Bogusławski Aleksander: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''Aleksander Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja''', syn [[Bogusławski Pacyfik|Pacyfika Nikodema]]. Powstaniec styczniowy. Pełnił funkcję patrona przy Trybunale w Kaliszu i w Płocku. Ożenił się z Ewą Wyrzykowską, z którą miał liczne potomstwo: Zofię Franciszkę Iwanowską, Aleksandrę, Walerię, Marię, Jadwigę, Janinę i Wandę oraz synów: Erazma Nepomucena Rudolfa, Jana ożenionego z Marią Korbaczyńską, Tadeusza i Aleksandra. Z przekazów ustnych wiadomo, że Aleksander i Ewa Bogusławscy posiadali majątek w Górach Wysokich w gminie Dwikozy. Za udział w powstaniu 1863 roku Aleksander Bogusławski został pozbawiony praw adwokackich (bronił powstańców przed sądami). W okresie popowstaniowym jego dwór został spalony a on sam spłonął razem z nim przygnieciony belką stropową ratując dokumenty sądowe. Żona Aleksandra - Ewa z Wyrzykowskich umarła na cholerę pielęgnując chorych we wsi. Ich syn '''Aleksander Bogusławski (junior)''' (ur. 1867 w Płocku, zm. 1925 w Sosnowcu) osiedlił się w Zagłębiu Dąbrowskim. Ożeniony był z Michaliną Malankiewicz, z którą doczekał się syna Wojciecha i córki Wiesławy zamężnej za Antonim Wiśniowskim. Córka Wiesławy i Antoniego Wiśniowskich - Olszyna wyszła za mąż za Wacława Turka, z którym ma córkę Agnieszkę i syna Miłosza. | '''Aleksander Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja''', syn [[Bogusławski Pacyfik|Pacyfika Nikodema]]. Powstaniec styczniowy. Pełnił funkcję patrona przy Trybunale w Kaliszu i w Płocku. Ożenił się z Ewą Wyrzykowską, z którą miał liczne potomstwo: Zofię Franciszkę Iwanowską, Aleksandrę, Walerię, Marię, Jadwigę, Janinę i Wandę oraz synów: Erazma Nepomucena Rudolfa, Jana ożenionego z Marią Korbaczyńską, Tadeusza i Aleksandra. Z przekazów ustnych wiadomo, że Aleksander i Ewa Bogusławscy posiadali majątek w Górach Wysokich w gminie Dwikozy. Za udział w powstaniu 1863 roku Aleksander Bogusławski został pozbawiony praw adwokackich (bronił powstańców przed sądami). W okresie popowstaniowym jego dwór został spalony a on sam spłonął razem z nim przygnieciony belką stropową ratując dokumenty sądowe. Żona Aleksandra - Ewa z Wyrzykowskich umarła na cholerę pielęgnując chorych we wsi. Ich syn '''Aleksander Bogusławski (junior)''' (ur. 1867 w Płocku, zm. 1925 w Sosnowcu) osiedlił się w Zagłębiu Dąbrowskim. Ożeniony był z Michaliną Malankiewicz, z którą doczekał się syna Wojciecha i córki Wiesławy zamężnej za Antonim Wiśniowskim. Córka Wiesławy i Antoniego Wiśniowskich - Olszyna wyszła za mąż za Wacława Turka, z którym ma córkę Agnieszkę i syna Miłosza. | ||
| − | '''Wiesława Elżbieta z Bogusławskich Wiśniowska''' urodziła się 18 listopada 1912 roku w Dąbrowie Górniczej jako drugie dziecko Aleksandra juniora Bogusławskiego sztygara górniczego kopalń francuskiej rodziny Vianneyów w Sosnowcu oraz Michaliny Malankiewicz, córki powstańca listopadowego, byłego właściciela majątku Słowik na Wileńszczyźnie, cudownie ocalonego z Sybiru. Była absolwentką gimnazjum żeńskiego Sióstr Sercanek w Częstochowie oraz absolwentką wydziału Geografii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na zlecenie UJ pod kierownictwem geografa i taternika prof. Zbigniewa Korosadowicza, uczestniczyła w sporządzaniu map Gorganów i Czarnohory należących wówczas do młodego odrodzonego Państwa Polskiego. Obecnie te tereny są geograficznie częścią Ukrainy a po polskich schroniskach budowanych tam w latach 30. nie ma dziś slajdu. W 1934 roku w Sosnowcu poślubiła Antoniego Wiśniowskiego i z tego związku przyszła na świat ich córka - Olszyna Stefania Wiśniowska urodzona w maju 1939 roku. Pomimo grożącego niebezpieczeństwa wraz z mężem Antonim założyli komplety i prowadzili tajne nauczanie dla pięciorga licealistów, którzy po skończeniu wojny zdali celująco maturę. Absolwentką tych kompletów była miedzy innymi Krystyna z Młodzianowskich Łyszczarczyk, późniejsza dr psychiatrii w Kobierzynie k/ Krakowa. Po wojnie Wiesława z Bogusławskich Wiśniowska uczyła geografii w sosnowieckim Liceum im. Emilii Plater i była czynnym członkiem PTT a później PTTK. W latach 80. wraz z mężem przenieśli się do Krakowa gdzie zmarła 15 sierpnia 2001 roku. | + | '''Wiesława