Tekst źródłowy strony Marchocki Klemens syn Anny Pieńkowskiej

[[Plik:Button-flaga-polski.jpg|link=Historia rodziny Marchocki |20px]]

'''Klemens Joachim Marchocki ''' syn '''[[Marchocki Krzysztof syn Antoniego 1767|Krzysztofa]]''' i '''[[Pieńkowska Anna żona Marchockiego Krzysztofa|Anny Pieńkowskiej]]''' . Dziedzic dóbr Królowa-Niwa , w pow. siedleckim, sędziego pokoju pow. siedleckiego 1862 r.

Właścicielami Krzeska i okolic pod nazwą Zawady - Zastawy byli hrabiowie Zawadzcy. Z niektórych dokumentów wynika, że jeden z nich, za czasów ostatnich Jagiellonów brał udział w wiely bitwach, sprowadzał jeńców o różnych narodowościach, których czynił robotnikami. Ludzie ci z czasem przyjęli wiarę katolicką. 
Mieli oni problem z wymową i zamiast "chrześcijanie" mówili "krzeszczykanie", stąd ich osadę nazwano Krzesko. 
Podczas wojen szwedzkich wyginął ród Zawadzkich i majątek przeszedł w ręce właścicieli Łukowa - Niemirów. 

Po śmierci Jana Niemira, zgodnie z jego ostatnią wolą, właścicielką majątku Krzesk została siostrzenica Amelia Ciałkowska, która w 1852 roku sprzedała go '''Klemensowi Ściborowi Marchockiemu''' za 400 tysięcy polskich złotych. 

Klemens Ścibor Marchocki przeniósł się do Krzeska z Kudelczyna w powiecie węgrowskim. Dokonał on wielu ulepszeń, co znacznie podwyższyło wartość majątku. Jego spadkobiercą na mocy ostatniej woli z 1881 roku został syn Michał, który z kolei przekazał go dzieciom: 
Zygmuntowi Klemesowi i Janinie Natalii. 

Grób Klemensa i Michała znajduję się w Zbuczynie. Janina zmarła w 1938 roku i została pochowana na cmentarzu w Krzesku. Ostatnim właścicielem majątku był Zygmunt Klemens, fundator kościoła w Krzesku. Został on aresztowany przez bolszewików jesienią 1939 roku. Zginął w obozie w Kozielsku.

W 1989 roku potomek dawnych właścicieli - Stanisław Ścibór Marchocki odkupił od Gminy Zbuczyn dwór wraz z parkiem.