Historia rodziny Dubikowskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 42: Linia 42:
 
* J. Ciechanowicz, ''Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego'', Rzeszów 2001, t. III, s. 203.
 
* J. Ciechanowicz, ''Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego'', Rzeszów 2001, t. III, s. 203.
 
* J. Tyszkiewicz, ''Histoire du 17-me Regt de Cavalerie Polonaise. (Lanciers du C - te Michel Tyszkiewicz) 1812 - 1815'', Kraków 1904, s. 68.
 
* J. Tyszkiewicz, ''Histoire du 17-me Regt de Cavalerie Polonaise. (Lanciers du C - te Michel Tyszkiewicz) 1812 - 1815'', Kraków 1904, s. 68.
 +
* ''Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego Spisy. Tom V. Ziemia połocka i województwo połockie XIV-XVIII wiek'', praca zbiorowa pod red. H. Lulewicza, Warszawa 2018, s. 226.

Wersja z 05:24, 10 maj 2023

Ostoja wyciety.jpg

English flag.png

Dubikowski (także Dubiejkowski) - odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z Dubików (obecnie część wsi Futory) w dawnym województwie ruskim.

Historia rodziny

Znani przedstawiciele rodziny Dubikowskich

  • Samuel Dubikowski (zm. w XVII w.) - za zasługi wojenne otrzymał od króla Zygmunta III Wazy osiem włók ziemi w Uroczysku Pawłowskim alias Broniuszy położonych w województwie nowogrodzkim.
  • Jan Dubikowski (zm. po 1815) – kawalerzysta 17 pułku ułanów (hr. Michała Tyszkiewicza) armii Księstwa Warszawskiego.

Majątki ziemskie Dubikowskich

Dubiki (obecnie część wsi Futory),

Linki zewnętrzne

Źródła i literatura

  • I. Mytnik, Słownik historyczno-etymologiczny antroponimów ziemi Chełmskiej (XVI-XVII wiek), Warszawa 2017, s. 85.
  • J. S. Hlinski (i in.), Herbarz szlachty białoruskiej, t. V, Mińsk 2018, s. 563.
  • CDIAK, Sprawa pochodzenia rodu Dubikowskich, zesp. 481, inw. 3, spr. 1185.
  • J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego, Rzeszów 2001, t. III, s. 203.
  • J. Tyszkiewicz, Histoire du 17-me Regt de Cavalerie Polonaise. (Lanciers du C - te Michel Tyszkiewicz) 1812 - 1815, Kraków 1904, s. 68.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego Spisy. Tom V. Ziemia połocka i województwo połockie XIV-XVIII wiek, praca zbiorowa pod red. H. Lulewicza, Warszawa 2018, s. 226.