Historia rodziny Tumiłowiczów: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 09:08, 1 sie 2024

Tumiłowicz – polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Historia rodziny

Według strony internetowej Tumiłowiczów protoplastą rodziny był Marcin, porucznik armii koronnej, który otrzymał od króla polskiego za zasługi wojenne (w 1432 lub 1492¹) tytuł szlachecki i 20 włók ziemi w Skorodnie w obwodzie czernihowskim (prawdopodobnie chodzi o Skorodno w obwodzie mińskim, gdzie były rozlokowane też inne majątki Tumiłowiczów).

Na podstawie wniosku DDS Mińsk z 27.11.1802 rodzina Tumiłowicz do X pokolenia (t.j. dwa pokolenia po Kazimierzu i Eliaszu) uzyskała potwierdzenie szlachectwa dekretem Senatu z 17.12.1859. Potomkowie rodziny mieszkają obecnie nie tylko w Polsce, ale także w Australii, Białorusi, Brazylii, Kanadzie, Litwie, Łotwie, Rosji i USA.

Dokumenty wywodowe Tumiłowiczów.

Znani przedstawiciele rodziny Tumiłowiczów

Poniżej prezentowana jest lista znanych członków rodziny (wg strony internetowej Tumiłowiczów i innych informacji w XVII/XVIII stuleciu)

Marcin Tumiłowicz (XV w.) – protoplasta rodziny, porucznik armii koronnej, właściciel dóbr ziemskich we wsi Skorodno.
Tadeusz Tumiłowicz (ok. 1590-1660) – podczaszy smoleński, zarządca majątku Hodolewszczyzna w pow. grodzieńskim (być może chodzi o Godlewszczyznę w pow. nowogrodzkim?).
Bazyli Tumiłowicz (zm. po 1696) – właściciel Hodolewszczyzny (od 1688) oraz zaścianka Świeparadowszczyzna w pow. nowogródzkim (od 1696).
Józef Tumiłowicz (zm. po 1779) – właściciel majątku w Łoszycy w pow. mińskim (do 1779) oraz Holbowszczyzny (od 1761).
Jan Tumiłowicz (1675–1730) – właściciel majątków Żyżma, Gimbuty, Melenkowszczyzna w pow. lidzkim (od 1707).
Leon Tumiłowicz (zm. przed 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy (do 1779), wojski miński, otrzymał przywileje generalskie.
Andrzej Tumiłowicz (ur. 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777).
Diamenty Tumiłowicz (1732–1781) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777).
Kazimierz Tumiłowicz (zm. przed 1752) – rotmistrz JKM (od 1778).
Eliasz Tumiłowicz (ur. 1758) – właściciel majątku w Borsukowej Grzędzie.
Józef Tumiłowicz (1900–1999) – inż. leśnik, mąż Julii ks. Massalskiej h. własnego.

Majątki ziemskie Tumiłowiczów

Skorodno, Hodolewszczyzna (Godlewszczyzna?), Świeparadowszczyzna, Łoszyca, Holbowszczyzna, Świrynowo, Żyżma, Gimbuty, Melenkowszczyzna, Borsukowa Grzęda.

Przypisy

1. Wg autora strony Tumiłowiczów (Ints'a Tumilovicsa) były trudności z odczytaniem w tekście rękopisu dokumentu roku nadania (1432 czy 1492).

Źródła i literatura

NIAB, 319/2/3293, k. 308 (drzewo genealogiczne Tumiłowiczów h. Ostoja), 715–719 (genealogia rodziny Tumiłowiczów h. Ostoja).
T. Lenczewski, Genealogie rodów utytułowanych w Polsce, ADIUTOR 1996, s. 63.
M. K. Pawlikowski, Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego, Wydawnictwo CZAS, Wilno, s. 71-76.
M. J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego, strona internetowa: Wielcy.pl.
Strona internetowa Tumiłowiczów: (http://home.mira.net/~larat/ - strona obecnie nieaktywna, patrz: archive).

