Historia rodziny Tumiłowiczów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 44: Linia 44:
  
 
     */ wg autora ww. strony Tumiłowiczów (Ints'a Tumilovicsa) były trudności z odczytaniem  
 
     */ wg autora ww. strony Tumiłowiczów (Ints'a Tumilovicsa) były trudności z odczytaniem  
         w tekście rękopisu dokumentu roku nadania(1432 czy 1492),  
+
         w tekście rękopisu dokumentu roku nadania(1432 czy 1492), a rok 1432 jest mało prawdopodobny
        a rok 1432 jest mało prawdopodobny
 

Wersja z 09:24, 30 lip 2024

English flag.png

Zabierzewski Ostoja copy.jpg

Tumiłowicz – polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Historia rodziny

  • Tumiłowicz

Znani przedstawiciele rodziny Tumiłowiczów

Majątki ziemskie Zabierzowskich

Bibliografia

  • M. K. Pawlikowski, Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego, Wydawnictwo CZAS, Wilno, s. 71-76.
  • Strona internetowa Tumiłowiczów (http://home.mira.net/~larat/ - strona obecnie nieaktywna, patrz archive) – wg tej strony internetowej protoplastą rodziny był Marcin, porucznik armii koronnej, który otrzymał od króla za zasługi wojenne tytuł szlachecki i 20 włók ziemi w Skorodno w obwodzie czernihowskim (1432 lub 1492). Wg ww. strony internetowej i innych informacji w XVII/XVIII stuleciu członkami rodziny m.in. byli:

Tadeusz, podczaszy smoleński, zarządca majątku Hodolewszczyzna (Godlewszczyzna?) w pow. grodzieńskim, Bazyli (zm. po 1696) z Hodolewszczyzny, właściciel Hodolewszczyzny (od 1688) oraz zaścianka Świeparadoszczyzna w pow. nowogródzkim (od 1696), Józef (zm. po 1779) z Hodolewszczyzny, z synami właściciel majątku w Łoszycy w pow. mińskim (do 1779) oraz Holbowszczyzny (od 1761), Jan (1675–1730) z Hodolewszczyzny, właściciel majątków Żyżma-Gimbuty-Melenkowszczyzna w pow. lidzkim (od 1707), Leon (zm. przed 1725) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy (do 1779), wojski miński, otrzymał przywileje generalskie, Andrzej (ur. 1725) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777), Diamenty (1732–1781) z Hodolewszczyzny, współwłaściciel majątku w Łoszycy, porucznik armii koronnej (od 1777), Kazimierz (zm. przed 1752) z Łoszycy, rotmistrz JKM (od 1778), Eliasz (ur. 1758) z Łoszycy, właściciel majątku w Borsukowej Grzędzie. Na podstawie wniosku DDS Mińsk z 27.11.1802 rodzina Tumiłowicz do X pokolenia (t.j. dwa pokolenia po Kazimierzu i Eliaszu) uzyskała potwierdzenie szlachectwa dekretem Senatu z 17.12.1859. Potomkowie rodziny mieszkają obecnie nie tylko w Polsce, ale także w Australii, Białorusi, Brazylii, Kanadzie, Litwie, Łotwie, Rosji i USA.

    */ wg autora ww. strony Tumiłowiczów (Ints'a Tumilovicsa) były trudności z odczytaniem 
       w tekście rękopisu dokumentu roku nadania(1432 czy 1492), a rok 1432 jest mało prawdopodobny