Historia rodziny Chyżyńskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 15: Linia 15:
 
==Majątki ziemskie Chyżyńskich==
 
==Majątki ziemskie Chyżyńskich==
  
* [https://pl.wikipedia.org/wiki/Chy%C5%BCyny Chyżyny] w ziemi czerskiej, [https://pl.wikipedia.org/wiki/Zahacie_(wojew%C3%B3dztwo_lubelskie) Zahacie (dawniej Zagacie)].
+
* [https://pl.wikipedia.org/wiki/Chy%C5%BCyny Chyżyny] w ziemi czerskiej, [https://pl.wikipedia.org/wiki/Zahacie_(wojew%C3%B3dztwo_lubelskie) Zahacie] (dawniej Zagacie).
  
 
==Bibligrafia==
 
==Bibligrafia==

Wersja z 09:47, 20 kwi 2023

Ostoja wyciety.jpg

English flag.png

Chyżyński (także Chiżyński, Chiziński) - odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców).

Historia rodziny

Według autorów Polskiej encyklopedii szlacheckiej Chyżyńscy v. Chizińscy wywodzą się z Chyżyn w ziemi czerskiej. Bartosz Paprocki widział Chizińskich rozrodzonych w ziemi ciechanowskiej. Adam Boniecki i Seweryn hr. Uruski wspominali Chiżyńskich, którzy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w dawnej guberni podolskiej w 1834 roku. Uruski wymienił protoplastę Chiżyńskich z Podola - Grzegorza Chiżyńskkiego, posiadacza majątku na Podolu w 1720 roku.

Znani przedstawiciele rodziny Chyżyńskich

  • Antoni Chiżyński (1811-1886) - powstaniec listopadowy, poseł na sejm pruski, działacz społeczny.
  • Helena z Tchorznickich Chyżyńska - znana i ceniona powieściopisarka, autorka romansów (m.in. Trędowatej). Była małżonką Władysława Chyżyńskiego, syna Walentego Polikarpa i Franciszki z Piotrowskich.

Majątki ziemskie Chyżyńskich

Bibligrafia

  • B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego, Kraków 1858, s. 367-373.
  • K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III, s. 103; t. XI, s. 75.
  • A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. II, s. 372.
  • S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. II, s. 170.
  • Polska encyklopedia szlachecka, t. IV, s. 378.
  • Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka, PAN.