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-[[Plik:English flag.png|link=History of Zabierzowski family|20px]]
+[[Plik:English flag.png|link=History of Tumiłowicz family|20px]]
-[[Plik:Zabierzewski Ostoja copy.jpg|180px|right|]]
+[[Plik:Ostoja wyciety.jpg|180px|right|]]
-'''[[Zabierzowski]]''' ('''Zabierzewski''', '''Gniady''') – polska szlachta, stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)], wywodząca się z '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Zabierz%C3%B3w_Boche%C5%84ski Zabierzowa]''', należącego do parafii Wawrzeńczyce (do 1780 r.), w dawnym (przedrozbiorowym) powiecie proszowickim województwa krakowskiego<sup>1</sup>.
+'''[[Tumiłowicz]]''' – polska szlachta, stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) herbem Ostoja], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)], wywodząca się z Wielkiego Księstwa Litewskiego.
 ==Historia rodziny==
-* '''Zabierzowscy''' herbu '''Ostoja''' pochodzą od '''Gniadych''' z '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzci%C4%99cice Krzcięcic]''', koło Jędrzejowa, z których Piotr Gniady, podstarości krakowski, kasztelan czechowski, marszałek dworu kardynała Fryderyka Jagiellończyka, pisał się z Zabierzowa już w 1475 r.<sup>2</sup>
+Według strony internetowej Tumiłowiczów protoplastą rodziny był Marcin, porucznik armii koronnej, który otrzymał od króla polskiego za zasługi wojenne (w 1432 lub 1492<sup>1</sup>) tytuł szlachecki i 20 włók ziemi w Skorodnie w obwodzie czernihowskim (prawdopodobnie chodzi o [https://pl.wikipedia.org/wiki/Skorodno_(obw%C3%B3d_mi%C5%84ski) Skorodno] w obwodzie mińskim, gdzie były rozlokowane też inne majątki Tumiłowiczów).
-:
-* Pierwszym, spotykanym w źródłach przedstawicielem rodziny Gniadych jest '''Stanisław''' ('''Staszek''') '''Gniady''', który występuje jako właściciel Krzcięcic w latach '''1386-1392'''. Jego małżonką była '''Skrochna'''.
+Na podstawie wniosku DDS Mińsk z 27.11.1802 rodzina Tumiłowicz do X pokolenia (t.j. dwa pokolenia po Kazimierzu i Eliaszu) uzyskała potwierdzenie szlachectwa dekretem Senatu z 17.12.1859.
-:
+Potomkowie rodziny mieszkają obecnie nie tylko w Polsce, ale także w Australii, Białorusi, Brazylii, Kanadzie, Litwie, Łotwie, Rosji i USA.
-* Zabierzowscy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w Królestwie Polskim w latach 1842-1850, byli to: Antoni, Franciszek i Ignacy, synowie Sebastiana Zabierzowskiego oraz Ignacy Wiktor, syn Tomasza Zabierzowskiego. W Królestwie Galicji przedstawiciele tej rodziny wylegitymowali się z herbem Ostoja w latach 1782- 1889, byli to: Stanisław Zabierzowski, Franciszek Zabierzowski, Józef Apolinary, syn Franciszka, Stanisław Hipolit, syn Józefa Apolinarego Zabierzowskiego oraz Eugeniusz Ferdynand, syn Stanisława Hipolita Zabierzowskiego. W Imperium Rosyjskim, w Guberni Wołyńskiej wylegitymowali się ze szlachectwa w 1802 r. Zabierzewscy herbu Ostoja: Józef i Antoni, synowie Stanisława Zabierzewskiego.
 <gallery>
-Plik:Zabierzowski świadectwo 3 copy.png|Świadectwo szlachectwa rodziny Zabierzewskich z rysunkiem herbu Ostoja, zbiory prywatne.
+Plik:NIAB LA 319 2 3293 308 copy.jpg
