Historia rodziny Chrząstowskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 12 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 15: Linia 15:
 
==Znani przedstawiciele rodziny Chrząstowskich==
 
==Znani przedstawiciele rodziny Chrząstowskich==
  
* '''Kazimierz Samuel Chrząstowski''' (zm. po 1687) - podstoli czernihowski, podpułkownik piechoty.
+
* '''Kazimierz Samuel Chrząstowski''' (zm. po 1675) - podpułkownik piechoty. W latach 1673-1675 był dowódcą regimentu piechoty Aleksandra Ludwika Niezabitowskiego, kasztelana bełskiego. Brał udział m.in. w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Chocimiem_(1673) bitwie pod Chocimiem].  
 
:
 
:
* '''Kazimierz Chrząstowski''' (zm. po 1696) - podstoli czernihowski, porucznik jazdy. Był dowódcą [https://pl.wikipedia.org/wiki/Chor%C4%85giew_husarska_koronna_Feliksa_Kazimierza_Potockiego chorągwi husarskiej koronnej Feliksa Kazimierza Potockiego], wojewody krakowskiego.  
+
* '''Kazimierz Chrząstowski''' (zm. po 1696) - podstoli czernihowski, porucznik jazdy. Był jednym z dowódców [https://pl.wikipedia.org/wiki/Chor%C4%85giew_husarska_koronna_Feliksa_Kazimierza_Potockiego chorągwi husarskiej koronnej Feliksa Kazimierza Potockiego], wojewody krakowskiego.  
 
:
 
:
 
* '''Stanisław Chrząstowski''' (zm. po 1727) - łowczy różański, podstoli nurski.
 
* '''Stanisław Chrząstowski''' (zm. po 1727) - łowczy różański, podstoli nurski.
 +
:
 +
* '''Jan Chrząstowski''' (zm. po 1764)) - skarbnik czernichowski.
 
:
 
:
 
* '''Franciszek Chrząstowski''' (zm. 1786) - subdelegat grodzki radomski, zarządca dóbr biskupich w kluczu [https://pl.wikipedia.org/wiki/I%C5%82%C5%BCa iłżeckim], posiadacz wójtostwa w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Seredzice Seredzicach]. Jego małżonką była Franciszka Kwiatkowska.
 
* '''Franciszek Chrząstowski''' (zm. 1786) - subdelegat grodzki radomski, zarządca dóbr biskupich w kluczu [https://pl.wikipedia.org/wiki/I%C5%82%C5%BCa iłżeckim], posiadacz wójtostwa w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Seredzice Seredzicach]. Jego małżonką była Franciszka Kwiatkowska.
Linia 31: Linia 33:
 
* '''Eugeniusz Chrząstowski''' (1818-1851) - dziennikarz, spiskowiec, założyciel [https://pl.wikipedia.org/wiki/M%C5%82oda_Sarmacja Młodej Sarmacji]. Był członkiem tajnego [https://pl.wikipedia.org/wiki/Stowarzyszenie_Ludu_Polskiego Stowarzyszenia Ludu Polskiego]. W roku 1840 został aresztowany przez władze austriackie i pięć lat później skazany na karę śmierci. W roku 1848 amnestionowany. Wydawał we Lwowie pismo ''Postęp''. Od czerwca 1849 roku kierował administracją i drukarnią nowo założonego dziennika ''Czas'' w Krakowie.
 
* '''Eugeniusz Chrząstowski''' (1818-1851) - dziennikarz, spiskowiec, założyciel [https://pl.wikipedia.org/wiki/M%C5%82oda_Sarmacja Młodej Sarmacji]. Był członkiem tajnego [https://pl.wikipedia.org/wiki/Stowarzyszenie_Ludu_Polskiego Stowarzyszenia Ludu Polskiego]. W roku 1840 został aresztowany przez władze austriackie i pięć lat później skazany na karę śmierci. W roku 1848 amnestionowany. Wydawał we Lwowie pismo ''Postęp''. Od czerwca 1849 roku kierował administracją i drukarnią nowo założonego dziennika ''Czas'' w Krakowie.
 
