Historia rodziny Lniskich

Lniski – polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja Pruska oraz herbem Ostoja¹, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z miejscowości Lniska koło Gdańska.

Znani przedstawiciele rodziny Lniskich

• Samuel Lniski (zm. ok. 1680) – sędzia ziemski świecki.
• Jan Lniski (zm. 1698) – sędzia ziemski mirachowski.
• Stanisław Lniski (1665–1722) – ksiądz, zakonnik SJ, misjonarz w Jabłonowie, Kobryniu, Jurowicach, Turowie oraz Białej Cerkwi, prefekt szkół w Owruczu (1713-1714), superior w Owruczu (1720-1722).
• Jan Lniski (zm. 1725) – asesor ziemski mirachowski.
• Konstancja z Lniskich Wybicka (1696–1775) – matka Józefa Wybickiego, autora Pieśni Legionów Polskich we Włoszech – hymnu Polski.
• Michał Władysław Lniski (zm. 1777) – wicewojewoda pomorski w latach 1766–1777, ławnik tczewski w latach 1759–1777, członek Generalności konfederacji barskiej w 1771 roku, marszałek pomorski konfederacji barskiej.
• Jadwiga z Lniskich Szadkowska (zm. po 1788) – łowczyna przedecka.
• Paweł Ostoja-Lniski (zm. po 1790) – podwojewodzi pomorski, wylegitymowany ze szlachectwa w Wydziale Stanów galicyjskich (1788), dziedzic dóbr Korzeniów i Nagorzyn.
• Ignacy Lniski (zm. 1794) – ksiądz, archidiakon kruszwicki i proboszcz lęborski, kanonik włocławski, archidiakon pomorski.
• Leopold Lniski (zm. po 1877) – ksiądz, proboszcz w Czarnkowie.
• Hipolit Lniski (zm. 1916) – referendariusz i oficer w saskim pułku kawalerii.
• Hipolit Ostoja-Lniski (1853–1932) – doktor medycyny, lekarz powiatowy w Chojnicach.
• Franciszek Ostoja-Lniski (zm. 1932) – doktor medycyny w Czarnkowie, radca zdrowia, kawaler orderu Polonia Restituta.
• Błażej Ostoja Lniski (ur. 1974) – polski malarz i grafik, profesor sztuk plastycznych, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Majątki ziemskie Lniskich

Lniska, Brodnica, Grzebieniec, Korzeniów, Nagoszyn

Przypisy

1. W roku 1842 Jan Antoni Lniski wylegitymował się skutecznie ze szlachectwa w Królestwie Polskim z herbem Ostoja (patrz: E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2007, s. 386.).

Źródła i literatura

• Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Monografie - Lniscy h. Ostoja Odm.
• K. Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VI s. 139.
• A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. XV, s. 2-3.
• S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IX, s. 135-136.
• Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej, Lwów 1857, s. 145.
• E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2007, s. 386.
• Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564–1995, oprac. L. Grzebień SJ, Kraków 1996, hasło: Lniski.
• B. Drzewiecki, Szlachta województwa chełmińskiego w latach 1454–1772. Mobilność społeczna i terytorialna, Polskie Towarzystwo Historyczne, Warszawa 2014, s. 40, 54-55, 61, 152, 161.
• Acta Cassubiana. Tom XXI, Instytut Kaszubski, Gdańsk 2019, s. 33-34, 240-241.
• Acta Cassubiana. Tom XXV, Instytut Kaszubski, Gdańsk 2023, s. 102-123.
• Nowiny Lekarskie, Poznań 1931.
• M.J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego, nazwisko: Lniski.
• Drzewa genealogiczne. Lniscy herbu Ostoja Pruska – linia brodnicka.

Lniski - stara rodzina rycerska, notowana w XIV wieku w Lnisku na Pomorzu, jedna z najstarszych rodzin Ostoi. Istnieje druga rodzina Lniskich wywodząca się z rodziny Skrzeszewskich, odnotowana w roku 1629. Ta rodzina pieczętuje się tzw. odmianą Ostoi, Ostoją pruską, pruski herb szlachecki, używany m.in. na Kaszubach, przez niektórych badaczy uznawany, zapewne niesłusznie, za odmianę Ostoi.