-Plik:CPAHU Zabierzowski 006.jpg|Drzewo genealogiczne Zabierzewskich h. Ostoja pochodzące z dokumentów wywodowych, zbiory CPAHU.
+Plik:Rodzina Tumilowicz - wywód 1802 str1.JPG
-Plik:CPAHU Zabierzowski 007 drzewo.jpg|Drzewo genealogiczne Zabierzewskich h. Ostoja pochodzące z dokumentów wywodowych, zbiory CPAHU.
+Plik:Rodzina Tumilowicz - wywód 1802 str2.JPG
+Plik:Rodzina Tumilowicz - wywód 1802 str3.JPG
+Plik:Tumiłowicz przodkowie.JPG
 </gallery>
-==Znani przedstawiciele rodziny Zabierzowskich==
+Dokumenty wywodowe Tumiłowiczów.
-* '''Piotr Gniady z Zabierzowa''' (zm. 1502) –  podstarości krakowski (1477-1479) i (1480-1481), burgrabia krakowski (1483-1495), starosta zamku Golesz (1486), starosta muszyński (1498), kasztelan czechowski (1498-1502), marszałek dworu kardynała Fryderyka Jagiellończyka (1495-1498)<sup>3</sup>.
+==Znani przedstawiciele rodziny Tumiłowiczów==
-* '''Stanisław Gniady z Zabierzowa''' (zm. po 1518) – skarbnik królowej Barbary.
-* '''Jan Gniady z Zabierzowa''' (zm. 1525) – burgrabia krakowski, cześnik łęczycki, pokojowiec Jana Olbrachta.
+Poniżej prezentowana jest lista znanych członków rodziny (wg strony internetowej Tumiłowiczów i innych informacji w XVII/XVIII stuleciu)
-* '''Andrzej Gniady z Zabierzowa''' (zm. 1541) – opat [https://pl.wikipedia.org/wiki/Klasztor_Benedyktyn%C3%B3w_w_Or%C5%82owej orłowski] (1511-1526) i [https://pl.wikipedia.org/wiki/Opactwo_Benedyktyn%C3%B3w_w_Ty%C5%84cu tyniecki] (1526-1541).
-* '''Wojciech Zabierzowski''' (zm. 1647) – pisarz skarbu koronnego, komornik ziemski pilzneński, dziedzic dóbr ziemskich w Oleksińcach.
+* '''Marcin Tumiłowicz''' (XV w.) – protoplasta rodziny, porucznik armii koronnej, właściciel dóbr ziemskich we wsi Skorodno.
-* '''Franciszek Zabierzowski''' (zm. po 1804) – szambelan JKM Stanisława Augusta Poniatowskiego.
+* '''Tadeusz Tumiłowicz''' (ok. 1590-1660) – podczaszy smoleński, zarządca majątku Hodolewszczyzna w pow. grodzieńskim (być może chodzi o Godlewszczyznę w pow. nowogrodzkim?).
-* '''Aleksander Zabierzowski''' (zm. 1870) – urzędnik Królestwa Polskiego (1854-1857), budowniczy pow. krasnostawskiego.
+* '''Bazyli Tumiłowicz''' (zm. po 1696) – właściciel Hodolewszczyzny (od 1688) oraz zaścianka Świeparadowszczyzna w pow. nowogródzkim (od 1696).
-* '''Ignacy Ostoja-Zabierzewski''' (1822-1882) – c. k. komisarz powiatowy.
+* '''Józef Tumiłowicz''' (zm. po 1779) – właściciel majątku w Łoszycy w pow. mińskim (do 1779) oraz Holbowszczyzny (od 1761).
-* '''August Zabierzowski''' (zm. 1883) – urzędnik Królestwa Polskiego, podpisarz w Sądzie Apelacyjnym Królestwa Polskiego (1859-1864), pisarz w Trybunale Handlowym w Warszawie (1865-1866), adwokat.
+* '''Jan Tumiłowicz''' (1675–1730) – właściciel majątków Żyżma, Gimbuty, Melenkowszczyzna w pow. lidzkim (od 1707).
-* '''Stanisław Hipolit Zabierzowski''' (zm. po 1889) – rządca dóbr w Żmigrodzie.
+* '''Leon Tumiłowicz''' (zm. przed 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy (do 1779), wojski miński, otrzymał przywileje generalskie.
-* '''Zygmunt Zabierzowski''' (zm. 1917) – urzędnik kolei warszawsko-wiedeńskiej.
+* '''Andrzej Tumiłowicz''' (ur. 1725) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777).