Elżbieta z Bogusławskich Wiśniowska''' urodziła się 18 listopada 1912 roku w Dąbrowie Górniczej jako drugie dziecko Aleksandra juniora Bogusławskiego sztygara górniczego kopalń francuskiej rodziny Vianneyów w Sosnowcu oraz Michaliny Malankiewicz, córki Władysława Malankiewicza, powstańca listopadowego, byłego właściciela majątku Słowik na Wileńszczyźnie, cudownie ocalonego z Sybiru. Była absolwentką gimnazjum żeńskiego Sióstr Sercanek w Częstochowie oraz absolwentką wydziału Geografii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na zlecenie UJ pod kierownictwem geografa i taternika prof. Zbigniewa Korosadowicza, uczestniczyła w sporządzaniu map Gorganów i Czarnohory należących wówczas do młodego odrodzonego Państwa Polskiego. Obecnie te tereny są geograficznie częścią Ukrainy a po polskich schroniskach budowanych tam w latach 30. nie ma dziś slajdu. W 1934 roku w Sosnowcu poślubiła Antoniego Wiśniowskiego i z tego związku przyszła na świat ich córka - Olszyna Stefania Wiśniowska urodzona w maju 1939 roku. Pomimo grożącego niebezpieczeństwa wraz z mężem Antonim założyli komplety i prowadzili tajne nauczanie dla pięciorga licealistów, którzy po skończeniu wojny zdali celująco maturę. Absolwentką tych kompletów była miedzy innymi Krystyna z Młodzianowskich Łyszczarczyk, późniejsza dr psychiatrii w Kobierzynie k/ Krakowa. Po wojnie Wiesława z Bogusławskich Wiśniowska uczyła geografii w sosnowieckim Liceum im. Emilii Plater i była czynnym członkiem PTT a później PTTK. W latach 80. wraz z mężem przenieśli się do Krakowa gdzie zmarła 15 sierpnia 2001 roku. |
'''Antoni Marian Wiśniowski''' (ur. 22 maja 1907 w Chrzanowie) syn Kazimierza, mąż Wiesławy Bogusławskiej, absolwent III Gimnazjum im. J. Sobieskiego, student i absolwent Wydziału Górniczego AG 1926-33, akt. 1929-31, wiceprezes Montany oraz sekretarz Krakowskiego Koła Międzykorporacyjnego sem. let. 1929/30, po studiach pracownik m.in. kopalni “Orzeł Biały” w Brzezinach Śląskich (był dyrektorem technicznym), kopalni "Saturn" w Czeladzi, kierownik Zakładu Robót Górniczych w Sosnowcu 1950-52, naczelny inż. Przedsiębiorstwa Robót Górniczych w Sosnowcu 1953-59, inspektor kopalń i kierownik postępu technicznego w Zjednoczeniu Budownictwa Górniczego w Katowicach 1959-67. | '''Antoni Marian Wiśniowski''' (ur. 22 maja 1907 w Chrzanowie) syn Kazimierza, mąż Wiesławy Bogusławskiej, absolwent III Gimnazjum im. J. Sobieskiego, student i absolwent Wydziału Górniczego AG 1926-33, akt. 1929-31, wiceprezes Montany oraz sekretarz Krakowskiego Koła Międzykorporacyjnego sem. let. 1929/30, po studiach pracownik m.in. kopalni “Orzeł Biały” w Brzezinach Śląskich (był dyrektorem technicznym), kopalni "Saturn" w Czeladzi, kierownik Zakładu Robót Górniczych w Sosnowcu 1950-52, naczelny inż. Przedsiębiorstwa Robót Górniczych w Sosnowcu 1953-59, inspektor kopalń i kierownik postępu technicznego w Zjednoczeniu Budownictwa Górniczego w Katowicach 1959-67. | ||
Wersja z 11:22, 11 lut 2018
Aleksander Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja, syn Pacyfika Nikodema. Powstaniec styczniowy. Pełnił funkcję patrona przy Trybunale w Kaliszu i w Płocku. Ożenił się z Ewą Wyrzykowską, z którą miał liczne potomstwo: Zofię Franciszkę Iwanowską, Aleksandrę, Walerię, Marię, Jadwigę, Janinę i Wandę oraz synów: Erazma Nepomucena Rudolfa, Jana ożenionego z Marią Korbaczyńską, Tadeusza i Aleksandra. Z przekazów ustnych wiadomo, że Aleksander i Ewa Bogusławscy posiadali majątek w Górach Wysokich w gminie Dwikozy. Za udział w powstaniu 1863 roku Aleksander Bogusławski został pozbawiony praw adwokackich (bronił powstańców przed sądami). W okresie popowstaniowym jego dwór został spalony a on sam spłonął razem z nim przygnieciony belką stropową ratując dokumenty sądowe. Żona Aleksandra - Ewa z Wyrzykowskich umarła na cholerę pielęgnując chorych we wsi. Ich syn Aleksander Bogusławski (junior) (ur. 1867 w Płocku, zm. 1925 w Sosnowcu) osiedlił się w Zagłębiu Dąbrowskim. Ożeniony był z Michaliną Malankiewicz, z którą doczekał się syna Wojciecha i córki Wiesławy zamężnej za Antonim Wiśniowskim. Córka Wiesławy i Antoniego Wiśniowskich - Olszyna wyszła za mąż za Wacława Turka, z którym ma córkę Agnieszkę i syna Miłosza.
