Historia rodziny Marchocki

Marchocki - odwieczna szlachta, rodzina rycerska. Nazwisko wzięli od wsi Marchocice , a jeszcze w XV stoleciu nazywali się Ścibor, które to miano jako przydomek do ostatnich zachowali czasów.

Historia rodziny

Senatorowie w rodzinie: Mikołaj, kasztelan żarnowski 1694 r., ustąpił 1713 roku. Aleksander , kasztelan żarnowski 1713 r., um. 1722 r. Wojciech, kasztelan sanocki 1780 roku , um. 1788 r.

Wzięli nazwisko od wsi Marchocice , a jeszcze w XV stoleciu nazywali się Ścibor, które to miano jako przydomek do ostatnich zachowali czasów. Jan Ścibor , poseł na sejmy, zacięty dysydent, jego jednak dwaj synowie wrócili do katolicyzmu. Stanisław, syn Jana, z Marchocic i Sarnowa notowany w aktach krakowskich 1436 r. Piotr, występuje przed aktami krakowskiemi 1450 r. Stanisław, szafarz królewski 1589 r. Mikołaj, dziedzic Januszowic i Parzymiechy 1591 roku. Jan, dziedzic na Januszowicach, pozostawił syna Pawła, starostę czechowskiego, zasłużonego w obywatelstwie, który 20 razy był poslem na sejmy i generalnym poborcą podatków krakowskich 1629 r.; rotmistrz królewski, zm. 1631 r., z żony Elżbiety N. miał syna Mikołaja.

Mikołaj , starosta czechowski, rotmistrz królewski, odznaczyl się w wojnie z Tatarami 1612 r. i w Prusach 1626 i 1628 r. i w nagrodę zasług dostał wynagrodzenie na sejmie 1620 r.; jego brat stryjeczny także Mikołaj w 1638 r., poseł na sejmy, z żony Heleny Rozen, córki Stanisława, zostawił potomstwo.

Łukasz, dziedzic na Marchocicach, miał synów : Adama, elektora 1632 r. z wojew. krakowskiego, Franciszka, Jacka, Michała i Stanisława; po Jacku syn Łukasz, a Michał, miecznik przemyślski 1662r., elektor 1669 r. z wojew. sandomierskiego, zaślubił 1v. Zofiannę Hinkównę, łowczankę koronną. 2v. Reginę-Konstancyję z Konar i pozostawił trzech synów : Aleksandra, Stanisława, elektora 1669 r. z wojew. sandomierskiego, i Stefana-Dominika, starostę chęcińskiego 1686 r., po którym z Heleny Leszczyńskiej syn Jan.

Aleksander Ścibor z Marchocic , elektor 1632 r z wojew. krakowskiego, zaślubił Annę de Solonkie (?) Sulińską, i z niej miał synów : Karola v. Jana-Karola, Krzysztofa, Michała i Mikołaja; Jan-Karol, miecznik chełmiński, elektor 1669 r. z wojew. kaliskiego, następnie podsędek kaliski, podpisal elekcyę 1674 r. wojew. kaliskiem, i z żony Doroty Grodzkiej pozostawił synów, Aleksandra, porucznika znaku pancernego, elektora 1733 r. z wojew. kaliskiego i Stanisława.

Mikołaj, dziedzic dóbr Szczuczyn, Wola Szczuczyńska i Dąbrowica, z miecznika przemyślskiego kasztelan żarnowski 1694 r., podpisał elekcyę 1697 r. z wojew.sandomierskiem; kasztelan z żony Barbary Z Dobrzelewa miał córkę Justynę za Waleryanem Radeckim, starostą romanowskim, i trzech synów: Karola, Aleksandra i Stanisława.

Aleksander, pułkownik królewski, kasztelan żarnowski po ojcu 1713 r., z Anny z Pniewa Hadziewiczówny, stolnikówny czerniechowskiej, miał córkę miał córkę Ludwikę Ketlińską i synów , Mikołaja i Józefa , dziedzica Mietel, starostę grudniowskiego i lelowskiego, po którym z żony Katarzyny Szembek, córki Stanisława, starosty lelowskiego, synowie, Krzysztof i Antoni; Antoni, dziedzic dóbr Strzemuchy 1763 r.,starosta lelowski 1781 r., sędzia ziemski krasnostawski 1794 roku, z Heleny Grabińskiej, stolnikówny sandomierskiej, jego syn Józef, ur.1778 r. w m.Siennie , kapitan wojsk polskich, dziedzic dóbr Polczy, w pow. miechowskim, wylegitymowany w Królestwie 1837 r.

Mikołaj , starszy syn kasztelana Aleksandra, elektor 1733 r. z wojew. ruskiego, starosta lelowski 1734 r., miał dwie żony, Maryannę Radgowską, z niej synowie, Wojciech i Ignacy;

i Ludwikę Wyżycką, córkę Jana , kasztelana bracławskiego i Maryanny z Żaboklik, 1v. Kossakowską, starościnę błotnicką, 2v. za Stanisławem Szembekiem, starostą lelowskim , która już jako wdowa po Mikołaju Marchockim ustąpiła swe prawa dożywotnie na rzecz pasierbów, Wojciecha i Ignacego.

Wojciech , dziedzic dóbr Jarmolińce i Malejowice , wojski trembowelski, elektor 1764 roku z ziemi halickiej, chorąży pancerny , mianowany 1766 r. generał-adjutantem królewskim ; podczaszy, następnie chorąży trembowelski , został 1780 r. kasztelanem sanockim; starosta horodnicki, kawaler orderu św. Stanisława, um. 1788 r.

Krzysztof, drugi syn Aleksandra Ścibora i Anny de Solonkie (?) Sulińskiej, miecznik przemyślski 1680 r., nabył 1687 r. dobra Małoszyce, w sandomierskiem; miał dwie żony , Konstancyę z Modliborzyc Wieteską, z niej synowie Jan i Franciszek, i Teresę Lesieńską z tej synowie, Stanisław, Gabryel i córka Katarzyna za Samuelem Legockim.

Jan sprzedał część Małoszyc bratu Franciszkowi, stroście bodaczowskiemu, żonatemu z Zofią Grabowską; podwojewodzy sandomierski i wiślicki,zaślubił Annę z Nidka Nidecką, córkę Piotra i Zofii Jedlińskiej i z niej pozostawił synów Jana i Piotra, który podpisał elekcyę 1733 roku z wojew. sandomierskiem.

Jan , dziedzic na Małoszycach, chorąży smoleński, zmarł 1779 r. miał trzy żony : Piniociównę , Maryannę Myszkowską , córę Bernarda i Salomei Kociałkowskiej, i Teresę Moszyńską, z nich córki : Franciszka za Kazimierzem Zalewskim , skarbnikiem siewierskim , Antonina za Michałem i Katarzyna za Hipolitem Czarnockimi, Maryanna Jackowska, Justyna i Anna, urodzone z Teresy Moszyńskiej , za Józefem Bielskim, której córka Teresa procesowała Jana Kantego i Stefana , synów Jana , chorążego i Myszkowskiej .

Jan Kanty , dziedzic Secemina , Psar , Witowa i Wygiełzowa , w imieniu swem i brata swego Stefana sprzedał 1786 r. dobra Małoszyce Ignacemu Muśnieckiemu-Dowbor, szambelanowi królewskiemu ; sędzia pokoju jędrzejowski 1825 r.,