Konstanty Iłowiecki: Różnice pomiędzy wersjami
m (Rafal przeniósł stronę Konstanty do Konstanty Iłowiecki: błąd) |
|||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Ostoja wyciety.jpg|180px|right|]] | [[Plik:Ostoja wyciety.jpg|180px|right|]] | ||
| − | '''Konstanty [[Iłowiecki]]''' (1709-1777) - opat lądzki, komisarz, wikariusz i wizytator generalny polskiej prowincji cysterskiej. | + | '''Konstanty [[Iłowiecki]]''' (1709-1777) - opat lądzki, komisarz, wikariusz i wizytator generalny polskiej prowincji cysterskiej, przeor klasztoru w Wągrowcu. |
| − | Konstanty Iłowiecki h. Ostoja urodził się 17 marca 1709 | + | Konstanty Iłowiecki h. Ostoja urodził się 17 marca 1709 roku w Iłowcu, rodzicami jego byli Wojciech Iłowiecki i Zofia Rajska. Konstanty miał trzech braci: Jana, Jerzego i Franciszka. Konstanty Iłowiecki wstąpił do zakonu cystersów w 1727 roku w opactwie w Lądzie. W roku 1732 przyjął święcenia kapłańskie. Rok później został koadiutorem opata Lądu Mikołaja Antoniego Łukomskiego a następnie przeorem lądzkim. |
| − | Łukomski wybrał Iłowieckiego widząc w nim sukcesora swoich naukowych zainteresowań i polityki. Jako koadiutor i przeor Lądu Iłowiecki uczestniczył w 1738 | + | Łukomski wybrał Iłowieckiego widząc w nim sukcesora swoich naukowych zainteresowań i polityki. Jako koadiutor i przeor Lądu Iłowiecki uczestniczył w 1738 roku w Kapitule Generalnej cystersów w Citeaux. W 1746 roku występował jako przeor klasztoru w Wągrowcu. Po śmierci Mikołaja Antoniego Łukomskiego (8 maja 1750 roku) Konstanty Iłowiecki objął urząd opata Lądu. |
| − | Dnia 12 marca 1752 | + | Dnia 12 marca 1752 roku zgromadzenie opatów powierzyło Iłowieckiemu urząd komisarza, wikariusza i wizytatora generalnego polskiej prowincji cysterskiej. Urząd ten Iłowiecki pełnił przez trzy kolejne, sześcioletnie kadencje (od 1752 do 1771 roku) |
Do ważniejszych dokonań Konstantego Iłowieckiego zaliczyć należy budowę kościoła parafialnego pw. Św. Mikołaja, w Lądku, remont pałacu opackiego oraz działania na rzecz Collegium Generale Studii w Mogile, będące centrum kształcenia cystersów z polskich opactw. | Do ważniejszych dokonań Konstantego Iłowieckiego zaliczyć należy budowę kościoła parafialnego pw. Św. Mikołaja, w Lądku, remont pałacu opackiego oraz działania na rzecz Collegium Generale Studii w Mogile, będące centrum kształcenia cystersów z polskich opactw. | ||
| − | Konstanty Iłowiecki interesował się filozofią i metafizyką. W bibliotece opactwa cystersów w Mogile zachowały się trzy podręczniki autorstwa Konstantego Iłowieckiego na temat logiki, metafizyki i filozofii przyrody z lat 1771-1772. Opat Konstanty Iłowiecki zmarł w wieku 68 lat, dnia 20 lutego 1777 | + | Konstanty Iłowiecki interesował się filozofią i metafizyką. W bibliotece opactwa cystersów w Mogile zachowały się trzy podręczniki autorstwa Konstantego Iłowieckiego na temat logiki, metafizyki i filozofii przyrody z lat 1771-1772. Opat Konstanty Iłowiecki zmarł w wieku 68 lat, dnia 20 lutego 1777 roku, i został pochowany w krypcie klasztornej świątyni. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Aktualna wersja na dzień 14:16, 23 cze 2023
Konstanty Iłowiecki (1709-1777) - opat lądzki, komisarz, wikariusz i wizytator generalny polskiej prowincji cysterskiej, przeor klasztoru w Wągrowcu.
Konstanty Iłowiecki h. Ostoja urodził się 17 marca 1709 roku w Iłowcu, rodzicami jego byli Wojciech Iłowiecki i Zofia Rajska. Konstanty miał trzech braci: Jana, Jerzego i Franciszka. Konstanty Iłowiecki wstąpił do zakonu cystersów w 1727 roku w opactwie w Lądzie. W roku 1732 przyjął święcenia kapłańskie. Rok później został koadiutorem opata Lądu Mikołaja Antoniego Łukomskiego a następnie przeorem lądzkim. Łukomski wybrał Iłowieckiego widząc w nim sukcesora swoich naukowych zainteresowań i polityki. Jako koadiutor i przeor Lądu Iłowiecki uczestniczył w 1738 roku w Kapitule Generalnej cystersów w Citeaux. W 1746 roku występował jako przeor klasztoru w Wągrowcu. Po śmierci Mikołaja Antoniego Łukomskiego (8 maja 1750 roku) Konstanty Iłowiecki objął urząd opata Lądu. Dnia 12 marca 1752 roku zgromadzenie opatów powierzyło Iłowieckiemu urząd komisarza, wikariusza i wizytatora generalnego polskiej prowincji cysterskiej. Urząd ten Iłowiecki pełnił przez trzy kolejne, sześcioletnie kadencje (od 1752 do 1771 roku) Do ważniejszych dokonań Konstantego Iłowieckiego zaliczyć należy budowę kościoła parafialnego pw. Św. Mikołaja, w Lądku, remont pałacu opackiego oraz działania na rzecz Collegium Generale Studii w Mogile, będące centrum kształcenia cystersów z polskich opactw. Konstanty Iłowiecki interesował się filozofią i metafizyką. W bibliotece opactwa cystersów w Mogile zachowały się trzy podręczniki autorstwa Konstantego Iłowieckiego na temat logiki, metafizyki i filozofii przyrody z lat 1771-1772. Opat Konstanty Iłowiecki zmarł w wieku 68 lat, dnia 20 lutego 1777 roku, i został pochowany w krypcie klasztornej świątyni.
Zobacz też
Bibliografia
- J. Nowiński, Opat Lądu Konstanty Iłowiecki i jego pamiątkowe tablice [w:] „Seminare. Poszukiwania naukowe”, 2013, t. XXXIV, s. 295-309.