Wiesława Elżbieta z Bogusławskich Wiśniowska urodziła się 18 listopada 1912 roku w Dąbrowie Górniczej jako drugie dziecko Aleksandra juniora Bogusławskiego sztygara górniczego kopalń francuskiej rodziny Vianneyów w Sosnowcu oraz Michaliny Malankiewicz, córki Władysława Malankiewicza, powstańca listopadowego, byłego właściciela majątku Słowik na Wileńszczyźnie, cudownie ocalonego z Sybiru. Była absolwentką gimnazjum żeńskiego Sióstr Sercanek w Częstochowie oraz absolwentką wydziału Geografii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na zlecenie UJ pod kierownictwem geografa i taternika prof. Zbigniewa Korosadowicza, uczestniczyła w sporządzaniu map Gorganów i Czarnohory należących wówczas do młodego odrodzonego Państwa Polskiego. Obecnie te tereny są geograficznie częścią Ukrainy a po polskich schroniskach budowanych tam w latach 30. nie ma dziś slajdu. W 1934 roku w Sosnowcu poślubiła Antoniego Wiśniowskiego i z tego związku przyszła na świat ich córka - Olszyna Stefania Wiśniowska urodzona w maju 1939 roku. Pomimo grożącego niebezpieczeństwa wraz z mężem Antonim założyli komplety i prowadzili tajne nauczanie dla pięciorga licealistów, którzy po skończeniu wojny zdali celująco maturę. Absolwentką tych kompletów była miedzy innymi Krystyna z Młodzianowskich Łyszczarczyk, późniejsza dr psychiatrii w Kobierzynie k/ Krakowa. Po wojnie Wiesława z Bogusławskich Wiśniowska uczyła geografii w sosnowieckim Liceum im. Emilii Plater i była czynnym członkiem PTT a później PTTK. W latach 80. wraz z mężem przenieśli się do Krakowa gdzie zmarła 15 sierpnia 2001 roku.
Antoni Marian Wiśniowski (ur. 22 maja 1907 w Chrzanowie) syn Kazimierza, mąż Wiesławy Bogusławskiej, absolwent III Gimnazjum im. J. Sobieskiego, student i absolwent Wydziału Górniczego AG 1926-33, akt. 1929-31, wiceprezes Montany oraz sekretarz Krakowskiego Koła Międzykorporacyjnego sem. let. 1929/30, po studiach pracownik m.in. kopalni “Orzeł Biały” w Brzezinach Śląskich (był dyrektorem technicznym), kopalni "Saturn" w Czeladzi, kierownik Zakładu Robót Górniczych w Sosnowcu 1950-52, naczelny inż. Przedsiębiorstwa Robót Górniczych w Sosnowcu 1953-59, inspektor kopalń i kierownik postępu technicznego w Zjednoczeniu Budownictwa Górniczego w Katowicach 1959-67.
Wacław Turek (1937-2015), długoletni i zasłużony hodowca koni. Prezes Terenowego Koła Hodowców Koni oraz Członek Zarządu Okręgowego Związku Hodowców Koni w Krakowie. Wieloletni działacz w strukturach Związku, wystawca koni, odznaczony złotą odznaką Polskiego Związku Hodowców Koni.
Zobacz też
- Bogusławski
- Historia rodziny Bogusławskich
- Członkowie rodziny Bogusławskich
- Majątki ziemskie Bogusławskich
Bibliografia
- R. Bogusławski, Dobra ziemskie Ścibor-Bogusławskich w Ziemi Sieradzkiej XV - XX w., Na Sieradzkich Szlakach, 4/2007.
- Listy Miłosza Turka do Rafała Bogusławskiego (zbiór prywatny R. Bogusławskiego).