Bitwa pod Grunwaldem

Bitwa pod Grunwaldem (w literaturze niemieckiej pierwsza bitwa pod Tannenbergiem) – jedna z największych bitew w historii średniowiecznej Europy (pod względem liczby uczestników)[3], stoczona na polach pod Grunwaldem 15 lipca 1410 w czasie trwania wielkiej wojny między siłami zakonu krzyżackiego wspomaganego przez rycerstwo zachodnioeuropejskie (głównie z Czech, z wielu państewek na Śląsku, z Pomorza Zachodniego i z pozostałych państewek Rzeszy), pod dowództwem wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena, a połączonymi siłami polskimi i litewskimi (złożonymi głównie z Polaków, Litwinów i Rusinów) wspieranymi lennikami obu tych krajów (Hospodarstwo Mołdawskie, Księstwo Mazowieckie, Księstwo Płockie, Księstwo Bełskie, Podole i litewskie lenna na Rusi) oraz najemnikami z Czech, Moraw i z państewek ze Śląska oraz uciekinierami ze Złotej Ordy[4] i chorągwiami prywatnymi (między innymi chorągiew z Nowogrodu Wielkiego księcia Lingwena Semena), pod dowództwem króla Polski Władysława Jagiełły.

Bitwa ta zakończyła się zwycięstwem wojsk polsko-litewskich i pogromem sił krzyżackich, nie została jednak wykorzystana dla całkowitego zniszczenia zakonu.

The Battle of Grunwald or First Battle of Tannenberg (German: Schlacht bei Tannenberg) was fought on 15 July 1410, during the Polish–Lithuanian–Teutonic War. The alliance of the Kingdom of Poland and the Grand Duchy of Lithuania, led respectively by King Jogaila (Władysław Jagiełło) and Grand Duke Vytautas (Witold), decisively defeated the German-Prussian Teutonic Knights, led by Grand Master Ulrich von Jungingen. Most of the Teutonic Knights' leadership were killed or taken prisoner. While defeated, the Teutonic Knights withstood the siege on their fortress in Marienburg (Malbork) and suffered only minimal territorial losses at the Peace of Thorn (1411) (Toruń). Territorial disputes continued until the Peace of Melno was concluded in 1422. However, the Knights never recovered their former power and the financial burden of war reparations caused internal conflicts and an economic downturn in their lands. The battle shifted the balance of power in Eastern Europe and marked the rise of the Polish–Lithuanian union as the dominant political and military force in the region.[10]

The battle was one of the largest battles in Medieval Europe and is regarded as the most important victory in the history of Poland, Belarus and Lithuania.