Historia rodziny Gajewiczów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 6: Linia 6:
 
==Historia rodziny==
 
==Historia rodziny==
  
Przedstawiciele rodziny Gajewiczów byli wzmiankowani w herbarzach szlachty polskiej. Adam Boniecki w ''Herbarzu polskim'' wspomniał Michała Gajewicza, stronnika króla Augusta III. Seweryn hr Uruski w ''Rodzinie. Herbarzu szlachty polskiej'' wymienił Włodzimierza i Polikarpa Gajewiczów, synów Szymona, którzy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w latach 1842-1844.
+
Przedstawiciele rodziny Gajewiczów byli wzmiankowani w herbarzach szlachty polskiej. Adam Boniecki w „Herbarzu polskim” wspomniał Michała Gajewicza, stronnika króla Augusta III. Seweryn hr Uruski w „Rodzinie. Herbarzu szlachty polskiej” wymienił Włodzimierza i Polikarpa Gajewiczów, synów Szymona, którzy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w latach 1842-1844.
 
:
 
:
 
W spisie szlachty guberni podolskiej wymienieni są członkowie rodziny Gajewiczów, którzy zostali wpisani do szlacheckiej księgi genealogicznej guberni podolskiej, są to: Szymon i Mikołaj Jan Nepomucen (trzech imion), synowie Adama, wnukowie Józefa Maciejewicza; Włodzimierz, Polikarp, Adam i Wiera, dzieci Szymona Adamowicza; Bazyli, syn Szymona Adamowicza; Aleksander, syn Szymona Adamowicza<sup>1</sup>.
 
W spisie szlachty guberni podolskiej wymienieni są członkowie rodziny Gajewiczów, którzy zostali wpisani do szlacheckiej księgi genealogicznej guberni podolskiej, są to: Szymon i Mikołaj Jan Nepomucen (trzech imion), synowie Adama, wnukowie Józefa Maciejewicza; Włodzimierz, Polikarp, Adam i Wiera, dzieci Szymona Adamowicza; Bazyli, syn Szymona Adamowicza; Aleksander, syn Szymona Adamowicza<sup>1</sup>.
Linia 33: Linia 33:
 
<br><small>1. ''Spis szlachty, zawarty w szlacheckiej księdze genealogicznej guberni podolskiej'', Kamieniec Podolski 1897, s. 23.</small>
 
<br><small>1. ''Spis szlachty, zawarty w szlacheckiej księdze genealogicznej guberni podolskiej'', Kamieniec Podolski 1897, s. 23.</small>
  
==Źródła i literatura==
+
==Bibliografia==
 
* S. Uruski, ''Herbarz szlachty polskiej'', Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 76.
 
* S. Uruski, ''Herbarz szlachty polskiej'', Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 76.
 
* A. Boniecki, ''Herbarz Polski'', Warszawa 1889-1913, t. V, s. 343.
 
* A. Boniecki, ''Herbarz Polski'', Warszawa 1889-1913, t. V, s. 343.
 
* ''Spis szlachty, zawarty w szlacheckiej księdze genealogicznej guberni podolskiej'', Kamieniec Podolski 1897, s. 23.
 
* ''Spis szlachty, zawarty w szlacheckiej księdze genealogicznej guberni podolskiej'', Kamieniec Podolski 1897, s. 23.
 
* ''Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. Tom I.—Rok 1908/9'', Lwów 1910, s. 51.
 
* ''Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. Tom I.—Rok 1908/9'', Lwów 1910, s. 51.

Aktualna wersja na dzień 06:19, 23 cze 2023

English flag.png

Ostoja wyciety.jpg

Gajewicz - polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców).

Historia rodziny

Przedstawiciele rodziny Gajewiczów byli wzmiankowani w herbarzach szlachty polskiej. Adam Boniecki w „Herbarzu polskim” wspomniał Michała Gajewicza, stronnika króla Augusta III. Seweryn hr Uruski w „Rodzinie. Herbarzu szlachty polskiej” wymienił Włodzimierza i Polikarpa Gajewiczów, synów Szymona, którzy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w latach 1842-1844.

W spisie szlachty guberni podolskiej wymienieni są członkowie rodziny Gajewiczów, którzy zostali wpisani do szlacheckiej księgi genealogicznej guberni podolskiej, są to: Szymon i Mikołaj Jan Nepomucen (trzech imion), synowie Adama, wnukowie Józefa Maciejewicza; Włodzimierz, Polikarp, Adam i Wiera, dzieci Szymona Adamowicza; Bazyli, syn Szymona Adamowicza; Aleksander, syn Szymona Adamowicza1.

Znani przedstawiciele rodziny Gajewiczów

  • Michał Gajewicz (zm. po 1733) - elektor Augusta III w 1733 roku.
  • Maciej Gajewicz (zm. po 1748) - dziedzic dóbr Bańkowce w województwie ruskim w roku 1748.

Majątki ziemskie Gajewiczów

Bańkowce.

Przypisy


1. Spis szlachty, zawarty w szlacheckiej księdze genealogicznej guberni podolskiej, Kamieniec Podolski 1897, s. 23.

Bibliografia

  • S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 76.
  • A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. V, s. 343.
  • Spis szlachty, zawarty w szlacheckiej księdze genealogicznej guberni podolskiej, Kamieniec Podolski 1897, s. 23.
  • Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. Tom I.—Rok 1908/9, Lwów 1910, s. 51.