Historia rodziny Chyżyńskich: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 24: | Linia 24: | ||
* [https://pl.wikipedia.org/wiki/Chy%C5%BCyny Chyżyny] w ziemi czerskiej, [https://pl.wikipedia.org/wiki/Zahacie_(wojew%C3%B3dztwo_lubelskie) Zahacie] (dawniej Zagacie). | * [https://pl.wikipedia.org/wiki/Chy%C5%BCyny Chyżyny] w ziemi czerskiej, [https://pl.wikipedia.org/wiki/Zahacie_(wojew%C3%B3dztwo_lubelskie) Zahacie] (dawniej Zagacie). | ||
+ | |||
+ | ==Linki zewnętrzne== | ||
==Źródła i literatura== | ==Źródła i literatura== |
Wersja z 11:19, 20 kwi 2023
Chyżyński (także Chiżyński, Chiziński) - odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców).
Historia rodziny
Według autorów Polskiej encyklopedii szlacheckiej Chyżyńscy v. Chizińscy wywodzą się z Chyżyn w ziemi czerskiej. Bartosz Paprocki widział Chizińskich rozrodzonych w ziemi ciechanowskiej. Adam Boniecki i Seweryn hr. Uruski wspominali Chiżyńskich, którzy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w dawnej guberni podolskiej w 1834 roku. Uruski wymienił protoplastę Chiżyńskich z Podola - Grzegorza Chiżyńskkiego, posiadacza majątku na Podolu w 1720 roku, który miał syna Sebastiana.
W roku 1802 wylegitymował się ze szlachectwa z herbem Ostoja w guberni wołyńskiej Jan Chiżyński, ziemianin powiatu nowogrodzkiego, syn Jana i Anny z Wolańskich, wnuk Sebastiana i Zofii z Robaczyńskich.
Znani przedstawiciele rodziny Chyżyńskich
- Antoni Chiżyński (1811-1886) - powstaniec listopadowy, poseł na sejm pruski, działacz społeczny.
- Kazimierz Antoni Zdzisław Chiżyński (ur. ok. 1873) - właściciel folwarku Zagacie. Był synem Walentego Polikarpa, ziemianina i Franciszki z Piotrowskich.
- Helena z Tchorznickich Chyżyńska (1878-1943) - znana i ceniona powieściopisarka, autorka romansów (m.in. Trędowatej). Była małżonką Władysława Chyżyńskiego, syna Walentego Polikarpa i Franciszki z Piotrowskich.
Majątki ziemskie Chyżyńskich
Linki zewnętrzne
Źródła i literatura
- B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego, Kraków 1858, s. 367-373.
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III, s. 103; t. XI, s. 75.
- A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. II, s. 372.
- S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. II, s. 170.
- Polska encyklopedia szlachecka, t. IV, s. 378.
- Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka, PAN.
- Polski Słownik Biograficzny, t. III, s. 291.