|Zubiszki, Wersoka, Bandziszki i Korsaki – majątki Siedlikowskich h. Ostoja. Fragment Wojenno-topograficznej mapy Europejskiej Rosji (wykonanej w latach 1845-1889).
 
Plik:Wersoka Bandziszki Korsaki 1872.jpg|Zubiszki, Wersoka, Bandziszki i Korsaki – majątki Siedlikowskich h. Ostoja. Fragment Wojenno-topograficznej mapy Europejskiej Rosji (wykonanej w latach 1845-1889).
 
</gallery>
 
</gallery>
Linia 54: Linia 56:
 
* ''Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. Województwo wileńskie, XIV-XVIII wiek'', A. Rachuba (red.), t. I, Warszawa 2004, s. 724.
 
* ''Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. Województwo wileńskie, XIV-XVIII wiek'', A. Rachuba (red.), t. I, Warszawa 2004, s. 724.
 
* ''Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III'', oprac. J. Dunin-Borkowski, M. Dunin-Wąsowicz,  ''Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie'', t. I, 1908/9, s. 201.
 
* ''Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III'', oprac. J. Dunin-Borkowski, M. Dunin-Wąsowicz,  ''Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie'', t. I, 1908/9, s. 201.
 +
* Bobrowicz J. N., ''Dodatek do Herbarza polskiego ks. Kaspra Niesieckiego'', Lipsk 1844, s. 421.
 +
* E. Aniszczenko, ''Szlachta lidzkiego powiatu. Spis XVIII w.'', Mińsk 2013, s. 160.
 +
* ''Powstanie i wojna 1794 r. w guberni litewskiej (według dokumentów archiwów moskiewskich i mińskich)'', red. E. Aniszczenko, Moskwa 2001, s. 57, 193.
 
* ''Kurier Polski'', nr 553, 1831, s. 1.
 
* ''Kurier Polski'', nr 553, 1831, s. 1.
 
* ''Kurier Litewski'', nr 75, 1915, s. 4.
 
* ''Kurier Litewski'', nr 75, 1915, s. 4.
Linia 59: Linia 64:
 
* ''Ziemia Lidzka'', nr 6, 1936, s. 9.
 
* ''Ziemia Lidzka'', nr 6, 1936, s. 9.
 
* ''Rocznik Wojskowy'', 1829, s. 144.
 
* ''Rocznik Wojskowy'', 1829, s. 144.
 +
* ''Nowogródzki Dziennik Wojewódzki'', nr 26, 1932, s. 228.
 
* Państwowe Archiwum Historyczne Litwy w Wilnie. Akty metrykalne parafii: Nacza, Ejszyszki, Koleśniki, Zabłoć.
 
* Państwowe Archiwum Historyczne Litwy w Wilnie. Akty metrykalne parafii: Nacza, Ejszyszki, Koleśniki, Zabłoć.
 
* Narodowe Archiwum Historyczne Białorusi w Grodnie. Akty metrykalne parafii: Ejszyszki, Zabłoć.
 
* Narodowe Archiwum Historyczne Białorusi w Grodnie. Akty metrykalne parafii: Ejszyszki, Zabłoć.

Aktualna wersja na dzień 23:09, 16 maj 2025

Ostoja wyciety.jpg

English flag.png

Siedlikowski - odwieczna szlachta polska, stara rodzina rycerska, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z powiatu lidzkiego w Wielkim Księstwie Litewskim.


Pochodzenie rodziny Siedlikowskich herbu Ostoja

  • Odnośnie pochodzenia rodziny Siedlikowskich hebu Ostoja należy powiedzieć, że najodleglejsze ślady historyczne prowadzą do Wielkiego Księstwa Litewskiego. W roku 1661 posesorem dóbr królewskich w województwie połockim był Wojciech Kazimierz Siedlikowski. Według rejestrów podymnego województwa wileńskiego w roku 1690 do Siedlikowskich należało Poradunie Strzeżmińskie znajdujące się w parafii nackiej, powiatu lidzkiego, województwa wileńskiego.
  • Wśród elektorów Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku znalazło się dwóch Antonich oraz Marcin Siedlikowscy, wszyscy z województwa wileńskiego.
  • W roku 1820 pochodzenie szlacheckie udowodnił w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego Mikołaj Siedlikowski herbu Ostoja, syn Jerzego Tadeusza Siedlikowskiego.

