Historia rodziny Sieradzkich: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| (Nie pokazano 55 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Plik:English flag.png|link=Sieradzki of Ostoja|20px]] | [[Plik:English flag.png|link=Sieradzki of Ostoja|20px]] | ||
| − | '''[[Sieradzki]]''' (''' | + | '''[[Sieradzki]]''' ('''Sieracki''', '''Świeradzki''', '''Świracki''') – [[odwieczna szlachta]], stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)], wywodząca się z miejscowości [https://pl.wikipedia.org/wiki/Sieradzka Sieradzka] (dawniej Sieracka<sup>1</sup>), leżącej w przedrozbiorowym powiecie szczyrzyckim [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojew%C3%B3dztwo_krakowskie_(I_Rzeczpospolita) województwa krakowskiego]<sup>2</sup>. |
| Linia 15: | Linia 15: | ||
== Znani przedstawiciele rodziny == | == Znani przedstawiciele rodziny == | ||
| − | * | + | * '''Klemens Sieradzki''' ('''Sieracki''') (zm. ok. 1597) – członek Zakonu Świętego Benedykta, przeor w opactwie benedyktynów w Tyńcu. Współpracował z opatami tynieckimi: Andrzejem Brzechwą i Mikołajem Mieleckim. Kasper Niesiecki wspominał go jako opata trockiego<sup>3</sup>. |
| + | * '''Michał Sieradzki''' (zm. po 1782) – wylegitymowany ze szlachectwa z herbem Ostoja w Galicji przed pilzneńskim sądem ziemskim w roku 1782. | ||
| + | * '''Jan Sieradzki''' (zm. po 1802) – ziemianin powiatu ostrogskiego, wylegitymowany ze szlachectwa z herbem Ostoja w guberni wołyńskiej Imperium Rosyjskiego w 1802 roku. Był synem Tomasza Sieradzkiego i Marianny z Michalskich, wnukiem zaś Franciszka Sieradzkiego i Franciszki z Bieleckich. | ||
| + | * '''Tadeusz Ostoja-Sieradzki''' (zm. po 1918) – sędzia przysięgły, właściciel realności we Lwowie. | ||
| + | * '''Władysław Ostoja-Sieradzki''' (zm. po 1934) – współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Hajnówki, z siedzibą w Hajnówce. | ||
| + | * '''Eugeniusz Ostoja-Sieradzki''' (zm. po 1936) – współzałożyciel Związku Absolwentów Handlowych Szkół Typu Wyższego, z siedzibą we Lwowie. | ||
<gallery> | <gallery> | ||
| Linia 23: | Linia 28: | ||
== Majątki ziemskie Sieradzkich == | == Majątki ziemskie Sieradzkich == | ||
| + | [https://pl.wikipedia.org/wiki/Sieradzka Sieradzka] (dawniej Sieracka, Sziracka), | ||
<gallery> | <gallery> | ||
| Linia 30: | Linia 36: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | <br><small>1. .</small> | + | <br><small>1. ''Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku'', red. H. Rutkowski, ''Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku'', t. I, cz. II, Warszawa 2008, s. 278.</small> |
| + | <br><small>2. Według Józefa Krzepeli gniazdem Sierdzkich herbu Ostoja są Sieradzice położone w przedrozbiorowym powiecie proszowskim województwa krakowskiego (patrz: J. Krzepela, ''Małopolskie rody ziemiańskie'', Kraków 1928, s. 95).</small> | ||
| + | <br><small>3. K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.</small> | ||
== Źródła i literatura == | == Źródła i literatura == | ||
| Linia 36: | Linia 44: | ||
* K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363. | * K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363. | ||
* E. Żernicki-Szeliga, ''Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2'', Hamburg 1900, s. 341. | * E. Żernicki-Szeliga, ''Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2'', Hamburg 1900, s. 341. | ||
| − | * J. Ciechanowicz, ''Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego'', t. V, Rzeszów 2001, s. 77. | + | * J. Ciechanowicz, ''Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego'', t. V, Rzeszów 2001, s. 77; t. VI (suplement), Wilno 2006, s. 312. |
| − | * J. Krzepela, ''Małopolskie rody ziemiańskie'' | + | * J. Krzepela, ''Małopolskie rody ziemiańskie'', Kraków 1928, s. 95. |
* O. Chorowiec, ''Herbarz szlachty wołyńskiej'', t. I, Radom 2012, s. s. 450-451. | * O. Chorowiec, ''Herbarz szlachty wołyńskiej'', t. I, Radom 2012, s. s. 450-451. | ||
* ''Poczet szlachty galicyjskiej i bukowieńskiej'', Lwów 1857, s. 224. | * ''Poczet szlachty galicyjskiej i bukowieńskiej'', Lwów 1857, s. 224. | ||
| − | * W. Wittyg, ''Nieznana szlachta polska i jej herby'', Kraków 1908, s. 318. | + | * W. Wittyg, ''Nieznana szlachta polska i jej herby'', Kraków 1908, s. 318. |