+* '''Diamenty Tumiłowicz''' (1732–1781) – współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777).
+* '''Kazimierz Tumiłowicz''' (zm. przed 1752) – rotmistrz JKM (od 1778).
+* '''Eliasz Tumiłowicz''' (ur. 1758) – właściciel majątku w Borsukowej Grzędzie.
+* '''Józef Tumiłowicz''' (1900–1999) – inż. leśnik, mąż Julii ks. Massalskiej h. własnego.
 <gallery>
-Plik:Zamek Golesz Krajowice litografia Maciej Stęczyński 1847.jpg|Ruiny zamku Golesz, którego starostą był w XV w. Piotr Gniady z Zabierzowa h. Ostoja. Rys. M. B. Stęczyński (1847).
-Plik:Wisłocki Opactwo w Tyńcu BN.jpg|Opactwo w Tyńcu zarządzane przez Andrzeja Gniadego z Zabierzowa h. Ostoja w latach 1526-1541. Fot. A. Wisłocki, zbiory BN.
-Plik:Ignacy Zabierzewski klepsydra BJ.jpg|Klepsydra Ignacego Zabierzewskiego h. Ostoja, zbiory BJ.
 </gallery>
-==Majątki ziemskie Zabierzowskich==
+==Majątki ziemskie Tumiłowiczów==
-[https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzci%C4%99cice Krzcięcice], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Zabierz%C3%B3w_Boche%C5%84ski Zabierzów], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzecz%C3%B3w_(powiat_boche%C5%84ski) Krzeczów – tenuta], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ksi%C4%85%C5%BCnice_(wojew%C3%B3dztwo_ma%C5%82opolskie) Książnice], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostr%C3%B3w_Szlachecki Ostrów], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Bogucice_(wojew%C3%B3dztwo_ma%C5%82opolskie) Bogucice], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Tynica Tynica], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Oleksi%C5%84ce Oleksińce Szlacheckie], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Gorzejowa Gorzejowa], [https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%BBar%C3%B3wka_(wojew%C3%B3dztwo_podkarpackie) Żarówka].
+Skorodno, Hodolewszczyzna (Godlewszczyzna?), Świeparadowszczyzna, [https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0%BE%D1%88%D0%B8%D1%86%D0%B0_(%D0%9C%D0%B8%D0%BD%D1%81%D0%BA) Łoszyca], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Horbowszczyzna Holbowszczyzna], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Swierynowo Świrynowo], Żyżma, [https://pl.wikipedia.org/wiki/Gimbuty Gimbuty], Melenkowszczyzna, Borsukowa Grzęda.
 <gallery>
@@ Linia 48: / Linia 51: @@
 ==Przypisy==
-<br><small>1. ''Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu'', Kraków, część III, . 321 (hasło: Książnice).</small>
+<br><small>1. Wg autora strony Tumiłowiczów (Ints'a Tumilovicsa) były trudności z odczytaniem w tekście rękopisu dokumentu roku nadania (1432 czy 1492).</small>
-<br><small>2. ''Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu'', Kraków, część III, s. 188 (hasło: Krzeczów – tenuta).</small>
-<br><small>3. ''Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu'', Kraków, część V, s. 105 (hasło: Muszyna).</small>
-==Bibliografia==
-* K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', (wyd.) J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV, s. 153, t. X, s. 8.
-* S. Uruski, ''Herbarz szlachty polskiej'', Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 206.
