Historia rodziny Sieradzkich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 67 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:English flag.png|link=History of Sieradzki family|20px]]
+
[[Plik:Ostoja wyciety.jpg|180px|right|]]
[[Plik:Ostoja tarcza korona1.jpg|160px|right|]]
+
[[Plik:English flag.png|link=Sieradzki of Ostoja|20px]]
[[Sieradzki]] vel Sieracki - [[odwieczna szlachta]], rodzina [[Rycerstwo|rycerska]], [[Barones|Baro Regni]] w województwie Sieradzkim i na Podgórzu. Z czasem równierz na Litwie rodzina znana starostów oszmianskich.
 
  
==Historia rodziny==
+
'''[[Sieradzki]]''' ('''Sieracki''', '''Świeradzki''', '''Świracki''') – [[odwieczna szlachta]], stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)], wywodząca się z miejscowości [https://pl.wikipedia.org/wiki/Sieradzice Sieradzice] (dawniej Świeradzice<sup>1</sup>), leżącej w okresie przedrozbiorowym w powiecie proszowickim [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojew%C3%B3dztwo_krakowskie_(I_Rzeczpospolita) województwa krakowskiego]<sup>2</sup>.
  
Aleksander, Przecław i Stanisław Sieraccy, ludzie rycerscy. Klemens był Opatem Trockim Zakonu Ś. Benedykta w roku 1596. N. Sieradzki, pułkownik cesarski, na którego we dwa tysiące piechoty stojącego w roku 1636 za Renem, uderzyło szesnaście tysięcy jazdy francuskiej a straciwszy wodza swego, cofnęła się z pułkownikiem Sieradzkim tak że ani jeden z ludzi Sieradzkiego nie zginął. Pulkownik Sieradzki ożenił się z Katarzyną Zbylitowską. Zofia Sieradzka związała się z Sbastyanem Pałuskim r. 1640.
+
 
 +
== Historia rodziny ==
 +
 
 +
*
 +
 
 +
<gallery>
 +
|
 +
</gallery>
 +
 
 +
== Znani przedstawiciele rodziny ==
 +
 
 +
* '''Klemens Sieradzki''' ('''Sieracki''') (zm. ok. 1597) – członek Zakonu Świętego Benedykta, przeor w opactwie benedyktynów w Tyńcu. Współpracował z opatami tynieckimi: Andrzejem Brzechwą i Mikołajem Mieleckim. Kasper Niesiecki wspominał go jako opata trockiego<sup>3</sup>.
 +
* '''Michał Sieradzki''' (zm. po 1782) – wylegitymowany ze szlachectwa z herbem Ostoja w Galicji przed pilzneńskim sądem ziemskim w roku 1782.
 +
* '''Jan Sieradzki''' (zm. po 1802) – ziemianin powiatu ostrogskiego, wylegitymowany ze szlachectwa z herbem Ostoja w guberni wołyńskiej Imperium Rosyjskiego w 1802 roku. Był synem Tomasza Sieradzkiego i Marianny z Michalskich, wnukiem zaś Franciszka Sieradzkiego i Franciszki z Bieleckich.
 +
* '''Tadeusz Ostoja-Sieradzki''' (zm. po 1918) – sędzia przysięgły, właściciel realności we Lwowie.
 +
* '''Władysław Ostoja-Sieradzki''' (zm. po 1934) – współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Hajnówki, z siedzibą w Hajnówce.
 +
* '''Eugeniusz Ostoja-Sieradzki''' (zm. po 1936) – współzałożyciel Związku Absolwentów Handlowych Szkół Typu Wyższego, z siedzibą we Lwowie.
 +
 
 +
<gallery>
 +
 
 +
</gallery>
 +
 
 +
== Majątki ziemskie Sieradzkich ==
 +
 
 +
[https://pl.wikipedia.org/wiki/Sieradzice Sieradzice] (dawniej Świeradzice),
 +
 
 +
<gallery>
 +
 
 +
</gallery>
 +
 
 +
==Przypisy==
 +
 
 +
<br><small>1. ''Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku'', red. H. Rutkowski, ''Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku'', t. I, cz. II, Warszawa 2008, s. 278.</small>
 +
<br><small>2. J. Krzepela, ''Małopolskie rody ziemiańskie'', Kraków 1928, s. 95.</small>
 +
<br><small>3. K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.</small>
 +
 