:
 
:
* '''Franciszek Ostoja-Chrząstowski''' (1870–1919) - artysta plastyk, malarz, projektant mebli, nauczyciel szkoły realnej we Lwowie i profesor gimnazjum w Drohobyczu. Studiował w c.k. Szkole Przemysłu Artystycznego w Wiedniu. Był synem poczmistrza i pisarza gminnego Teofila Chrząstowskiego i Praksedy z Kaczyńskich. Jego dziadkami po mieczu byli Mikołaj Chrząstowski i Małgorzata Popiel. W sierpniu 1903 roku zawarł związek małżeński z Władysławą Hampel.
+
* '''Franciszek Ostoja-Chrząstowski''' (1870–1919) - artysta plastyk, malarz, projektant mebli, nauczyciel szkoły realnej we Lwowie i profesor gimnazjum w Drohobyczu. Studiował w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Uniwersytet_Sztuki_Stosowanej_w_Wiedniu Cesarsko-Królewskiej Szkole Rzemiosła Artystycznego w Wiedniu]. Był synem poczmistrza i pisarza gminnego Teofila Chrząstowskiego i Praksedy z Kaczyńskich. Jego dziadkami po mieczu byli Mikołaj Chrząstowski i Małgorzata Popiel. W sierpniu 1903 roku zawarł związek małżeński z Władysławą Hampel.
  
 
<gallery>
 
<gallery>
Linia 51: Linia 53:
 
</gallery>
 
</gallery>
  
==Źródła i literatura==
+
==Bibliografia==
 
* K. Niesiecki, ''Herbarz Polski'', wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III s. 95.
 
* K. Niesiecki, ''Herbarz Polski'', wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III s. 95.
 
* A. Boniecki, ''Herbarz Polski'', Warszawa 1889-1913, t. III, s. 113-114; t. XIII, s. 185.
 
* A. Boniecki, ''Herbarz Polski'', Warszawa 1889-1913, t. III, s. 113-114; t. XIII, s. 185.

Aktualna wersja na dzień 06:18, 23 cze 2023

English flag.png

Ostoja wyciety.jpg

Chrząstowski - polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców).

Historia rodziny

Wieś gniazdowa Chrząstowskich herbu Ostoja nie jest znana. Według Kaspra Niesieckiego osiedleni byli w Rawskiem województwie. W „Herbarzu polskim” Adama Bonieckiego czytamy, że Ostojowie Chrząstowscy wywodzą się z Chrząstowa w województwie sieradzkim, powiecie radomskim (radomszczańskim). Seweryn hr. Uruski w „Rodzinie. Herbarzu szlachty polskiej” odnotował za Bonieckim, że Chrząstowscy wzięli nazwisko od wsi Chrząstowa w wojew. sieradzkim. Na terenie dawnego województwa sieradzkiego znana jest tylko miejscowość Chrząstawa. Była to jednak własność królewska a nie szlachecka.

Członkowie rodziny Chrząstowskich wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja.

W Królestwie Polskim, w roku 1848 dowiedli pochodzenia szlacheckiego i zostali zapisani do Księgi Szlachty Guberni Lubelskiej Kazimierz Jan Wojciech, Mieczysław Julian August, Stanisław Teodor Andrzej, Wacław Tomasz Adam i Zdzisław Mateusz, synowie Adama i Marianny z Behrendsów (Berendtsów), wnukowie Wojciecha, prawnukowie Franciszka, subdelegata grodzkiego radomskiego.

W Galicji, w roku 1809 dowiódł swego pochodzenia szlacheckiego Piotr Chrząstowski. Według Bonieckiego był on synem Andrzeja (współwłaściciela dóbr ziemskich w Burzynie) i Marianny z Kraśnickich, wnukiem Stanisława.

