Historia rodziny Gajewski
Gajewski - odwieczna szlachta, rodzina rycerska, stara linja Ostoi wywodząca się z Wielkopolski. Według Bonieckiego wyszli oni z Błociszewa w powiecie kościańskim (obecnie śremskim), a nazwisko wzięli od innej wsi Gaj, obok pierwszej leżącej. Pisali się także "z Błociszewa".
Pierwsza informacja u ww. Bonieckiego o przodkach rodziny dotyczy Jakusza Gajewskiego, który z żoną Przecławą miał sprawę w sądzie w Poznaniu w 1394 r. Późniejsze pokolenia w rodzinie:
- Jan, syn Wincentego i Zofii Sepińskiej, pisarz grodzki kaliski w 1578 r., podstarości i sędzia grodzki poznański w 1579 r., sędzia ziemski poznański w 1581 r. Siostry jego: Katarzyna, żona Krzysztofa Koszuckiego w 1587 r., matka kanonika poznańskiego, i Anna, żona Bartłomieja Cieleckiego w 1583 r.
- Wojciech z Błociszewa, syn Jana, sędziego, starosta ujski i pilski, dworzanin królewski, sprzedał Orlą w 1622 r.
- Łukasz, syn Erazma, ale z pierwszej jego żony Ewy Bułakowskiej, żonaty z Anną Czacką, miał syna Wojciecha, starostę wschowskiego w 1654 r. i następnie kasztelana rogozińskiego w 1654 r. oraz córki: Elżbietę, za Stanisławem Pogorzelskim w 1639 r. i Katarzynę, za Władysławem Leszczyńskim, wojewodą łęczyckim w 1661 r.
...
- Franciszek podpisał z województwem poznańskiem, elekcyę Augusta II-go. Żonaty z Wiktoryą Choińską, wspólnie z nią wykupił starostwo kościańskie od Gurowskiego, za konsensem królewskim z 1720 r. W 1730 r. został kasztelanem konarskim-kujawskim. Umarł w 1734 r., a pozostała po nim wdowa, odstąpiła starostwo kościańskie synowi swemu Antoniemu, za konsensem królewskim z 1738 r.
- Antoni wyjednał dożywocie na tem starostwie dla żony swej, Izabelli z Mycielskich, 1744 r. W 1745 roku otrzymał konsens królewski, na nabycie starostwa łęczyckiego od Szołdrskiego, a w 1746 r. na odstąpienie starostwa kościańskiego szwagrowi swemu Józefowi Potockiemu i żonie jego, Maryi z Gajewskich i w 1748 r. na odstąpienie starostwa łęczyckiego Łuszczewskiemu. Starostwo kościańskie odstąpili dopiero za konsensem królewskim z 1775 r. Lipskim.
...
Ostatnia informacja u Bonieckiego dotyczy Macieja z synami: Bartłomiejem, Felicyanem, Mateuszem i Hipolitem, syna Szymona, wnuka Jerzego, prawnuka Kazimierza w 1683 r. dziedzica Zagór w powiecie lidzkim. Ww. Maciej dowiódł szlachectwa przed Deputacyą Wywodową Wileńską w 1820 r.