 +
== Źródła i literatura ==
 +
 
 +
* K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.
 +
* E. Żernicki-Szeliga, ''Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2'',  Hamburg 1900, s. 341.
 +
* J. Ciechanowicz, ''Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego'', t. V, Rzeszów 2001, s. 77; t. VI (suplement), Wilno 2006, s. 312.
 +
* J. Krzepela, ''Małopolskie rody ziemiańskie'', Kraków 1928, s. 95.
 +
* O. Chorowiec, ''Herbarz szlachty wołyńskiej'', t. I, Radom 2012, s. s. 450-451.
 +
* ''Poczet szlachty galicyjskiej i bukowieńskiej'', Lwów 1857, s. 224.
 +
* W. Wittyg, ''Nieznana szlachta polska i jej herby'', Kraków 1908, s. 318.
 +
* A. Kulecka, ''Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów'', Warszawa 2019, s. 2812-2813.
 +
* ''Słownik historyczno–geograficzny ziem polskich w średniowieczu'', red. T. Jurek, IHPAN 2010–2022, (Kraków, część II, hasło: [http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=7074&q=Sieradzic&d=0&t=0#m1 KACZKOWICWE]; Kraków, część V, hasło: [http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=30663&q=Sieradzic&d=0&t=0 Mstów]), (dostęp: 14.02.2025).
 +
* ''Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku'', red. H. Rutkowski, ''Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku'', t. I, cz. II, Warszawa 2008, s. 278.
 +
* P. Sczaniecki, ''Katalog opatów tynieckich'', [w:] ''Nasza Przeszłość'', t. 49 (1978), s. 141 [133], 149 [141].
 +
* ''Monitor Polski'', nr 48, 1934, s. 5; nr 31, 1936, s. 4.
 +
* ''Gazeta Lwowska'', nr 194, 1918, s. 4.

Aktualna wersja na dzień 16:53, 30 kwi 2025

Ostoja wyciety.jpg

English flag.png

Sieradzki (Sieracki, Świeradzki, Świracki) – odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z miejscowości Sieradzice (dawniej Świeradzice1), leżącej w okresie przedrozbiorowym w powiecie proszowickim województwa krakowskiego2.


Historia rodziny

Znani przedstawiciele rodziny

  • Klemens Sieradzki (Sieracki) (zm. ok. 1597) – członek Zakonu Świętego Benedykta, przeor w opactwie benedyktynów w Tyńcu. Współpracował z opatami tynieckimi: Andrzejem Brzechwą i Mikołajem Mieleckim. Kasper Niesiecki wspominał go jako opata trockiego3.
  • Michał Sieradzki (zm. po 1782) – wylegitymowany ze szlachectwa z herbem Ostoja w Galicji przed pilzneńskim sądem ziemskim w roku 1782.
  • Jan Sieradzki (zm. po 1802) – ziemianin powiatu ostrogskiego, wylegitymowany ze szlachectwa z herbem Ostoja w guberni wołyńskiej Imperium Rosyjskiego w 1802 roku. Był synem Tomasza Sieradzkiego i Marianny z Michalskich, wnukiem zaś Franciszka Sieradzkiego i Franciszki z Bieleckich.
  • Tadeusz Ostoja-Sieradzki (zm. po 1918) – sędzia przysięgły, właściciel realności we Lwowie.
  • Władysław Ostoja-Sieradzki (zm. po 1934) – współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Hajnówki, z siedzibą w Hajnówce.
  • Eugeniusz Ostoja-Sieradzki (zm. po 1936) – współzałożyciel Związku Absolwentów Handlowych Szkół Typu Wyższego, z siedzibą we Lwowie.

Majątki ziemskie Sieradzkich

Sieradzice (dawniej Świeradzice),

Przypisy


1. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku, red. H. Rutkowski, Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku, t. I, cz. II, Warszawa 2008, s. 278.
2. J. Krzepela, Małopolskie rody ziemiańskie, Kraków 1928, s. 95.
3. K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.

Źródła i literatura

  • K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 363.
  • E. Żernicki-Szeliga, Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2, Hamburg 1900, s. 341.
  • J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. V, Rzeszów 2001, s. 77; t. VI (suplement), Wilno 2006, s. 312.
  • J. Krzepela, Małopolskie rody ziemiańskie, Kraków 1928, s. 95.
  • O. Chorowiec, Herbarz szlachty wołyńskiej, t. I, Radom 2012, s. s. 450-451.
  • Poczet szlachty galicyjskiej i bukowieńskiej, Lwów 1857, s. 224.
  • W. Wittyg, Nieznana szlachta polska i jej herby, Kraków 1908, s. 318.
  • A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów, Warszawa 2019, s. 2812-2813.
  • Słownik historyczno–geograficzny ziem polskich w średniowieczu, red. T. Jurek, IHPAN 2010–2022, (Kraków, część II, hasło: KACZKOWICWE; Kraków, część V, hasło: Mstów), (dostęp: 14.02.2025).
  • Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku, red. H. Rutkowski, Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku, t. I, cz. II, Warszawa 2008, s. 278.
  • P. Sczaniecki, Katalog opatów tynieckich, [w:] Nasza Przeszłość, t. 49 (1978), s. 141 [133], 149 [141].
  • Monitor Polski, nr 48, 1934, s. 5; nr 31, 1936, s. 4.
  • Gazeta Lwowska, nr 194, 1918, s. 4.