Historia rodziny Siedlikowskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 29: Linia 29:
 
==Majątki ziemskie Siedlikowskich==
 
==Majątki ziemskie Siedlikowskich==
  
Poradunie Strzeżmińskie (folwark Poraduń), Sierbiniszki, Zubiszki, Wersoka, Bondziszki, Bociulence, Raubiszki  
+
Poradunie Strzeżmińskie (folwark Poraduń), Sierbiniszki, Zubiszki, Wersoka, Bondziszki, Bociulence, dwór Korsaki, Raubiszki  
  
 
<gallery>
 
<gallery>

Wersja z 09:04, 12 maj 2025

Ostoja wyciety.jpg


Siedlikowski - odwieczna szlachta polska, stara rodzina rycerska, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z powiatu lidzkiego w Wielkim Księstwie Litewskim.


Pochodzenie rodziny Siedlikowskich herbu Ostoja


Znani przedstawiciele rodziny Siedlikowskich

  • N. Siedlikowski1 (zm. po 1690) – właściciel dóbr Poradunie Strzeżmińskie w parafii nackiej.
  • Mikołaj Antoni Siedlikowski (zm. po 1719) – krajczy lidzki. Jego małżonką była Barbara Żuchorska. Miał syna Benedykta.
  • Józef Siedlikowski (zm. po 1793) – chorąży brygady husarskiej Wielkiego Księstwa Litewskiego, sędzia ziemski ejszyski, właściciel posesji Poraduń z wsią Sierbiniszki.
  • Mikołaj Siedlikowski (zm. po 1816) – krajczy ejszyski, właściciel folwarku Poraduń Strzeczowski i wsi Sierbiniszki.
  • Ewa Siedlikowska (zm. po 1929) – właścicielka dóbr Raubiszki.
  • Piotr Siedlikowski (zm. po 1929) – właściciel dóbr Zubiszki i części w Wersoce.

Majątki ziemskie Siedlikowskich

Poradunie Strzeżmińskie (folwark Poraduń), Sierbiniszki, Zubiszki, Wersoka, Bondziszki, Bociulence, dwór Korsaki, Raubiszki

Przypisy


1. Być może tożsamy z Mikołajem Antonim Siedlikowskim, krajczym lidzkim.

Źródła i literatura

  • C. Malewski, Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. Powiaty lidzki, oszmiański i wileński, Warszawa 2016, s. 181, 892.
  • J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. VI (Suplement), Wilno 2006, s. 308.
  • Herold. Organ Kolegium Heraldycznego, red. L. Grocholski, R. II, 1931, s. 111.
  • Metryka Litewska. Rejestry podymnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo wileńskie 1690 r., oprac. A. Rachuba, Warszawa 1989, s. 216.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. Województwo wileńskie, XIV-XVIII wiek, A. Rachuba (red.), t. I, Warszawa 2004, s. 724.
  • Kurier Polski, nr 553, 1831, s. 1.
  • Kurier Warszawski, nr 48, 1868, s. 4; nr 254, 1893, s. 2.
  • Ziemia Lidzka, nr 6, 1936, s. 9.
  • Rocznik Wojskowy, 1829, s. 144.