Historia rodziny Siedlikowskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 19: Linia 19:
 
* '''Mikołaj Antoni Siedlikowski''' (zm. po 1719) – krajczy lidzki. Jego małżonką była Barbara Żuchorska. Miał syna '''Benedykta'''.
 
* '''Mikołaj Antoni Siedlikowski''' (zm. po 1719) – krajczy lidzki. Jego małżonką była Barbara Żuchorska. Miał syna '''Benedykta'''.
 
* '''Mikołaj Siedlikowski''' (zm. po 1793) – krajczy ejszyski.
 
* '''Mikołaj Siedlikowski''' (zm. po 1793) – krajczy ejszyski.
* Józef Siedlikowski (zm. po 1793) – sędzia ziemski ejszyski.
+
* '''Józef Siedlikowski''' (zm. po 1793) – sędzia ziemski ejszyski.
* Ewa Siedlikowska (zm. po 1929) – właścicielka dóbr Raubiszki.
+
* '''Ewa Siedlikowska''' (zm. po 1929) – właścicielka dóbr Raubiszki.
* Piotr Siedlikowski (zm. po 1929) – właściciel dóbr Zubiszki i części w Wersoce.
+
* '''Piotr Siedlikowski''' (zm. po 1929) – właściciel dóbr Zubiszki i części w Wersoce.
  
 
<gallery>
 
<gallery>

Wersja z 08:05, 12 maj 2025

Ostoja wyciety.jpg


Siedlikowski - odwieczna szlachta polska, stara rodzina rycerska, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z powiatu lidzkiego w Wielkim Księstwie Litewskim.

1

Pochodzenie rodziny Siedlikowskich herbu Ostoja


Znani przedstawiciele rodziny Siedlikowskich

  • Mikołaj Antoni Siedlikowski (zm. po 1719) – krajczy lidzki. Jego małżonką była Barbara Żuchorska. Miał syna Benedykta.
  • Mikołaj Siedlikowski (zm. po 1793) – krajczy ejszyski.
  • Józef Siedlikowski (zm. po 1793) – sędzia ziemski ejszyski.
  • Ewa Siedlikowska (zm. po 1929) – właścicielka dóbr Raubiszki.
  • Piotr Siedlikowski (zm. po 1929) – właściciel dóbr Zubiszki i części w Wersoce.

Majątki ziemskie Siedlikowskich

Przypisy


1. .

Źródła i literatura

  • C. Malewski, Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. Powiaty lidzki, oszmiański i wileński, Warszawa 2016, s. 181, 892.
  • J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. VI (Suplement), Wilno 2006, s. 308.
  • Herold. Organ Kolegium Heraldycznego, red. L. Grocholski, R. II, 1931, s. 111.
  • Metryka Litewska. Rejestry podymnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo wileńskie 1690 r., oprac. A. Rachuba, Warszawa 1989, s. 216.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. Województwo wileńskie, XIV-XVIII wiek, A. Rachuba (red.), t. I, Warszawa 2004, s. 724.