Historia rodziny Tumiłowiczów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 37 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
−
[[Plik:English flag.png|link=History of Zabierzowski family|20px]]
+
[[Plik:English flag.png|link=History of Tumiłowicz family|20px]]
−
[[Plik:Zabierzewski Ostoja copy.jpg|180px|right|]]
+
[[Plik:Ostoja wyciety.jpg|180px|right|]]
  
 
'''[[Tumiłowicz]]''' – polska szlachta, stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)], wywodząca się z Wielkiego Księstwa Litewskiego.
 
'''[[Tumiłowicz]]''' – polska szlachta, stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)], wywodząca się z Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Linia 6: Linia 6:
 
==Historia rodziny==
 
==Historia rodziny==
  
−
Według strony internetowej Tumiłowiczów protoplastą rodziny był Marcin, porucznik armii koronnej, który otrzymał od króla za zasługi wojenne tytuł szlachecki i 20 włók ziemi w Skorodno w obwodzie czernihowskim (1432 lub 1492 */).  
+
Według strony internetowej Tumiłowiczów protoplastą rodziny był Marcin, porucznik armii koronnej, który otrzymał od króla polskiego za zasługi wojenne (w 1432 lub 1492<sup>1</sup>) tytuł szlachecki i 20 włók ziemi w Skorodnie w obwodzie czernihowskim (prawdopodobnie chodzi o [https://pl.wikipedia.org/wiki/Skorodno_(obw%C3%B3d_mi%C5%84ski) Skorodno] w obwodzie mińskim, gdzie były rozlokowane też inne majątki Tumiłowiczów).  
  
 
Na podstawie wniosku DDS Mińsk z 27.11.1802 rodzina Tumiłowicz do X pokolenia (t.j. dwa pokolenia po Kazimierzu i Eliaszu) uzyskała potwierdzenie szlachectwa dekretem Senatu z 17.12.1859.
 
Na podstawie wniosku DDS Mińsk z 27.11.1802 rodzina Tumiłowicz do X pokolenia (t.j. dwa pokolenia po Kazimierzu i Eliaszu) uzyskała potwierdzenie szlachectwa dekretem Senatu z 17.12.1859.
Linia 12: Linia 12:
  
 
<gallery>
 
<gallery>
 +
Plik:NIAB LA 319 2 3293 308 copy.jpg
 +
Plik:Rodzina Tumilowicz - wywód 1802 str1.JPG
 +
Plik:Rodzina Tumilowicz - wywód 1802 str2.JPG
 +
Plik:Rodzina Tumilowicz - wywód 1802 str3.JPG
 +
Plik:Tumiłowicz przodkowie.JPG
 +
</gallery>
  
−
</gallery>
+
Dokumenty wywodowe Tumiłowiczów.
  
 
==Znani przedstawiciele rodziny Tumiłowiczów==
 
==Znani przedstawiciele rodziny Tumiłowiczów==
Linia 19: Linia 25:
 
Poniżej prezentowana jest lista znanych członków rodziny (wg strony internetowej Tumiłowiczów i innych informacji w XVII/XVIII stuleciu)
 
Poniżej prezentowana jest lista znanych członków rodziny (wg strony internetowej Tumiłowiczów i innych informacji w XVII/XVIII stuleciu)
  
