Historia rodziny Lniskich: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[Plik:Ostoja Pruska Ostrowski g.jpg|180px|right|]] | [[Plik:Ostoja Pruska Ostrowski g.jpg|180px|right|]] | ||
| − | '''[[Lniski]]''' – polska szlachta, stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_Pruska '''Ostoja Pruska'''] oraz [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) '''herbem Ostoja'''], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)], wywodząca się z miejscowości [https://pl.wikipedia.org/wiki/ | + | '''[[Lniski]]''' – polska szlachta, stara [[Rycerstwo|rycerska]] rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_Pruska '''Ostoja Pruska'''] oraz [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostoja_(herb_szlachecki) '''herbem Ostoja'''], należąca do heraldycznego rodu [https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3d_Ostoj%C3%B3w_(Mo%C5%9Bcic%C3%B3w) Ostojów (Mościców)], wywodząca się z miejscowości [https://pl.wikipedia.org/wiki/Lniska '''Lniska'''] koło Gdańska. |
==Najstarsze świadectwa źródłowe dotyczące rodziny== | ==Najstarsze świadectwa źródłowe dotyczące rodziny== | ||
Wersja z 16:10, 20 sie 2024
Lniski – polska szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja Pruska oraz herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z miejscowości Lniska koło Gdańska.
Najstarsze świadectwa źródłowe dotyczące rodziny
Znani przedstawiciele rodziny
Majątki ziemskie Lniskich
Przypisy
1.
Źródła i literatura
Lniski - stara rodzina rycerska, notowana w XIV wieku w Lnisku na Pomorzu, jedna z najstarszych rodzin Ostoi. Istnieje druga rodzina Lniskich wywodząca się z rodziny Skrzeszewskich, odnotowana w roku 1629. Ta rodzina pieczętuje się tzw. odmianą Ostoi, Ostoją pruską, pruski herb szlachecki, używany m.in. na Kaszubach, przez niektórych badaczy uznawany, zapewne niesłusznie, za odmianę Ostoi.