Historia rodziny Gajewiczów: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Linia 6: | Linia 6: | ||
==Historia rodziny== | ==Historia rodziny== | ||
| − | Przedstawiciele rodziny Gajewiczów byli wzmiankowani w herbarzach szlachty polskiej. Adam Boniecki w ''Herbarzu polski'' wspomniał Michała Gajewicza, stronnika króla Augusta III. Seweryn hr Uruski w Rodzinie. Herbarzu szlachty polskiej wymienił Włodzimierza i Polikarpa, synów Szymona Gajewiczów, którzy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w latach 1842- | + | Przedstawiciele rodziny Gajewiczów byli wzmiankowani w herbarzach szlachty polskiej. Adam Boniecki w ''Herbarzu polski'' wspomniał Michała Gajewicza, stronnika króla Augusta III. Seweryn hr Uruski w Rodzinie. Herbarzu szlachty polskiej wymienił Włodzimierza i Polikarpa, synów Szymona Gajewiczów, którzy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w latach 1842-1844. |
==Znani przedstawiciele rodziny Gajewiczów== | ==Znani przedstawiciele rodziny Gajewiczów== | ||
Wersja z 10:05, 17 maj 2023
Gajewicz - polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców).
Historia rodziny
Przedstawiciele rodziny Gajewiczów byli wzmiankowani w herbarzach szlachty polskiej. Adam Boniecki w Herbarzu polski wspomniał Michała Gajewicza, stronnika króla Augusta III. Seweryn hr Uruski w Rodzinie. Herbarzu szlachty polskiej wymienił Włodzimierza i Polikarpa, synów Szymona Gajewiczów, którzy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w latach 1842-1844.
Znani przedstawiciele rodziny Gajewiczów
- Michał Gajewicz (zm. po 1733) - elektor Augusta III w 1733 roku.
- Maciej Gajewicz (zm. po 1748) - dziedzic dóbr Bańkowce w województwie ruskim w roku 1748.
Majątki ziemskie Gajewiczów
Bańkowce.
Linki zewnętrzne
Źródła i literatura
- S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 76.
- A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. V, s. 343.
- Spis szlachty, zawarty w szlacheckiej księdze genealogicznej guberni podolskiej, Kamieniec Podolski 1897, s. 23.
- Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. Tom I.—Rok 1908/9, Lwów 1910, s. 51.