Ostaszewski Michał: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „'''Michał Ostaszewski''' herbu Ostoja (ur. ok. 1735, zm. 5 października 1816), syn Józefa i Anny ze Skrzetuskich, organ...”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Michał Ostaszewski''' herbu Ostoja (ur. ok. 1735, zm. 5 października 1816), syn [[Ostaszewski Józef|Józefa]] i [[Skrzetuska Anna|Anny ze Skrzetuskich]], organizator i jeden z przywódców konfederacji barskiej 1768-1772 na Podkarpaciu, zwolennik Konstytucji 3 maja, inicjator budowy uzdrowiska Iwonicz-Zdrój. | + | '''Michał [[Ostaszewski]]''' herbu Ostoja (ur. ok. 1735, zm. 5 października 1816), syn [[Ostaszewski Józef|Józefa]] i [[Skrzetuska Anna|Anny ze Skrzetuskich]], organizator i jeden z przywódców konfederacji barskiej 1768-1772 na Podkarpaciu, zwolennik Konstytucji 3 maja, inicjator budowy uzdrowiska Iwonicz-Zdrój. |
Jego udział w konfederacji barskiej – zbrojnym ruchu obrony przeciw despotyzmowi rosyjskiemu – upamiętnił zbieracz tradycji barskich, Feliks Jan Szczęsny Morawski (1818-1898), czyniąc go jednym z bohaterów powieści historycznej '''Pobitna pod Rzeszowem'''. | Jego udział w konfederacji barskiej – zbrojnym ruchu obrony przeciw despotyzmowi rosyjskiemu – upamiętnił zbieracz tradycji barskich, Feliks Jan Szczęsny Morawski (1818-1898), czyniąc go jednym z bohaterów powieści historycznej '''Pobitna pod Rzeszowem'''. |
Wersja z 00:16, 1 maj 2012
Michał Ostaszewski herbu Ostoja (ur. ok. 1735, zm. 5 października 1816), syn Józefa i Anny ze Skrzetuskich, organizator i jeden z przywódców konfederacji barskiej 1768-1772 na Podkarpaciu, zwolennik Konstytucji 3 maja, inicjator budowy uzdrowiska Iwonicz-Zdrój.
Jego udział w konfederacji barskiej – zbrojnym ruchu obrony przeciw despotyzmowi rosyjskiemu – upamiętnił zbieracz tradycji barskich, Feliks Jan Szczęsny Morawski (1818-1898), czyniąc go jednym z bohaterów powieści historycznej Pobitna pod Rzeszowem.
Ostaszewski był właścicielem rozległych dóbr w ziemi sanockiej (włączonej w pierwszym rozbiorze 1772 roku do Austrii). W roku 1775 nabył od Magdaleny z Uniatyckich Orzechowskiej wieś Jabłonka (województwo podkarpackie); w 1793 od Teresy z Ossolińskich Potockiej majątki Klimkówka (województwo podkarpackie) i Iwonicz-Zdrój|Iwonicz, a w 1794 od tejże samej Teresy Potockiej dobra Wzdów i Sieniawa (powiat krośnieński).
W Iwoniczu, bogatym w wody mineralne, założył pierwsze instalacje zdrojowe i kąpielowe (potem znacznie rozbudowane przez kolejnych właścicieli Iwonicza – rodzinę Załuskich).
Zmarł w 1816 w Krościenku Wyżnym. Pochowany został w Klimkówce.
Z pierwszego małżeństwa z Marią Krynicką pozostawił dwóch synów: Sebastiana (1755-1826), żonatego z Wiktorią Łubkowską (1769-1827) i Kazimierza (1756-1845), żonatego z Heleną Załęską (1778-1862), a z drugiego małżeństwa z Marią Zielińską syna Józefa (1765-1854), żonatego z Franciszką Skarbek-Woyczyńską (1780-1843) oraz cztery córki.
Bibliografia
- Teodor Żychliński, "Złota księga szlachty polskiej", tom 10, wyd. Poznań 1888.
- Janusz Michalak, "Historia Iwonicza Zdroju". W pracy zbiorowej pt. "Iwonicz Zdrój. Monografia", wyd. II, Kraków – Iwonicz 1984, s. 48