Historia rodziny Leskich: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Linia 16: | Linia 16: | ||
* '''Samuel Leski''' (1611–1687) – kaznodzieja i misjonarz litewski, superior w Worniach, w Dyneburgu oraz Kownie, misjonarz dworski Alberta Radziwiłła, rektor w Poszawszu, prefekt szkół w Poszawszu, operariusz w Pińsku. | * '''Samuel Leski''' (1611–1687) – kaznodzieja i misjonarz litewski, superior w Worniach, w Dyneburgu oraz Kownie, misjonarz dworski Alberta Radziwiłła, rektor w Poszawszu, prefekt szkół w Poszawszu, operariusz w Pińsku. | ||
* '''Zenon Łęski''' (1864–1927) — polski malarz, dziedzic dóbr Tatary. Syn Aleksandra Łęskiego i Sabiny Korkozowicz. | * '''Zenon Łęski''' (1864–1927) — polski malarz, dziedzic dóbr Tatary. Syn Aleksandra Łęskiego i Sabiny Korkozowicz. | ||
| − | * '''Michalina Łęska''' (1882–1940) – polska działaczka społeczna i oświatowa, nauczycielka, założycielka Polskiego Towarzystwa „Oświata” w Mińsku. | + | * '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Michalina_%C5%81%C4%99ska Michalina Łęska]''' (1882–1940) – polska działaczka społeczna i oświatowa, nauczycielka, założycielka Polskiego Towarzystwa „Oświata” w Mińsku. |
<gallery> | <gallery> | ||
Wersja z 10:07, 29 wrz 2025
Leski vel Łęski (Lenski, Łęcki, Łącki) – odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców).
Pochodzenie rodziny Leskich
Lescy pieczętowali się herbem Ostoja. Wywodzącą się z miejscowości Leszcze1, położonej w przedrozbiorowym powiecie bydgoskim województwa inowrocławskiego.
Znani przedstawiciele rodziny Leskich
- Samuel Leski (1611–1687) – kaznodzieja i misjonarz litewski, superior w Worniach, w Dyneburgu oraz Kownie, misjonarz dworski Alberta Radziwiłła, rektor w Poszawszu, prefekt szkół w Poszawszu, operariusz w Pińsku.
- Zenon Łęski (1864–1927) — polski malarz, dziedzic dóbr Tatary. Syn Aleksandra Łęskiego i Sabiny Korkozowicz.
- Michalina Łęska (1882–1940) – polska działaczka społeczna i oświatowa, nauczycielka, założycielka Polskiego Towarzystwa „Oświata” w Mińsku.
Majątki ziemskie Leskich
Przypisy
1. A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. XIV, s. 97.
Źródła i literatura
- Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Regesty, Monografie (Lescy ze wsi Leszcze, Łęscy h. Dołęga).
- K. Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VI s. 46, 47.
- A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. XIV, s. 97, 98, t. XV, s. 315, 322-328.
- S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. VIII, s. 345, 346, t. XIX, s. 337, 338.
- E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2007, s. 374.
- E. Sęczys, Szlachta guberni augustowskiej, lubelskiej i radomskiej wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, Warszawa 2018, s. 245.
- J. Krzepela, Rody ziem pruskich, Kraków 1927, s. 54.
- F. Piekosiński, Herbarz szlachty witebskiej, Kraków 1899, s. 171.
- W. Kętrzyński, O ludności polskiej w Prusiech, niegdyś krzyżackich, Lwów 1882, s. 311.
- Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564–1995, oprac. L. Grzebień SJ, Kraków 1996, hasło: Leski.
- M.J. Minakowski(a), Wielka Genealogia Minakowskiego(j), nazwiska: Leski, Łęski.