Mikołaj ze Ściborza: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
(dodany artykuł) |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | Prawdopodobnie był synem Ścibora ze Ściborzyc a wnukiem [[Mikołaj ze Ściborzyc|Mikołaja ze Ściborzyc]]. Sprawował urząd chorążego inowrocławskiego. W roku 1311 występował jako świadek w dokumencie sprzedaży wsi „Samociąsko” cystersom z Byszewa. Był żonaty z Ludmiłą, córką sędziego inowrocławskiego Wincentego ze Smogorzewa herbu Leszczyc. Miał synów: [[Mościc ze | + | Prawdopodobnie był synem Ścibora ze Ściborzyc a wnukiem [[Mikołaj ze Ściborzyc|Mikołaja ze Ściborzyc]]. Sprawował urząd chorążego inowrocławskiego. W roku 1311 występował jako świadek w dokumencie sprzedaży wsi „Samociąsko” cystersom z Byszewa. Był żonaty z Ludmiłą, córką sędziego inowrocławskiego Wincentego ze Smogorzewa herbu Leszczyc. Miał synów: [[Mościc ze Ściborza|Mościca ze Ściborza]], Mikołaja i Ścibora. |
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
Wersja z 11:09, 15 kwi 2020
Mikołaj ze Ściborza ("de Czybore") herbu Ostoja – dziedzic i założyciel wsi Ściborze na Kujawach, chorąży inowrocławski.
Życiorys
Prawdopodobnie był synem Ścibora ze Ściborzyc a wnukiem Mikołaja ze Ściborzyc. Sprawował urząd chorążego inowrocławskiego. W roku 1311 występował jako świadek w dokumencie sprzedaży wsi „Samociąsko” cystersom z Byszewa. Był żonaty z Ludmiłą, córką sędziego inowrocławskiego Wincentego ze Smogorzewa herbu Leszczyc. Miał synów: Mościca ze Ściborza, Mikołaja i Ścibora.
Zobacz też
Bibliografia
- R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nowej serii, t. XV (XXVI), Warszawa 2016.
- J. Bieniak, Mościc ze Ściborza h. Mościc-Ostoja, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXII, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1977.