Konstanty Iłowiecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
−
[[Plik:Button-flaga-polski.jpg|link=Historia rodziny Iłowiecki |20px]]
+
[[Plik:Ostoja wyciety.jpg|180px|right|]]
  
−
''' [[Konstanty|OPAT LĄDU KONSTANTY IŁOWIECKI]] '''  
+
'''Konstanty [[Iłowiecki]]''' (1709-1777) - opat lądzki, komisarz, wikariusz i wizytator generalny polskiej prowincji cysterskiej, przeor klasztoru w Wągrowcu.
  
−
Postać opata Lądu Konstantego Iłowieckiego nie jest, jak dotąd, w pełni opracowana biograficznie. Jedynie Encyklopedia Katolicka zamieszcza jego bardzo schematyczny biogram1. W niniejszym opracowaniu chciałbym przybliżyć
+
Konstanty Iłowiecki h. Ostoja urodził się 17 marca 1709 roku w Iłowcu, rodzicami jego byli Wojciech Iłowiecki i Zofia Rajska. Konstanty miał trzech braci: Jana, Jerzego i Franciszka. Konstanty Iłowiecki wstąpił do zakonu cystersów w 1727 roku w opactwie w Lądzie. W roku 1732 przyjął święcenia kapłańskie. Rok później został koadiutorem opata Lądu Mikołaja Antoniego Łukomskiego a następnie przeorem lądzkim.
−
jego osobę oraz zaprezentować dwie żeliwne tablice upamiętniające Iłowieckiego,zachowane w klasztorze dawnego opactwa Najświętszej Maryi Panny i św.Mikołaja w Lądzie.
+
Łukomski wybrał Iłowieckiego widząc w nim sukcesora swoich naukowych zainteresowań i polityki. Jako koadiutor i przeor Lądu Iłowiecki uczestniczył w 1738 roku w Kapitule Generalnej cystersów w Citeaux. W 1746 roku występował jako przeor klasztoru w Wągrowcu. Po śmierci Mikołaja Antoniego Łukomskiego (8 maja 1750 roku) Konstanty Iłowiecki objął urząd opata Lądu.
 +
Dnia 12 marca 1752 roku zgromadzenie opatów powierzyło Iłowieckiemu urząd komisarza, wikariusza i wizytatora generalnego polskiej prowincji cysterskiej. Urząd ten Iłowiecki pełnił przez trzy kolejne, sześcioletnie kadencje (od 1752 do 1771 roku)
 +
Do ważniejszych dokonań Konstantego Iłowieckiego zaliczyć należy budowę kościoła parafialnego pw. Św. Mikołaja, w Lądku, remont pałacu opackiego oraz działania na rzecz Collegium Generale Studii w Mogile, będące centrum kształcenia cystersów z polskich opactw.  
 +
Konstanty Iłowiecki interesował się filozofią i metafizyką. W bibliotece opactwa cystersów w Mogile zachowały się trzy podręczniki autorstwa Konstantego Iłowieckiego na temat logiki, metafizyki i filozofii przyrody z lat 1771-1772. Opat Konstanty Iłowiecki zmarł w wieku 68 lat, dnia 20 lutego 1777 roku, i został pochowany w krypcie klasztornej świątyni.  
  
−
1. Opat Iłowiecki
+
==Zobacz też==
  
−
Konstanty Iłowiecki, herbu Ostoja, pochodził z wielkopolskiego rodu Iłowieckich,dziedziców dóbr Iłowca (ob. Iłówiec k. Śremu) i Wolsztyna2. Urodził się 17 marca 1709 r. w Iłowcu, rodzicami jego byli Wojciech Iłowiecki i Zofia Rajska3. Konstanty miał trzech braci:
+
* [[Historia rodziny Iłowieckich|Historia rodziny]]
−
Jana, Jerzego i Franciszka, wszyscy zmarli bezdzietnie. Pochodzenie Iłowieckiego z Iłowa potwierdza dedykowane mu
 
−
Zebranie prac Kaznodzieyskich Jegomości Xiędza świętey pamięci Ignacego Kantego Herki (...), Poznań 1752, gdzie na stronie tytułowej zamieszczono adres:
 
−
(...) Wielkiemu Imieniowi y honorowi Jaśnie Wielmożnego y Nayprzewielebnieyszego,Jegomości Xiedza Konstantyna z Iłowca Iłowieckiego Opata Lędzkiego(...). Przed wstąpieniem do zakonu cystersów Konstanty kształcił się w Akademii Poznańskiej, o czym świadczy jego łaciński czterowiersz w dedykacji adresowanej do ks. Andrzeja Bajkowskiego, kanonika katedry poznańskiej, zamieszczony na rewersie strony tytułowej kazania Józefa Grzegorza Popiołka na święto św. Bonawentury. Publikacja ukazała się w Poznaniu w 1723 r., Iłowiecki jesttam podpisany jako student retoryki, miał zatem wówczas 14 lat4.
 
