Marchocki Wojciech kasztelan sanocki 1780: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „link=Historia rodziny Marchocki |20px '''Marchocki Wojciech''' - kasztelan sanocki 1780 r., um. 1788 r.”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Button-flaga-polski.jpg|link=Historia rodziny Marchocki |20px]] | [[Plik:Button-flaga-polski.jpg|link=Historia rodziny Marchocki |20px]] | ||
| − | '''[[Marchocki|Marchocki Wojciech]]''' - kasztelan sanocki 1780 r., | + | '''[[Marchocki|Marchocki Wojciech]]''' - (zm. w marcu 1788) – podczaszy ruski[potrzebne źródło], trembowelski 1778, cześnik czerwonogródzki i chorąży znaku pancernego W. Ks. Lit., senator, kasztelan sanocki - (1779-1787), odznaczony Orderem Św. Stanisława. |
| + | |||
| + | Wojciech Marchocki pozbył się dóbr w 1772 r. Jako kasztelan sanocki, nabywszy w maju 1780 r. od Starzyńskich dobra Jarmolińskie zamieszkał w Malejowicach. | ||
| + | |||
| + | Był uczestnikiem spotkań literackich u baszy chocimskiego. W maju 1780 r. Wojciech Ścibor Marchocki, kasztelan sanocki ożenił się po raz drugi z Elżbietą Lenkiewicz (córką Jana Lenkiewicza Ipohorskiego - cześnika mozyrskiego. Dzieci swoich nie miał. Jako stryj wziął sierotę po zmarłym bracie Mikołaju Marchockim – mieczniku przemyskim, pod swoją opiekę i wraz z żoną zajął się wychowaniem, Jerzego Ignacego (1755-1827) -podolskim oryginałem, późniejszym inicjatorem reform gospodarczo-społecznych, w tzw. Państwie Mińkowieckim. | ||
| + | |||
| + | Będąc kasztelanem, został wyniesiony do godności senatora. Odznaczony został Orderem Św. Stanisława. Kasztelan sanocki, był na Podolu posiadaczem obszernych włości: Jarmolińce i Malejowice, gdzie był dwór z gustem uporządkowany, i tam gościł 10 listopada 1781 Króla Polski Stanisława Augusta jadącego do Kamieńca. | ||
Wersja z 21:10, 26 kwi 2014
Marchocki Wojciech - (zm. w marcu 1788) – podczaszy ruski[potrzebne źródło], trembowelski 1778, cześnik czerwonogródzki i chorąży znaku pancernego W. Ks. Lit., senator, kasztelan sanocki - (1779-1787), odznaczony Orderem Św. Stanisława.
Wojciech Marchocki pozbył się dóbr w 1772 r. Jako kasztelan sanocki, nabywszy w maju 1780 r. od Starzyńskich dobra Jarmolińskie zamieszkał w Malejowicach.
Był uczestnikiem spotkań literackich u baszy chocimskiego. W maju 1780 r. Wojciech Ścibor Marchocki, kasztelan sanocki ożenił się po raz drugi z Elżbietą Lenkiewicz (córką Jana Lenkiewicza Ipohorskiego - cześnika mozyrskiego. Dzieci swoich nie miał. Jako stryj wziął sierotę po zmarłym bracie Mikołaju Marchockim – mieczniku przemyskim, pod swoją opiekę i wraz z żoną zajął się wychowaniem, Jerzego Ignacego (1755-1827) -podolskim oryginałem, późniejszym inicjatorem reform gospodarczo-społecznych, w tzw. Państwie Mińkowieckim.
Będąc kasztelanem, został wyniesiony do godności senatora. Odznaczony został Orderem Św. Stanisława. Kasztelan sanocki, był na Podolu posiadaczem obszernych włości: Jarmolińce i Malejowice, gdzie był dwór z gustem uporządkowany, i tam gościł 10 listopada 1781 Króla Polski Stanisława Augusta jadącego do Kamieńca.