| + | * W. Nekanda Trepka, ''Liber generationis plebeanorum (Liber chamorum)'', red. W. Dworzaczek, Wrocław 1963. | ||
* A. Kulecka, ''Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów'', Warszawa 2019, s. 2812-2813. | * A. Kulecka, ''Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów'', Warszawa 2019, s. 2812-2813. | ||
| − | * ''Słownik historyczno–geograficzny ziem polskich w średniowieczu'', red. T. Jurek, IHPAN 2010–2022, (Kraków, część | + | * ''Słownik historyczno–geograficzny ziem polskich w średniowieczu'', red. T. Jurek, IHPAN 2010–2022, (Kraków, część III, hasło: [http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=25361 ŁUKOWICA] (dostęp: 14.02.2025). |
| + | * ''Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku'', red. H. Rutkowski, ''Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku'', t. I, cz. II, Warszawa 2008, s. 278. | ||
| + | * P. Sczaniecki, ''Katalog opatów tynieckich'', [w:] ''Nasza Przeszłość'', t. 49 (1978), s. 141 [133], 149 [141]. | ||
| + | * ''Monitor Polski'', nr 48, 1934, s. 5; nr 31, 1936, s. 4. | ||
| + | * ''Gazeta Lwowska'', nr 194, 1918, s. 4. | ||
Aktualna wersja na dzień 18:33, 1 maj 2025
Sieradzki (Sieracki, Świeradzki, Świracki) – odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z miejscowości Sieradzka (dawniej Sieracka1), leżącej w przedrozbiorowym powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego2.
Historia rodziny
Znani przedstawiciele rodziny
- Klemens Sieradzki (Sieracki) (zm. ok. 1597) – członek Zakonu Świętego Benedykta, przeor w opactwie benedyktynów w Tyńcu. Współpracował z opatami tynieckimi: Andrzejem Brzechwą i Mikołajem Mieleckim. Kasper Niesiecki wspominał go jako opata trockiego3.
- Michał Sieradzki (zm. po 1782) – wylegitymowany ze szlachectwa z herbem Ostoja w Galicji przed pilzneńskim sądem ziemskim w roku 1782.
- Jan Sieradzki (zm. po 1802) – ziemianin powiatu ostrogskiego, wylegitymowany ze szlachectwa z herbem Ostoja w guberni wołyńskiej Imperium Rosyjskiego w 1802 roku. Był synem Tomasza Sieradzkiego i Marianny z Michalskich, wnukiem zaś Franciszka Sieradzkiego i Franciszki z Bieleckich.
- Tadeusz Ostoja-Sieradzki (zm. po 1918) – sędzia przysięgły, właściciel realności we Lwowie.
- Władysław Ostoja-Sieradzki (zm. po 1934) – współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Hajnówki, z siedzibą w Hajnówce.
- Eugeniusz Ostoja-Sieradzki (zm. po 1936) – współzałożyciel Związku Absolwentów Handlowych Szkół Typu Wyższego, z siedzibą we Lwowie.
Majątki ziemskie Sieradzkich
Sieradzka (dawniej Sieracka, Sziracka),
Przypisy
1. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku, red. H. Rutkowski, Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku, t. I, cz. II, Warszawa 2008, s. 278.
2. Według Józefa Krzepeli gniazdem Sierdzkich herbu Ostoja są Sieradzice położone w przedrozbiorowym powiecie proszowskim województwa krakowskiego (patrz: J. Krzepela, Małopolskie rody ziemiańskie, Kraków 1928, s. 95).
3. K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.
Źródła i literatura
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.
- E. Żernicki-Szeliga, Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2, Hamburg 1900, s. 341.
- J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. V, Rzeszów 2001, s. 77; t. VI (suplement), Wilno 2006, s. 312.
- J. Krzepela, Małopolskie rody ziemiańskie, Kraków 1928, s. 95.
- O. Chorowiec, Herbarz szlachty wołyńskiej, t. I, Radom 2012, s. s. 450-451.
- Poczet szlachty galicyjskiej i bukowieńskiej, Lwów 1857, s. 224.
- W. Wittyg, Nieznana szlachta polska i jej herby, Kraków 1908, s. 318.
- W. Nekanda Trepka, Liber generationis plebeanorum (Liber chamorum), red. W. Dworzaczek, Wrocław 1963.
- A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów, Warszawa 2019, s. 2812-2813.
- Słownik historyczno–geograficzny ziem polskich w średniowieczu, red. T. Jurek, IHPAN 2010–2022, (Kraków, część III, hasło: ŁUKOWICA (dostęp: 14.02.2025).
- Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku, red. H. Rutkowski, Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku, t. I, cz. II, Warszawa 2008, s. 278.
- P. Sczaniecki, Katalog opatów tynieckich, [w:] Nasza Przeszłość, t. 49 (1978), s. 141 [133], 149 [141].
- Monitor Polski, nr 48, 1934, s. 5; nr 31, 1936, s. 4.
- Gazeta Lwowska, nr 194, 1918, s. 4.