Wybitni przedstawiciele Rodu Ostojów (Mościców): Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 40: Linia 40:
 
<br><small>1. ''Czcibor'' to staropolskie imię męskie, które oznacza walczącego o cześć, obrońcę czci lub tego, który czci walkę – H. Górny, ''Imię Cz(ś)cibor w polskiej antroponimii i toponimii'', Instytut Języka Polskiego PAN, (w:) „Onomastica”, LXI/2, 2017, s. 130.</small>
 
<br><small>1. ''Czcibor'' to staropolskie imię męskie, które oznacza walczącego o cześć, obrońcę czci lub tego, który czci walkę – H. Górny, ''Imię Cz(ś)cibor w polskiej antroponimii i toponimii'', Instytut Języka Polskiego PAN, (w:) „Onomastica”, LXI/2, 2017, s. 130.</small>
 
<br><small>2. R. Kalinowski, ''Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu'', (w:) „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, nowej serii”, t. XV (XXVI), Warszawa 2016, s. 6, 44.</small>
 
<br><small>2. R. Kalinowski, ''Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu'', (w:) „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, nowej serii”, t. XV (XXVI), Warszawa 2016, s. 6, 44.</small>
 +
 +
==Źródła i literatura==
 +
 +
* [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Wikipedia: ''Ród Ostojów (Mościców)'']

Wersja z 12:48, 16 kwi 2024

Ostoja wyciety.jpg

Lista zawiera wybitnych członków rodu heraldycznego Ostojów (Mościców), których biogramy znalazły swoje miejsce w wielu opracowaniach o charakterze encyklopedycznym.

XII w.

  • Cistebor (Cistibor, Czcibor1) (zm. ok. 1125) – rycerz, być może właściciel Ściborzyc, w 1110 r. ofiarował katedrze krakowskiej unum pallium. Prawdopodobnie jest przodkiem rodu Ostojów2.

XIII w.

XIV w.

XV w.

XVI w.

XVII w.

XVIII w.

XIX w.

XX w.

XXI w.

Przypisy


1. Czcibor to staropolskie imię męskie, które oznacza walczącego o cześć, obrońcę czci lub tego, który czci walkę – H. Górny, Imię Cz(ś)cibor w polskiej antroponimii i toponimii, Instytut Języka Polskiego PAN, (w:) „Onomastica”, LXI/2, 2017, s. 130.
2. R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, (w:) „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, nowej serii”, t. XV (XXVI), Warszawa 2016, s. 6, 44.

Źródła i literatura