−
* '''Tadeusz Tumiłowicz''' – podczaszy smoleński, zarządca majątku Hodolewszczyzna (Godlewszczyzna?) w pow. grodzieńskim.
+
* '''Marcin Tumiłowicz''' (XV w.) – protoplasta rodziny, porucznik armii koronnej, właściciel dóbr ziemskich we wsi Skorodno.
−
* '''Bazyli Tumiłowicz''' (zm. po 1696) – właściciel Hodolewszczyzny (od 1688) oraz zaścianka Świeparadoszczyzna w pow. nowogródzkim (od 1696),
+
* '''Tadeusz Tumiłowicz''' (ok. 1590-1660) – podczaszy smoleński, zarządca majątku Hodolewszczyzna w pow. grodzieńskim (być może chodzi o Godlewszczyznę w pow. nowogrodzkim?).
−
* '''Józef Tumiłowicz''' (zm. po 1779) – właściciel majątku w Łoszycy w pow. mińskim (do 1779) oraz Holbowszczyzny (od 1761),
+
* '''Bazyli Tumiłowicz''' (zm. po 1696) – właściciel Hodolewszczyzny (od 1688) oraz zaścianka Świeparadowszczyzna w pow. nowogródzkim (od 1696).
−
* '''Jan Tumiłowicz''' (1675–1730) – właściciel majątków Żyżma-Gimbuty-Melenkowszczyzna w pow. lidzkim (od 1707),
+
* '''Józef Tumiłowicz''' (zm. po 1779) – właściciel majątku w Łoszycy w pow. mińskim (do 1779) oraz Holbowszczyzny (od 1761).
−
* '''Leon Tumiłowicz''' (zm. przed 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy (do 1779), wojski miński, otrzymał przywileje generalskie,
+
* '''Jan Tumiłowicz''' (1675–1730) – właściciel majątków Żyżma, Gimbuty, Melenkowszczyzna w pow. lidzkim (od 1707).
−
* '''Andrzej Tumiłowicz''' (ur. 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777),
+
* '''Leon Tumiłowicz''' (zm. przed 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy (do 1779), wojski miński, otrzymał przywileje generalskie.
−
* '''Diamenty Tumiłowicz''' (1732–1781) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777),
+
* '''Andrzej Tumiłowicz''' (ur. 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777).
−
* '''Kazimierz Tumiłowicz''' (zm. przed 1752) – rotmistrz JKM (od 1778),
+
* '''Diamenty Tumiłowicz''' (1732–1781) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777).
 +
* '''Kazimierz Tumiłowicz''' (zm. przed 1752) – rotmistrz JKM (od 1778).
 
* '''Eliasz Tumiłowicz''' (ur. 1758) – właściciel majątku w Borsukowej Grzędzie.
 
* '''Eliasz Tumiłowicz''' (ur. 1758) – właściciel majątku w Borsukowej Grzędzie.
 +
* '''Józef Tumiłowicz''' (1900–1999) – inż. leśnik, mąż Julii ks. Massalskiej h. własnego.
  
 
<gallery>
 
<gallery>
Linia 33: Linia 41:
 
</gallery>
 
</gallery>
  
−
==Majątki ziemskie Zabierzowskich==
+
==Majątki ziemskie Tumiłowiczów==
  
−
Skorodno, Hodolewszczyzna (Godlewszczyzna?), Świeparadoszczyzna, Łoszyca, Holbowszczyzna, Borsukowa Grzęda.
+
Skorodno, Hodolewszczyzna (Godlewszczyzna?), Świeparadowszczyzna, [https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0%BE%D1%88%D0%B8%D1%86%D0%B0_(%D0%9C%D0%B8%D0%BD%D1%81%D0%BA) Łoszyca], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Horbowszczyzna Holbowszczyzna], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Swierynowo Świrynowo], Żyżma, [https://pl.wikipedia.org/wiki/Gimbuty Gimbuty], Melenkowszczyzna, Borsukowa Grzęda.
  
 
<gallery>
 
<gallery>
  
 
</gallery>
 
</gallery>
 +
 +
==Przypisy==
 +
 +
<br><small>1. Wg autora strony Tumiłowiczów (Ints'a Tumilovicsa) były trudności z odczytaniem w tekście rękopisu dokumentu roku nadania (1432 czy 1492).</small>
  
 
==Źródła i literatura==
 
==Źródła i literatura==
 +
* NIAB, 319/2/3293, k. 308 (drzewo genealogiczne Tumiłowiczów h. Ostoja), 715–719 (genealogia rodziny Tumiłowiczów h. Ostoja).
 +
* T. Lenczewski, ''Genealogie rodów utytułowanych w Polsce'', ADIUTOR 1996, s. 63.
 
* M. K. Pawlikowski, ''Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego'', Wydawnictwo CZAS, Wilno, s. 71-76.
 
* M. K. Pawlikowski, ''Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego'', Wydawnictwo CZAS, Wilno, s. 71-76.
−
* Strona internetowa Tumiłowiczów (http://home.mira.net/~larat/ - strona obecnie nieaktywna, patrz [https://web.archive.org/web/20180830185837/http://home.mira.net/~larat/ archive]).
+
* M. J. Minakowski, ''Wielka Genealogia Minakowskiego'', strona internetowa: [https://wielcy.pl/ Wielcy.pl].
−
 
+
* Strona internetowa Tumiłowiczów: (http://home.mira.net/~larat/ - strona obecnie nieaktywna, patrz: [https://web.archive.org/web/20180830185837/http://home.mira.net/~larat/ archive]).
−
    */ wg autora ww. strony Tumiłowiczów (Ints'a Tumilovicsa) były trudności z odczytaniem
 
−
        w tekście rękopisu dokumentu roku nadania(1432 czy 1492), a rok 1432 jest mało prawdopodobny
 

Aktualna wersja na dzień 10:08, 1 sie 2024

English flag.png

Ostoja wyciety.jpg

Tumiłowicz – polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Historia rodziny

Według strony internetowej Tumiłowiczów protoplastą rodziny był Marcin, porucznik armii koronnej, który otrzymał od króla polskiego za zasługi wojenne (w 1432 lub 14921) tytuł szlachecki i 20 włók ziemi w Skorodnie w obwodzie czernihowskim (prawdopodobnie chodzi o Skorodno w obwodzie mińskim, gdzie były rozlokowane też inne majątki Tumiłowiczów).

