Historia rodziny Szyszkowskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 65: Linia 65:
 
* S. Małyszko, ''Dawne budownictwo folwarczne. Majątki wielkopolskie. Tom IV, powiat kaliski'', Szreniawa 2000, s.14, 32, 38, 52, 68, 111, 165, 178, 191, 202, 207, 212, 312.  
 
* S. Małyszko, ''Dawne budownictwo folwarczne. Majątki wielkopolskie. Tom IV, powiat kaliski'', Szreniawa 2000, s.14, 32, 38, 52, 68, 111, 165, 178, 191, 202, 207, 212, 312.  
 
* M. J. Minakowski, ''Wielka Genealogia Minakowskiego''.
 
* M. J. Minakowski, ''Wielka Genealogia Minakowskiego''.
 +
* D. Warzocha, [https://www.muzeumtomaszow.pl/muzealny-obiekt-miesiaca/pamiatki-po-dr-witoldzie-szyszkowskim ''Pamiątki po dr Witoldzie Szyszkowskim''], Muzeum w Tomaszowie Mazowieckim.
 
* [https://pl.wikipedia.org/wiki/Kategoria:Szyszkowscy_herbu_Ostoja Szyszkowscy herbu Ostoja]
 
* [https://pl.wikipedia.org/wiki/Kategoria:Szyszkowscy_herbu_Ostoja Szyszkowscy herbu Ostoja]
* [https://www.muzeumtomaszow.pl/muzealny-obiekt-miesiaca/pamiatki-po-dr-witoldzie-szyszkowskim Pamiątki po dr Witoldzie Szyszkowskim]
 

Wersja z 13:08, 11 sty 2023

Ostoja wyciety.jpg

English flag.png

Szyszkowski (Syskowski, Siskowski) - odwieczna szlachta, barones Regni Poloniae, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z dawnego województwa sieradzkiego, powiatu piotrkowskiego. Nazwisko pochodzi od wsi Syski (dawniej Szyszki) koło Tuszyna, która jest gniazdem rodowym Szyszkowskich.

Najstarsze świadectwa źródłowe

  • Pierwsza wzmianka dotycząca Sysków pochodzi z roku 1399. Występuje w niej Sandek z Szyszków (de Syszki).
  • W roku 1405 wzmiankowany był Albert z Szyszków (de Szyski).
  • W latach 1410-1415 występował Dobrosław z Szyszków (de Sziszky, de Siszky, de Siski).
  • Na początku XVI w. występował Stanisław Szyszkowski, starosta klucza opatowskiego arcybiskupstwa gnieźnieńskiego, dziedzic w Rozdżałach. W latach 1522-1524 wykupywał części tej wsi z rąk Koźmińskich.
  • W roku 1538 poświadczony jako szlachcic herbu Ostoja był Stanisław Szyszkowski, kanonik poznański, syn Józefa Szyszkowskiego i Katarzyny z Pudłowskich.
  • W roku 1552 posiadała część dóbr Syski Ewa Siskowska. Obok niej, w tym czasie, dziedziczyli w Syskach także: Błoński, Grabski, Nastalek, Kozikowie, Miesiączkowie.

Wybitni przedstawiciele rodziny Szyszkowskich

  • Stanisław Szyszkowski (zm. po 1579) - kanonik gnieźnieński i poznański, prepozyt kapituły kolegiackiej w Sieradzu, proboszcz sieradzki, oficjał i dziekan wieluński.
  • Marcin Szyszkowski (1554-1630) – książę siewierski, polski duchowny katolicki, biskup-koadiutor, następnie biskup łucki, płocki i krakowski.
  • Mikołaj Szyszkowski (1590-1643) – książę biskup warmiński 1633-1643, sekretarz wielki koronny, administrator apostolski diecezji sambijskiej, sekretarz królewski, prepozyt pułtuski, kantor krakowski, kanonik płocki, opat komendatoryjny czerwiński.
  • Piotr Szyszkowski (zm. 1645) – marszałek Trybunału Głównego Koronnego, kasztelan wojnicki w latach 1638-1645, kasztelan sądecki w latach 1637-1638, starosta warecki i osiecki, poseł na sejm 1634.
  • Mikołaj Szyszkowski (zm. ok. 1650) – podkomorzy wieluński w latach 1630-1650, sędzia ziemski wieluński w latach 1613-1630, sekretarz królewski, poseł na sejm nadzwyczajny 1626 roku z ziemi wieluńskiej, członek konfederacji generalnej zawiązanej 16 lipca 1632 roku, poseł ziemi wieluńskiej na sejm konwokacyjny 1632 roku.
  • Józef Szyszkowski (zm. po 1782) - subdelegat grodzki nowokorczyński.
  • Władysław Szyszkowski (ur. 1844) - powstaniec styczniowy.
  • Zdzisław Wojciech Szyszkowski pseudonim Ostoja (1921-1985) - podporucznik Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego.

Majątki ziemskie Szyszkowskich

Poniżej wymienione są ważniejsze dobra ziemskie, które posiadali przedstawiciele rodziny Szyszkowskich herbu Ostoja.

Syski (dawniej Szyszki), Lutosławice, Rozdżały, Spytkowice,

Zobacz też

Linki zewnętrzne, źródła i literatura

  • B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków 1858, s. 372.
  • K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 648-652.
  • Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka, PAN.
  • Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej, Lwów 1857, s. 253.
  • B. Ulanowski, Materiały do historii prawa i heraldyki polskiej, „Arch. Kom. Hist.”, Kraków 1886, t. III, s. 398-399.
  • J. Korytkowski, Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, Gniezno 1883, t. IV, s. 86-87.
  • W. J. Skowroński, Rody szlacheckie w Wielkopolsce w XVI – XIX w., Biblioteka Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, litera "S", cz. II, s. 129.
  • S. Zajączkowski, S. M. Zajączkowski, Materiały do słownika geograficzno-historycznego dawnych ziem łęczyckiej i sieradzkiej do 1400 roku, Łódź 1970, cz. II, s. 131.
  • S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski, Poznań 1926, t. II, s. 176.
  • Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy, (praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego), Kórnik 1990, s. 263.
  • Urzędnicy województw łęczyckiego i sieradzkiego XVI–XVIII wieku. Spisy, (praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego), Kórnik 1993, s. 296.
  • W. Pogorzelski, Sieradz, Włocławek 1927, s. 17, 84.
  • T. A. Nowak, Socjotopografia Wielunia w pierwszej połowie XVI w., Radomsko 2018, s. 269, 274, 361, 388, 401, 489, 512.
  • S. Zabraniak, Z dziejów kapituły kolegiackiej w Wieluniu (XV w. – 1766 r.), [w:] „Rocznik Wieluński”, t. 12 (2012), s. 27.
  • S. Małyszko, Dawne budownictwo folwarczne. Majątki wielkopolskie. Tom IV, powiat kaliski, Szreniawa 2000, s.14, 32, 38, 52, 68, 111, 165, 178, 191, 202, 207, 212, 312.
  • M. J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego.
  • D. Warzocha, Pamiątki po dr Witoldzie Szyszkowskim, Muzeum w Tomaszowie Mazowieckim.
  • Szyszkowscy herbu Ostoja