Historia rodu Ostoja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Ostoja labry plaszczowe malowane.jpg|160px|right|]]
+
[[Plik:Ostoja labry plaszczowe malowane.jpg|200px|right|]]
  
 
'''[[Ostoja - strona główna|Ostoja]]''' - historia jednego z najznakomitszych rodów średniowiecznej Wielkopolski, wielkich Panów  na Kujawach i w Wielkopolsce do czasu zjednoczenia szczepów i plemion w jedno państwo pod wodzą Piastów - Polski.
 
'''[[Ostoja - strona główna|Ostoja]]''' - historia jednego z najznakomitszych rodów średniowiecznej Wielkopolski, wielkich Panów  na Kujawach i w Wielkopolsce do czasu zjednoczenia szczepów i plemion w jedno państwo pod wodzą Piastów - Polski.

Wersja z 23:48, 20 mar 2012

Ostoja labry plaszczowe malowane.jpg

Ostoja - historia jednego z najznakomitszych rodów średniowiecznej Wielkopolski, wielkich Panów na Kujawach i w Wielkopolsce do czasu zjednoczenia szczepów i plemion w jedno państwo pod wodzą Piastów - Polski.

Początki

Najważniejszą instytucją plemienną był początkowo wiec, skupiający wszystkich dorosłych mężczyzn – wojowników. Gdy jednak nastała epoka wędrówek i walki, wiec przekazywał władzę księciu. Był on początkowo wybierany tylko na czas wojny, ponieważ jednak ten czas się wydłużał, jego władza stawała się permanentna. Ukształtował się więc następujący model władzy plemiennej: wiec decydował o strategii plemienia, natomiast realną bieżącą władzę wykonawczą dzierżył w swych rękach książę.

Doradcy księcia i dowódcy wojskowi tworzyli wraz z nim plemienną elitę, która bogaciła się podczas walk w znacznie większym stopniu niż reszta plemienia. To pogłębiające się zróżnicowanie majątkowe stało się z kolei czynnikiem utrwalającym władzę księcia i kształtującej się warstwy wielmożów.

Religia

Wszyscy Słowianie byli w okresie przedpaństwowym wyznawcami politeizmu – wierzyli, że światem rządzi bóg piorunów Perun oraz bóg Słońca Swarożyc, wierzono także w boga wiatru i urodzaju Wita. Rytuały magiczne odprawiano w świętych gajach, czczono duchy przodków, a także duchy przyrody – drzew, rzek, zwierząt leśnych i domowych.