Ścibor-Rylski Włodzimierz(1914-1939)

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Button-flaga-polski.jpg

Ścibor Rylski Włodzimierz - (ur. 14 kwietnia 1914 we Lwowie, zm. 19 września 1939 w Sierakowie w Puszczy Kampinoskiej) - podporucznik rezerwy kawalerii Wojska Polskiego, działacz katolicki, prawnik, uczestnik wojny obronnej we wrześniu 1939. Uczęszczał do jednego ze lwowskich gimnazjów, egzamin maturalny zdał w 1931. W 1935 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim, zdobył również wykształcenie rolnicze na dwuipółletnich Wyższych Kursach Rolniczych Turnaua. Był aktywnym działaczem Stowarzyszenia Katolickiej Młodzieży Akademickiej "Odrodzenie", już od czasów gimnazjalnych uczestnicząc w pracach oświatowych i charytatywnych; w latach 1933-1935 prezesował kołu "Odrodzenia" na Uniwersytecie Lwowskim, a od 1932 wspólnie z Jerzym Turowiczem redagował biuletyn organizacji "Dyszel w głowie", na łamach którego zamieszczał artykuły o społecznym zaangażowaniu katolików. Działalnością charytatywną zajmował się również jako członek Towarzystwa św. Wincentego a Paulo.

W latach 1935-1936 odbywał służbę wojskową. Ukończył Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu (X rocznik) i odbył praktykę w 9 Pułku Ułanów Małopolskich w Trembowli. Po zwolnieniu z wojska przeniósł się do Warszawy, gdzie odbył praktykę zawodową w miejscowej Izbie Rolniczej. Działał w tym okresie w warszawskim kole "Odrodzenia". W 1937 osiadł w majątku Kolińce (powiat tłumacki). Powołał do życia Kółko Rolnicze w Trembowli, prowadząc w nim następnie działalność oświatową, a w Kolińcach pobudował okazały dom; założył też rodzinę, poślubiając w październiku 1938 Teresę Wandę Sokołowską, także działaczkę "Odrodzenia".

W obliczu zagrożenia wojennego w sierpniu 1939 zmobilizowany został do 9 Pułku Ułanów Małopolskich i wyznaczony na stanowisko dowódcy 1 plutonu w 4 szwadronie. Poległ 19 września 1939 w walkach w Puszczy Kampinoskiej. Pośmiertnie odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari oraz czterokrotnie Krzyżem Walecznych. Zwłoki Ścibor-Rylskiego odnaleziono i zidentyfikowano jesienią 1940, pochowany został na cmentarzu w Laskach pod Warszawą.