  
−
W 1727 r., zapewne po zakończeniu edukacji w jezuickiej Akademii, KonstantyIłowiecki wstąpił do zakonu cystersów w opactwie w Lądzie, gdzie złożył profesję 1 stycznia 1728 roku5. Dalsze studia potrzebne do przyjęcia kapłaństwa odbył najprawdopodobniej w Mogile, w cysterskim Collegium Generale Studii,ustanowionym w 1718 r. przez ówczesnego komisarza i wikariusza generalnego cysterskiej prowincji w Polsce, opata lądzkiego, wybitnego mecenasa nauki i sztuki, Mikołaja Antoniego Łukomskiego6. Święcenia kapłańskie przyjął Iłowiecki w roku 1732, miał wówczas 23 lata7. Młody kapłan musiał prezentować niezwykłe przymioty charakteru i umysłu, skoro rok po święceniach, 14 sierpnia
+
==Bibliografia==
−
1733 r., opat Lądu Mikołaj Antoni Łukomski mianował go swoim koadiutorem,a następnie przeorem lądzkiego konwentu8.
+
 
−
Łukomski wybrał Iłowieckiego z rozmysłem, widząc w nim sukcesora opackiego urzędu, swoich naukowych zainteresowań i polityki na terenie lądzkiego opactwa. Podkreślił to jeden z kaznodziejów podczas uroczystych obchodów jubileuszu 600-lecia istnienia lądzkiego
+
* J. Nowiński, ''Opat Lądu Konstanty Iłowiecki i jego pamiątkowe tablice'' [w:] „Seminare. Poszukiwania naukowe”, 2013, t. XXXIV, s. 295-309.
−
opactwa w 1745 r.: (...) a jako Janus duarum facierum Deus (...) patrzył na przyszłe i przeszłe lata, tak y Ty J.W. Mci: Xięże opacie patrząc na przeszłe wieki y czasy, widząc co się tu działo, upatrzyłeś i prowidowałeś godnego Sukcessora mieisca swego, cum grata animo Prześw: Konwentu, to iest: W.y Nayprzewielebniey: Koadjutora Twego. Piękny to respekt na przyszłe lata y wieki providere futuris bo (...) OSTOJA to bonumnomen & omen ominuie, że na tym godnym miejscu, gdy się Ostoja ostoi, dobrze na twoiey sukcesyi obstoi. Y takie się Bogu
 
−
podobaią wieki dla których dobra y pożytku godnych upatruią Sukcessorow (...)Otóż prześwietne księżyce Sukcessora Twego continuabunt lumen wielkich zasług Antecessora swego [tu aluzja do motywu księżyca w herbach obu opatów — J.N.], kiedy post sera fata cum benedictione Crucis bez przestanku exemplarnością życia przyświecać będą. A Ty J.W.Mci: X. Opacie, w Sukcessorze Swoim vives ut Philippus. Vivam in Alexandro9. Jako koadiutor i przeor Lądu Iłowiecki uczestniczył w 1738 r. w Kapitule Generalnej cystersów w Citeaux10. W 1746 r.
 
−
dokumenty wzmiankują go jako przeora klasztoru w Wągrowcu11.
 

Aktualna wersja na dzień 15:16, 23 cze 2023

Ostoja wyciety.jpg

Konstanty Iłowiecki (1709-1777) - opat lądzki, komisarz, wikariusz i wizytator generalny polskiej prowincji cysterskiej, przeor klasztoru w Wągrowcu.

Konstanty Iłowiecki h. Ostoja urodził się 17 marca 1709 roku w Iłowcu, rodzicami jego byli Wojciech Iłowiecki i Zofia Rajska. Konstanty miał trzech braci: Jana, Jerzego i Franciszka. Konstanty Iłowiecki wstąpił do zakonu cystersów w 1727 roku w opactwie w Lądzie. W roku 1732 przyjął święcenia kapłańskie. Rok później został koadiutorem opata Lądu Mikołaja Antoniego Łukomskiego a następnie przeorem lądzkim. Łukomski wybrał Iłowieckiego widząc w nim sukcesora swoich naukowych zainteresowań i polityki. Jako koadiutor i przeor Lądu Iłowiecki uczestniczył w 1738 roku w Kapitule Generalnej cystersów w Citeaux. W 1746 roku występował jako przeor klasztoru w Wągrowcu. Po śmierci Mikołaja Antoniego Łukomskiego (8 maja 1750 roku) Konstanty Iłowiecki objął urząd opata Lądu. Dnia 12 marca 1752 roku zgromadzenie opatów powierzyło Iłowieckiemu urząd komisarza, wikariusza i wizytatora generalnego polskiej prowincji cysterskiej. Urząd ten Iłowiecki pełnił przez trzy kolejne, sześcioletnie kadencje (od 1752 do 1771 roku) Do ważniejszych dokonań Konstantego Iłowieckiego zaliczyć należy budowę kościoła parafialnego pw. Św. Mikołaja, w Lądku, remont pałacu opackiego oraz działania na rzecz Collegium Generale Studii w Mogile, będące centrum kształcenia cystersów z polskich opactw. Konstanty Iłowiecki interesował się filozofią i metafizyką. W bibliotece opactwa cystersów w Mogile zachowały się trzy podręczniki autorstwa Konstantego Iłowieckiego na temat logiki, metafizyki i filozofii przyrody z lat 1771-1772. Opat Konstanty Iłowiecki zmarł w wieku 68 lat, dnia 20 lutego 1777 roku, i został pochowany w krypcie klasztornej świątyni.

Zobacz też

Bibliografia

  • J. Nowiński, Opat Lądu Konstanty Iłowiecki i jego pamiątkowe tablice [w:] „Seminare. Poszukiwania naukowe”, 2013, t. XXXIV, s. 295-309.
Źródło: „https://ostoya.org/wiki/index.php?title=Konstanty_Iłowiecki&oldid=15843”