Znani przedstawiciele rodziny Chrząstowskich

  • Kazimierz Samuel Chrząstowski (zm. po 1675) - podpułkownik piechoty. W latach 1673-1675 był dowódcą regimentu piechoty Aleksandra Ludwika Niezabitowskiego, kasztelana bełskiego. Brał udział m.in. w bitwie pod Chocimiem.
  • Stanisław Chrząstowski (zm. po 1727) - łowczy różański, podstoli nurski.
  • Jan Chrząstowski (zm. po 1764)) - skarbnik czernichowski.
  • Franciszek Chrząstowski (zm. 1786) - subdelegat grodzki radomski, zarządca dóbr biskupich w kluczu iłżeckim, posiadacz wójtostwa w Seredzicach. Jego małżonką była Franciszka Kwiatkowska.
  • Wojciech Chrząstowski (zm. 1830) - posesor (dzierżawca) dóbr Tatary i Dziesiąta (dziś są to dzielnice Lublina). Był synem Franciszka i Franciszki z Kwiatkowskich. Jego małżonką była Salomea z Düperów.
  • Adam Aleksander Teodor Jan Nepomucen Chrząstowski (1800-1847) - zarządca dóbr ziemskich w Ordynacji Zamojskich (zarządzał kluczami majątków - tomaszowskim i szczebrzeszyńskim). Był synem Wojciecha i Salomei z Düperów. Jego małżonką była Marianna z Behrendsów (Berendtsów). Synowie Adama i Marianny z Behrendsów małżonków Chrząstowskich w roku 1848 dowiedli, że są szlachcicami herbu Ostoja i zostali zapisani do Księgi Szlachty Guberni Lubelskiej.
  • Ludwik Joachim Chrząstowski (ur. 1803) - powstaniec listopadowy, porucznik 4. ppl Królestwa Polskiego. Był synem Wojciecha i Salomei z Düperów.
  • Eugeniusz Chrząstowski (1818-1851) - dziennikarz, spiskowiec, założyciel Młodej Sarmacji. Był członkiem tajnego Stowarzyszenia Ludu Polskiego. W roku 1840 został aresztowany przez władze austriackie i pięć lat później skazany na karę śmierci. W roku 1848 amnestionowany. Wydawał we Lwowie pismo Postęp. Od czerwca 1849 roku kierował administracją i drukarnią nowo założonego dziennika Czas w Krakowie.
  • Franciszek Ostoja-Chrząstowski (1870–1919) - artysta plastyk, malarz, projektant mebli, nauczyciel szkoły realnej we Lwowie i profesor gimnazjum w Drohobyczu. Studiował w Cesarsko-Królewskiej Szkole Rzemiosła Artystycznego w Wiedniu. Był synem poczmistrza i pisarza gminnego Teofila Chrząstowskiego i Praksedy z Kaczyńskich. Jego dziadkami po mieczu byli Mikołaj Chrząstowski i Małgorzata Popiel. W sierpniu 1903 roku zawarł związek małżeński z Władysławą Hampel.

Majątki ziemskie Chrząstowskich

Wójtostwo w Seredzicach, Burzyn.

Bibliografia

  • K. Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III s. 95.
  • A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. III, s. 113-114; t. XIII, s. 185.
  • S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. II, s. 273.
  • E. Sęczys, Szlachta guberni augustowskiej, lubelskiej i radomskiej wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, Warszawa 2018, s. 66.
  • E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, Warszawa 2007, s. 91.
  • Polski Słownik Biograficzny, t. III, s. 472-473.
  • Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej, KAW (wyd.), Kraków 1988, s. 36.
  • Urzędnicy województw kijowskiego i czernihowskiego XV-XVIII wieku. Spisy, (praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego), Kórnik 2002, s. 259.
  • A. Jankowska-Marzec, Historia jednej rodziny. Chłopomańskie fascynacje Chrząstowskich, [w:] Pany chłopy, chłopy pany, red. W. Szymański, M. Ujma, Nowy Sącz 2016, s. 38–51.
  • Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. Tom I.—Rok 1908/9, Lwów 1910, s. 30.
  • Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanisława Augusta roku 1764, najjaśniejszych królów polskich, wielkich książąt litewskich, it.d., it.d., it.d, O. Pietruski (oprac.), Lwów 1845, s. 49.
  • M. Wagner, Słownik biograficzny oficerów polskich drugiej połowy XVII wieku, Oświęcim 2014-2018, t. I, s. 51; t. III, s. 35-36.
  • R. Bielecki, Słownik biograficzny oficerów Powstania Listopadowego, Warszawa 1995, t. I, s. 305.
  • M. Kozdrach, Nekropolia Kochanowskich? Osiemnastowieczne pochówki w kaplicach zwoleńskiego kościoła w świetle metryk parafialnych, [w:] Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, nr 70/2/2022, s. 218.
  • R. Bender, Kształtowanie się środowiska urzędniczego w Ordynacji Zamoyskiej w XIX wieku, [w:] Roczniki Humanistyczne, t. XXVI, nr 2, s. 81-120.