Bogusławski Andrzej: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''Andrzej Ścibor-[[Bogusławski]] herbu Ostoja''' (ur. ?, zm.1729) – instygator Trybunału Głównego Koronnego 1700. Regent grodzki sieradzki 1703-1717. Wicepodkomorzy (komornik graniczny) łęczycki 1717-1718 i sieradzki 1718-1729, sędzia sądu komisarskiego 1719. Dziedzic dóbr Sulisławice, Włocin, części Rososzycy i Grzymaczewa, posesor Wojsławic. | '''Andrzej Ścibor-[[Bogusławski]] herbu Ostoja''' (ur. ?, zm.1729) – instygator Trybunału Głównego Koronnego 1700. Regent grodzki sieradzki 1703-1717. Wicepodkomorzy (komornik graniczny) łęczycki 1717-1718 i sieradzki 1718-1729, sędzia sądu komisarskiego 1719. Dziedzic dóbr Sulisławice, Włocin, części Rososzycy i Grzymaczewa, posesor Wojsławic. | ||
| − | Andrzej Bogusławski był synem Marianny z Rosowskich h. Korab, dziedziczki części Rososzycy i Marcina Bogusławskiego, dziedzica Wrzeszczewic. Jego dziadkami po mieczu byli Katarzyna z Rościerskich h. Rola i Marcin Bogusławski, a po kądzieli Anna z Pstrokońskich h. Budzisz i Filip Rosowski. Bogusławski był bratem rodzonym Marianny Zabłockiej, Stanisława i Stefana. W związki małżeńskie wstępował dwukrotnie. Jego pierwszą żoną była Teresa Pomianowska h. Pomian, drugą Katarzyna Gorzyńska h. Nałęcz, dziedziczka Sulisławic. Z drugiego związku pozostawił pięcioro dzieci - Elżbietę Rembiewską, Barbarę Rudnicką, [[Franciszek Ścibor-Bogusławski|Franciszka]], rotmistrza w konfederacji barskiej, chorążego Kawalerii Narodowej, [[Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski|ks. Ignacego Piotra]], kanonika łęczyckiego, dziekana warckiego, proboszcza w Brzeźniu oraz Jakuba. Jego stryjem był ks. kan. prałat [[Stanisław Ścibor-Bogusławski]], kanclerz kardynała M. S. Radziejowskiego. | + | Andrzej Bogusławski był synem Marianny z Rosowskich h. Korab, dziedziczki części Rososzycy i Marcina Bogusławskiego, dziedzica Wrzeszczewic. Jego dziadkami po mieczu byli Katarzyna z Rościerskich h. Rola i Marcin Bogusławski, a po kądzieli Anna z Pstrokońskich h. Budzisz i Filip Rosowski. Bogusławski był bratem rodzonym Marianny Zabłockiej, Stanisława i Stefana. W związki małżeńskie wstępował dwukrotnie. Jego pierwszą żoną była Teresa Pomianowska h. Pomian, drugą Katarzyna Gorzyńska h. Nałęcz, dziedziczka Sulisławic. Z drugiego związku pozostawił pięcioro dzieci - Elżbietę Rembiewską, Barbarę Rudnicką, [[Franciszek Ścibor-Bogusławski|Franciszka]], rotmistrza w konfederacji barskiej, chorążego Kawalerii Narodowej, [[Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski|ks. Ignacego Piotra]], kanonika łęczyckiego, dziekana warckiego, proboszcza w Brzeźniu oraz [[BOgusławski Jakub|Jakuba]]. Jego stryjem był ks. kan. prałat [[Stanisław Ścibor-Bogusławski]], kanclerz kardynała M. S. Radziejowskiego. |