Znani przedstawiciele rodziny Siedlikowskich

  • Wojciech Kazimierz Siedlikowski (zm. po 1661) – dzierżawca dóbr królewskich w wojew. połockim. Jego małżonką była Halszka Dobronianka.
  • N. Siedlikowski1 (zm. po 1690) – właściciel dóbr Poradunie Strzeżmińskie w parafii nackiej.
  • Mikołaj Antoni Siedlikowski (zm. po 1719) – krajczy lidzki. Jego małżonką była Barbara Żuchorska. Miał syna Benedykta Siedlikowskiego.
  • Józef Siedlikowski (zm. po 1802) – chorąży brygady husarskiej Wielkiego Księstwa Litewskiego, generał major w powstaniu kościuszkowskim, sędzia ziemski ejszyski, właściciel posesji Poraduń z wsią Sierbiniszki. Jego małżonką była Salomea Osmanówna.
  • Mikołaj Siedlikowski (zm. po 1816) – krajczy ejszyski, właściciel folwarku Poraduń Strzeczowski i wsi Sierbiniszki. Jego małżonką była Rozalia Hausman herbu własnego.
  • Romuald Piotr Siedlikowski (1815–1852) – właściciel folwarków Poraduń i Sierbiniszki. Był synem Mikołaja Siedlikowskiego i Rozalii Hausman. Wstępował w związki małżeńskie dwukrotnie: z Julią Krahelską i Amelią Kuncewiczówną.
  • Aniela (Emilia) Siedlikowska z Kuncewiczów (ur. ok. 1824) – właścicielka dóbr Wersoka (z wsiami: Zubiszki, Bandziszki, Bociulence). Była małżonką Romualda Siedlikowskiego.
  • Irena Siedlikowska z Dowgirdów (zm. po 1866) – właścicielka dóbr Tobolicze. Była małżonką Jana Ludwika Siedlikowskiego.
  • Wincenty Siedlikowski (zm. 1868) – powstaniec listopadowy, porucznik artylerii w Królestwie Polskim, emigrant popowstaniowy.
  • Leokadia Siedlikowska z Turskich (zm. po 1930) – właścicielka dóbr Raubiszki. Jej mężem był Lucjan Siedlikowski, syn Jana Ludwika i Ireny Dowgird. W roku 1915 Lucjan Siedlikowski był ofiarodawcą na rzecz Polaków zubożałych przez wojnę.
  • Piotr Romuald Siedlikowski (1849–1931) – właściciel dóbr Zubiszki, folwarku w Wersoce i części w Sznurach, fundator kościoła w Koleśnikach. Był synem Romualda Piotra Siedlikowskiego i Amelii Kuncewicz. Wstępował w związki małżeńskie dwukrotnie: z Idalią Ludwiką Szukiewicz i Janiną Nowacką.

Majątki ziemskie Siedlikowskich

Poradunie Strzeżmińskie (folwark Poraduń), Sierbieniszki, Zubiszki, folwark Wersoka, Bandziszki, Sznury, Bociulence, dwór Korsaki, Bartoszyszki, Tobolicze (dziś Nielubowce koło Pierszamajska), Raubiszki.

Przypisy


1. Być może tożsamy z Mikołajem Antonim Siedlikowskim, krajczym lidzkim.

Źródła i literatura

  • C. Malewski, Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. Powiaty lidzki, oszmiański i wileński, Warszawa 2016, s. 181, 892.
  • J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. VI (Suplement), Wilno 2006, s. 308.
  • Herold. Organ Kolegium Heraldycznego, red. L. Grocholski, R. II, 1931, s. 111.
  • Metryka Litewska. Rejestry podymnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo wileńskie 1690 r., oprac. A. Rachuba, Warszawa 1989, s. 216.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. Województwo wileńskie, XIV-XVIII wiek, A. Rachuba (red.), t. I, Warszawa 2004, s. 724.
  • Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III, oprac. J. Dunin-Borkowski, M. Dunin-Wąsowicz, Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie, t. I, 1908/9, s. 201.
  • Bobrowicz J. N., Dodatek do Herbarza polskiego ks. Kaspra Niesieckiego, Lipsk 1844, s. 421.
  • E. Aniszczenko, Szlachta lidzkiego powiatu. Spis XVIII w., Mińsk 2013, s. 160.
  • Powstanie i wojna 1794 r. w guberni litewskiej (według dokumentów archiwów moskiewskich i mińskich), red. E. Aniszczenko, Moskwa 2001, s. 57, 193.
  • Kurier Polski, nr 553, 1831, s. 1.
  • Kurier Litewski, nr 75, 1915, s. 4.
  • Kurier Warszawski, nr 48, 1868, s. 4; nr 254, 1893, s. 2.
  • Ziemia Lidzka, nr 6, 1936, s. 9.
  • Rocznik Wojskowy, 1829, s. 144.
  • Nowogródzki Dziennik Wojewódzki, nr 26, 1932, s. 228.
  • Państwowe Archiwum Historyczne Litwy w Wilnie. Akty metrykalne parafii: Nacza, Ejszyszki, Koleśniki, Zabłoć.
  • Narodowe Archiwum Historyczne Białorusi w Grodnie. Akty metrykalne parafii: Ejszyszki, Zabłoć.