Na podstawie wniosku DDS Mińsk z 27.11.1802 rodzina Tumiłowicz do X pokolenia (t.j. dwa pokolenia po Kazimierzu i Eliaszu) uzyskała potwierdzenie szlachectwa dekretem Senatu z 17.12.1859. Potomkowie rodziny mieszkają obecnie nie tylko w Polsce, ale także w Australii, Białorusi, Brazylii, Kanadzie, Litwie, Łotwie, Rosji i USA.

  • NIAB LA 319 2 3293 308 copy.jpg
  • Rodzina Tumilowicz - wywód 1802 str1.JPG
  • Rodzina Tumilowicz - wywód 1802 str2.JPG
  • Rodzina Tumilowicz - wywód 1802 str3.JPG
  • Tumiłowicz przodkowie.JPG

Dokumenty wywodowe Tumiłowiczów.

Znani przedstawiciele rodziny Tumiłowiczów

Poniżej prezentowana jest lista znanych członków rodziny (wg strony internetowej Tumiłowiczów i innych informacji w XVII/XVIII stuleciu)

  • Marcin Tumiłowicz (XV w.) – protoplasta rodziny, porucznik armii koronnej, właściciel dóbr ziemskich we wsi Skorodno.
  • Tadeusz Tumiłowicz (ok. 1590-1660) – podczaszy smoleński, zarządca majątku Hodolewszczyzna w pow. grodzieńskim (być może chodzi o Godlewszczyznę w pow. nowogrodzkim?).
  • Bazyli Tumiłowicz (zm. po 1696) – właściciel Hodolewszczyzny (od 1688) oraz zaścianka Świeparadowszczyzna w pow. nowogródzkim (od 1696).
  • Józef Tumiłowicz (zm. po 1779) – właściciel majątku w Łoszycy w pow. mińskim (do 1779) oraz Holbowszczyzny (od 1761).
  • Jan Tumiłowicz (1675–1730) – właściciel majątków Żyżma, Gimbuty, Melenkowszczyzna w pow. lidzkim (od 1707).
  • Leon Tumiłowicz (zm. przed 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy (do 1779), wojski miński, otrzymał przywileje generalskie.
  • Andrzej Tumiłowicz (ur. 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777).
  • Diamenty Tumiłowicz (1732–1781) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777).
  • Kazimierz Tumiłowicz (zm. przed 1752) – rotmistrz JKM (od 1778).
  • Eliasz Tumiłowicz (ur. 1758) – właściciel majątku w Borsukowej Grzędzie.
  • Józef Tumiłowicz (1900–1999) – inż. leśnik, mąż Julii ks. Massalskiej h. własnego.

Majątki ziemskie Tumiłowiczów

Skorodno, Hodolewszczyzna (Godlewszczyzna?), Świeparadowszczyzna, Łoszyca, Holbowszczyzna, Świrynowo, Żyżma, Gimbuty, Melenkowszczyzna, Borsukowa Grzęda.

Przypisy


1. Wg autora strony Tumiłowiczów (Ints'a Tumilovicsa) były trudności z odczytaniem w tekście rękopisu dokumentu roku nadania (1432 czy 1492).

Źródła i literatura

  • NIAB, 319/2/3293, k. 308 (drzewo genealogiczne Tumiłowiczów h. Ostoja), 715–719 (genealogia rodziny Tumiłowiczów h. Ostoja).
  • T. Lenczewski, Genealogie rodów utytułowanych w Polsce, ADIUTOR 1996, s. 63.
  • M. K. Pawlikowski, Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego, Wydawnictwo CZAS, Wilno, s. 71-76.
  • M. J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego, strona internetowa: Wielcy.pl.
  • Strona internetowa Tumiłowiczów: (http://home.mira.net/~larat/ - strona obecnie nieaktywna, patrz: archive).
Źródło: „https://ostoya.org/wiki/index.php?title=Historia_rodziny_Tumiłowiczów&oldid=17643”