Raczko Benigna

Benigna zd. Raczko z Puczyc (ok. 152-po 1581) po dziadku Jerzym Saczkowiczu i ojcu Pawle została właścicielką Turośni. Była zamężna co najmniej dwa razy. Pierwszym mężem był Daniel Dziadkowski, drugi raz była żoną marszałka litewskiego Macieja Jundziłła herbu Łabędź, a prawdopodobnie trzeci raz była żoną Kaspra Monwida Irzykowicza herbu Leliwa, który posłował na sejmie unii lubelskiej razem z dziadkiem Benigny, Jerzym Saczkowiczem. Należy przyjąć, że po śmierci syna z pierwszego małżeństwa, Andrzeja Jundziłła, któremu przekazała Turośń, ale który nie miał potomstwa, przekazała Turośń synowi z trzeciego małżeństwa - Przecławowi Monwidowi Irzykowiczowi, którego potomkowie byli późniejszymi właścicielami Turośni. Drugi jej mąż był potomkiem Jakuba Tabutowicza Raczko, z odrębnej rodziny Raczkowiczów i Jundziłłów herbu Łabędź, z których ci drudzy są też potomkami Jakuba (Jundziłła) Raczkowicza, syna ww. Jakuba Tabutowicza Raczko. Jakub Tabutowicz był właścicielem dóbr odziedziczonych po znanym bojarze Klausuciu, dworów Dzitwy i Wawierki w pow. lidzkim oraz Krzemienicy i Strubnicy. Po 1437 r. wielki książe litewski Zygmunt Kiejstutowicz lub jego syn Michał Zygmuntowicz nadał Jakubowi Tabutowiczowi Raczko puszczę nad rzeką Białą. Postawił on na terenach obecnego Białegostoku w latach 1447-50 pierwszy dwór na wzgórzu, który był zwany Białym Stokiem. Raczkowicze z tej rodziny wymarli ze względu na brak potomków męskich. Pozostali tylko Jundziłowie oraz Raczko-Massalscy, po ślubie Maryny, prawnuczki Jakuba Tabutowicza, z Hryhorykiem Massalskim herbu Ostoja. Rodzina Raczko-Massalski jest często mylona z rodziną Raczko herbu Ostoja, prawdopodobnie ze względu na ten sam herb.