MariuszTest: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 12: | Linia 12: | ||
No i teraz zobaczmy czy po kilkudziesięciominutowej przerwie będę mógł dalej zapisać artykuł. | No i teraz zobaczmy czy po kilkudziesięciominutowej przerwie będę mógł dalej zapisać artykuł. | ||
− | Edytuję bez problemu :( [[Plik:Przykład.png|220px|thumb|right]] | + | Edytuję bez problemu :( [[Plik:Przykład.png|220px|thumb|right|To jest przykładowy plik]] |
== Życiorys == | == Życiorys == |
Aktualna wersja na dzień 23:24, 25 mar 2020
Mikołaj ze Ściborzyc herbu Ostoja (zm. ok. 1252 r.) – dziedzic Ściborzyc, fundator kościoła w Wysocicach.
Strona testowa
To jest strona testowa, gdzie próbuję zreprodukować problemy jakie napotyka Kamil i Rafał. Edytuje sobie stronę i sprawdzam czy wystąpią jakieś problemy.
Siedzę i piszę sobie artykuł i co chwila go zapisuje.
Teraz sobie edytuje, piszę i zostawię na dłuższy czas otwarte bez zapisywania...
No i teraz zobaczmy czy po kilkudziesięciominutowej przerwie będę mógł dalej zapisać artykuł.
Edytuję bez problemu :(
Życiorys
Mikołaj ze Ściborzyc zapisał się w historii ufundowaniem finalizacji budowy kościoła w Wysocicach. Pierwotnym fundatorem świątyni był biskup krakowski Iwo z Końskich herbu Odrowąż, który zmarł w 1229 roku pozostawiając kościół w Wysocicach niedokończony. Prace zostały wznowione dzięki wsparciu Mikołaja ze Ściborzyc. Świadczy o tym fakt, że na portalu kościoła wyryto znak nie mający nic wspólnego z rodem biskupa oraz zmiana wezwania świątyni z maryjnego na św. Mikołaja. Ów znak przedstawia najwyraźniej godło herbu Ostoja. Mikołaj ze Ściborzyc miał dwóch synów - Ścibora i Strachotę, którzy po śmierci ojca sprzedali Ściborzyce klasztorowi cystersów w Szczyrzycu. Według dokumentu datowanego na dzień 14 maja 1252 roku transakcję tę zatwierdził książę Bolesław Wstydliwy.
Na razie nie napotkałem, żadnych problemów.
Zobacz też
Bibliografia
- R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nowej serii, t. XV (XXVI).
- F. Piekosiński, Rycerstwo polskie wieków średnich, t. 3, zeszyt dodatkowy, s. 733.
- R. Bogusławski, Herb Bernarda z Gronowic, kanclerza księcia Władysława Opolczyka, [w] "Na Sieradzkich Szlakach", nr 2015/4.