Andrzej Bogusławski w roku 1700 pełnił urząd instygatora Trybunału Głównego Koronnego. Po śmierci regenta grodzkiego sieradzkiego Marcina Idzikowskiego w 1703 r. (zginął z rąk Szwedów) objął po zmarłym urząd, który sprawował 14 lat. W roku 1717 został powołany przez podkomorzego łęczyckiego Jana Skrzyńskiego na urząd komornika granicznego (wicepodkomorzego) łęczyckiego. Rok później objął funkcję komornika granicznego sieradzkiego z nominacji podkomorzego sieradzkiego Jana Mączyńskiego. Urząd ten pełnił 11 lat. Zmarł w lipcu 1729 roku. | Andrzej Bogusławski w roku 1700 pełnił urząd instygatora Trybunału Głównego Koronnego. Po śmierci regenta grodzkiego sieradzkiego Marcina Idzikowskiego w 1703 r. (zginął z rąk Szwedów) objął po zmarłym urząd, który sprawował 14 lat. W roku 1717 został powołany przez podkomorzego łęczyckiego Jana Skrzyńskiego na urząd komornika granicznego (wicepodkomorzego) łęczyckiego. Rok później objął funkcję komornika granicznego sieradzkiego z nominacji podkomorzego sieradzkiego Jana Mączyńskiego. Urząd ten pełnił 11 lat. Zmarł w lipcu 1729 roku. | ||
Wersja z 12:53, 11 maj 2012
Andrzej Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja (ur. ?, zm.1729) – instygator Trybunału Głównego Koronnego 1700. Regent grodzki sieradzki 1703-1717. Wicepodkomorzy (komornik graniczny) łęczycki 1717-1718 i sieradzki 1718-1729, sędzia sądu komisarskiego 1719. Dziedzic dóbr Sulisławice, Włocin, części Rososzycy i Grzymaczewa, posesor Wojsławic.
Andrzej Bogusławski był synem Marianny z Rosowskich h. Korab, dziedziczki części Rososzycy i Marcina Bogusławskiego, dziedzica Wrzeszczewic. Jego dziadkami po mieczu byli Katarzyna z Rościerskich h. Rola i Marcin Bogusławski, a po kądzieli Anna z Pstrokońskich h. Budzisz i Filip Rosowski. Bogusławski był bratem rodzonym Marianny Zabłockiej, Stanisława i Stefana. W związki małżeńskie wstępował dwukrotnie. Jego pierwszą żoną była Teresa Pomianowska h. Pomian, drugą Katarzyna Gorzyńska h. Nałęcz, dziedziczka Sulisławic. Z drugiego związku pozostawił pięcioro dzieci - Elżbietę Rembiewską, Barbarę Rudnicką, Franciszka, rotmistrza w konfederacji barskiej, chorążego Kawalerii Narodowej, ks. Ignacego Piotra, kanonika łęczyckiego, dziekana warckiego, proboszcza w Brzeźniu oraz Jakuba. Jego stryjem był ks. kan. prałat Stanisław Ścibor-Bogusławski, kanclerz kardynała M. S. Radziejowskiego.
Andrzej Bogusławski w roku 1700 pełnił urząd instygatora Trybunału Głównego Koronnego. Po śmierci regenta grodzkiego sieradzkiego Marcina Idzikowskiego w 1703 r. (zginął z rąk Szwedów) objął po zmarłym urząd, który sprawował 14 lat. W roku 1717 został powołany przez podkomorzego łęczyckiego Jana Skrzyńskiego na urząd komornika granicznego (wicepodkomorzego) łęczyckiego. Rok później objął funkcję komornika granicznego sieradzkiego z nominacji podkomorzego sieradzkiego Jana Mączyńskiego. Urząd ten pełnił 11 lat. Zmarł w lipcu 1729 roku.
Bibliografia
- A. Kompa, Dwa dokumenty z dziejów Sieradzkiego, "Na Sieradzkich Szlakach" 2/82/2006.
- A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913.
- AGAD, Księgi grodzkie sieradzkie, rel. 62, k. 314-315; 87, k.686.
- R. Bogusławski, Ks. kan. Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja, dziekan warcki, "Na Sieradzkich Szlakach" 3/99/2010.