Historia rodziny Słuszków: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 24: Linia 24:
 
==Majątki ziemskie Słuszków==
 
==Majątki ziemskie Słuszków==
  
 +
Poniżej wymienione są ważniejsze dobra ziemskie i nieruchomości miejskie należące do Słuszków herbu Ostoja.
  
 +
* Ciapin, Hatawa, Nowy Dwór, Orzeszkowicze, Muchojedowicze (Muchojedy), Wiazyń, Skryhałów, dwór w Mińsku, pałac w Wilnie, pałac w Warszawie, Hołowczyn, Sielec, Smolańce, Wołożyn, Zerzeń, Opaczycze, Stołpce, Świerżeń, Szatrowo, Chołchło, Tajmanów, Czaszniki, Terespol.
  
 
<gallery>
 
<gallery>

Wersja z 12:06, 31 paź 2023

English flag.png

Ostoja wyciety.jpg

Słuszka - litewska szlachta, zacna i dla Rzeczpospolitej wielce zasłużona, stara rycerska rodzina, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców).

Historia rodziny

Poniżej wymienione są najdawniejsze świadectwa źródłowe dotyczące Słuszków herbu Ostoja.

  • Kasper Niesiecki twierdził, że do herbu Ostoja został przyjęty w czasie unii horodelskiej Jan Słuszka.
  • W roku 1516 bojar królewski Hrehory Omelanowicz Słuszka miał sprawę z Okuszkowiczem.
  • Na podstawie zachowanych źródeł obecność Słuszków w W. Ks. Litewskim i na Rusi można stwierdzić dopiero w XVI wieku. Za pierwszych, znanych Słuszków, uchwytnych w źródłach, należy uznać Pawła i Iwana (Jana), synów Hrehorego Słuszki Omelanowicza. Paweł Hrehorowicz Słuszka występuje w latach 1538-1571 a Iwan Hrehorowicz Słuszka obecny jest w aktach w latach 1538-1559.

Znani przedstawiciele rodziny Słuszków

Majątki ziemskie Słuszków

Poniżej wymienione są ważniejsze dobra ziemskie i nieruchomości miejskie należące do Słuszków herbu Ostoja.

  • Ciapin, Hatawa, Nowy Dwór, Orzeszkowicze, Muchojedowicze (Muchojedy), Wiazyń, Skryhałów, dwór w Mińsku, pałac w Wilnie, pałac w Warszawie, Hołowczyn, Sielec, Smolańce, Wołożyn, Zerzeń, Opaczycze, Stołpce, Świerżeń, Szatrowo, Chołchło, Tajmanów, Czaszniki, Terespol.

Przypisy

Bibliografia

  • K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 413-416.
  • A. Boniecki, Poczet rodów w Wielkim Księstwie Litewskim w XV i XVI wieku, Warszawa 1887, s. 322.
  • W. Wijuk Kojałowicz, Herbarz rycerstwa W. Ks. Litewskiego tak zwany Compendium, [w:] „Herold Polski”, Kraków 1897, s. 207.
  • C. Sadkowska, Genealogia rodu Słuszków i ich archiwum (szkic genealogiczno-archiwalny), [w:] „Archeion”, t. LII, Warszawa 1969, s. 57-82.
  • Polski Słownik Biograficzny, t. XXXIX, s. 134-156.
  • A. Walden, Marszałkowie świeccy Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w latach 1633–1648, [w:] „Czasopismo Prawno-Historyczne”, t. LXV, 2013, z. 1, s. 169.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo trockie XIV-XVIII wiek, t. 2, pod redakcją A. Rachuby, Warszawa 2009, s. 651.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo Wileńskie XIV-XVIII wiek, t. 1, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 727.
  • Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku, spisy opracowali H. Lulewicz i A. Rachuba, Kórnik 1994, s. 241.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego Spisy. Ziemia połocka i województwo połockie XIV–XVIII wiek, t. 5, pod redakcją H. Lulewicza, Warszawa 2018, s. 294.
  • N. Rouba, Przewodnik po Litwie i Białejrusi, Wilno 1909, s. 36-37.
  • Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka, PAN.
  • Słuszkowie herbu Ostoja - Wikipedia