-* A. Boniecki, ''Herbarz Polski'', Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 129-130.
-* ''Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej'', Lwów 1857, s. 287.
-* E. Sęczys, ''Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861'', Warszawa 2007, s. 801-802.
-* O. Chorowiec, ''Herbarz szlachty wołyńskiej'', Radom 2012–2018, t. III, s. 441.
-* ''Polski Słownik Biograficzny'', t. VIII, s. 140.
-* A. Kulecka, ''Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów'', Warszawa 2019, s. 3373.
-* Według strony internetowej rodziny Tumiłowicz (http://home.mira.net/~larat/ - strona obecnie nieaktywna, patrz [https://web.archive.org/web/20180830185837/http://home.mira.net/~larat/ archive]) protoplastą rodziny był Marcin, porucznik armii koronnej, który otrzymał od króla za zasługi wojenne tytuł szlachecki i 20 włók ziemi w Skorodno w obwodzie czernihowskim (1432 lub 1492). Wg ww. strony internetowej i innych informacji w XVII/XVIII stuleciu członkami rodziny m.in. byli:
-- Tadeusz, podczaszy smoleński, zarządca majątku Hodolewszczyzna (Godlewszczyzna?) w pow. grodzieńskim,
-- Bazyli (1635 – po 1696) z Hodolewszczyzny, właściciel Hodolewszczyzny (od 1688) oraz zaścianka Świeparadoszczyzna w pow. nowogródzkim (od 1696),
-- Józef (po 1665 – po 1779) z Hodolewszczyzny, z synami właściciel majątku w Łoszycy w pow. mińskim (do 1779) oraz Holbowszczyzny (od 1761),
-- Jan (1675 - 1730) z Hodolewszczyzny, właściciel majątków Żyżma-Gimbuty-Melenkowszczyzna w pow. lidzkim (od 1707),
-- Leon (przed 1725) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy (do 1779), wojski miński, otrzymał przywileje generalskie,
-- Andrzej (1725 - ?) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777),
-- Diamenty (1732 - 1781) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777),
-- Kazimierz (przed 1752) z Łoszycy, rotmistrz JKM (od 1778),
-- Eliasz (1758 - po 1808) z Łoszycy, właściciel majątku w Borsukowej Grzędzie.
-Na podstawie wniosku DDS Mińsk z 27.11.1802 rodzina Tumiłowicz do X pokolenia (t.j. dwa pokolenia po Kazimierzu i Eliaszu) uzyskała potwierdzenie szlachectwa dekretem Senatu z 17.12.1859.
-Potomkowie rodziny mieszkają obecnie nie tylko w Polsce, ale także w Australii, Białorusi, Brazylii, Kanadzie, Litwie, Łotwie, Rosji i USA.
-     */ wg autora ww. strony Tumiłowiczów (Ints'a Tumilovicsa) były trudności z odczytaniem
+==Źródła i literatura==
-        w tekście rękopisu dokumentu roku nadania(1432 czy 1492),
+* NIAB, 319/2/3293, k. 308 (drzewo genealogiczne Tumiłowiczów h. Ostoja), 715–719 (genealogia rodziny Tumiłowiczów h. Ostoja).
-        a rok 1432 jest mało prawdopodobny
+* T. Lenczewski, ''Genealogie rodów utytułowanych w Polsce'', ADIUTOR 1996, s. 63.
+* M. K. Pawlikowski, ''Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego'', Wydawnictwo CZAS, Wilno, s. 71-76.
+* M. J. Minakowski, ''Wielka Genealogia Minakowskiego'', strona internetowa: [https://wielcy.pl/ Wielcy.pl].
+* Strona internetowa Tumiłowiczów: (http://home.mira.net/~larat/ - strona obecnie nieaktywna, patrz: [https://web.archive.org/web/20180830185837/http://home.mira.net/~larat/ archive]).